Alle ruimte, maar soms zijn we net als kippen.

Gisteren hebben we langs het Wolderwijd gewandeld. De laatste schaats- en winterdag.

Een heerlijke wandeling van ruim 1,5 uur. Nog even genieten van het ijs en de sneeuw. Nee, zelf heb ik niet geschaatst. Als kind heb ik het nooit goed geleerd, en later durfde ik het niet echt meer. Nee, ik pas wel op de tassen. Naar de natuur en de schaatsers kijken vind ik al leuk genoeg.

Aan het Wolderwijd heb je voor de bewoners verschillende kleine strandjes. Afwisselend een stukje strand, dan een stukje riet en dan weer strand. Na een jaar met Corona zou je denken dat afstand houden wel zo'n beetje ingeburgerd was en nu wel op de automatische piloot gebeurt. Nou echt niet! Door het ijs is de (schaats-)koorts uitgebroken en staat het denken over Corona-preventie op een laag pitje.

Bij het eerste strandje zag het er zó uit;

Geen schaatser te bekennen. Ook niemand die er op de tassen past. Heerlijk rustig!

Daarna kwamen we bij het volgende strandje;

En weer 100 meter verderop was het derde strandje;

Snap je wat ik bedoel? Toch niet voor te stellen; Bij de één veel te druk en verderop uitgestorven. En de Harderwijkers weten echt wel van het bestaan van de meerdere strandjes. Er is dus wel ruimte.

Ik heb eens kippenschuren gezien waarin kippen echt wel voldoende ruimte hebben om rond te scharrelen. En wat denk je, alle kippen kruipen bij elkaar. 2/3 van het terrein werd niet gebruikt. Daar gaan ze dan 'n andere keer weer naar toe. Daar lijken wij mensen soms wel wat op.

Ik denk dat wij toch gewoon een volgzaam kuddevolkje zijn. Wij sluiten gewoon aan waar er al zijn. Net als bij de kassa in de supermarkt. Sluiten we soms aan bij een langere rij. Of schuiven aan bij een vol terras, terwijl het ernaast gelegen terras alle ruimte heeft. 

Met die Corona nog steeds dichtbij moet dat soms toch net een beetje anders. 

Er zijn al heel wat Harderwijkers die op hun Facebook zelfgemaakte foto's hebben geplaatst van de IJsvogeltjes die hier wonen. Dat is mij nog niet gelukt. Ben er ook nog niet aan toe gekomen. 

Zondag heb ik het vogeltje wel op afstand gezien. Maar dit vogeltje moet je niet willen spotten op een drukke zondagmiddag, want dan krijg je dit effect;

Het vogeltje is vandaag gespot in het riet. Dat groepje mensen dicht bij het riet hebben allemaal de camera in de aanslag om het vogeltje op de gevoelige plaat vast te leggen. Als IJsvogeltje maak je dan wel dat je wegkomt! Vanuit het riet, onder de brug door vliegen en wegwezen!

Met deze plotseling ongewone kou zijn er veel bijzondere vogeltjes te zien; Putters, Koperwieken, en mijn collega had enkele exemplaren van de Keep in haar achtertuin. Prachtig toch! In deze Coronatijd hebben veel meer mensen de pracht van de natuur dichtbij ontdekt. Genieten!