Twaalf en 'n half jaar getrouwd!

Alsof het gisteren was.

Onze trouwdag. 

En die is toch al 12,5 jaar geleden. Reden voor een feestje. 

Alleen echt groots feesten zit er niet bij in deze coronatijd. Een jubileum vieren gaat ons ook niet om het feesten.

Het is een dag om eens terug te kijken. Ervan te genieten. Als we terugkijken overvalt me vooral een gevoel van dankbaarheid. Dank dat wij aan elkaar gegeven zijn. Dank dat God ons bij elkaar heeft gebracht. Want zo zien we het echt. Dat zagen we toen we elkaar leerden kennen, toen we trouwden, tijdens de orkanen waar we met het gezin doorheen gegaan zijn en nu we samen genieten in rustiger vaarwater.

16 april waren we 12,5 jaar getrouwd. We hadden graag al deze week vakantie gehad, maar dat is niet gelukt. Met een 12,5 jarig huwelijksjubileum hebben we beiden geen recht op bijzonder verlof volgens de CAO's. Ook een gewoon verlof lukte niet op het werk van manlief. Hij moest zijn eerste week weer inleveren; omstandigheden op het werk. Deze week werd het dus een gewone volle week werken en een verhuizing van schoonmoeder. Ze is vorige week verhuisd naar een kleinere aanleunwoning. Op je 83e heb je wel wat hulp nodig van je kinderen. Het heeft wel wat moeite en tranen gekost, maar ze geeft nu aan dat het nieuwe plekje inmiddels aanvoelt als een warme jas. Dat geeft wel een goed gevoel. 

 

Vrijdag was het onze dag. Allebei zijn we gewoon aan ons werk gegaan. Wat is het dan een leuke verrassing als je thuiskomt van je werk en je ziet dit moois op tafel staan.

 

Cadeautjes van familie. Extra leuk omdat ik dit helemaal niet had verwacht! Gaf me echt een feestelijk gevoel. 

Vandaag hadden we de eerste visite om het toch een beetje te vieren samen. Morgen komen weer andere kinderen. We hadden felicitaties via de social media kanalen. Zo alles bij elkaar toch een beetje een feestje. 

Volgende week gaat het vieren nog even door en gaan we er een midweekje tussenuit naar Kamperland in Zeeland. We hebben een comforthuisje gehuurd met sauna in huis. Extra verwennerij, nu er op het park en in het land nog niets open is. Nou ja, niets... De natuur is altijd open. 

Strand, zee. Wij vermaken ons wel. Een thermoskan mee voor koffie onderweg. Die Corona lockdown maakt van iedereen haast vanzelf consuminderaars.

Achteraf gezien wel fijn dat we vorige week geen vrij konden krijgen, het was maar wat koud en vervelend weer iedere dag. Geen weer voor fietstochtjes door bos en hei.

Komende week zijn de weersvooruitzichten veel gunstiger en warmer!

En de ingeleverde vorige week gaan we later in de zomer alsnog vieren.

Midweekje er op uit!

Manlief en ik zijn er een midweekje op uit geweest. We hadden een heel landelijk huisje gehuurd in Brabant.

Echt een heel leuk huisje met een rieten dak, voor je gevoel midden in het bos. Ze stonden natuurlijk gewoon in een vakantiepark, maar het was zo opgezet dat het hier leek of er maar een paar in het bos stonden. 

Zeg nou zelf, een paleisje toch! Helemaal voor ons twee. 

De douche was er luxer dan thuis, met een Sun shower systeem. Douchen en een zonnebank nemen tegelijkertijd. Of als je wilt met infrarood verwarming voor je spieren. Die wil ik ook wel voor thuis!
Ik zou het wel een goede marketing vinden om die bewust in de vantiehuisjes te plaatsen om met dit aanbod nieuwe vraag te creëren. Met elke groep nieuwe gasten zijn er weer anderen die kennismaken met dit apparaat. En dit later thuis misschien ook wel willen hebben. (na even struinen op internet bleek dit helaas toch te prijzig voor ons.)

We zijn in Herpen geweest. Dat ligt dicht bij Oss. Daar zijn we een keertje op de fiets naar toe gegaan, maar daar waren we na een Osse-bol snel weer weg. Wat een troosteloze lege winkelstraten. Misschien dat het nu extra erg was door de schrikbarende berichten die avond ervoor over Corona en mondkapjesverzoek?

De omgeving bood veel ander moois.Waar je ook geen mondkapje voor nodig hebt.

 Tijdens een fietstocht door Ravesteijn.

Tijdens een andere fietstocht moesten we even afstappen voor de wilde paarden. Deden we graag! Wat was dát genieten, gewoon stil blijven staan en in alle rust wachten tot de paarden voorbij sjokten.

 Naast het vakantiepark stond een uitkijktoren. Na een leuke klim kijk je zó naar de omliggende dorpen.

Twee vrienden kwamen onverwachts langs en hebben we met hen de toren opnieuw beklommen. Ze kwamen voor een bakkie koffie als tussenstop op hun terugreis naar huis, en zijn gezellig blijven eten en slapen.Leuk hoor, beiden bekijken wat je nog te eten in het huisje of de auto hebt en dat delen met elkaar. Zo samen kwamen we precies goed uit.

Zo heb je een beetje een idee van onze korte vakantie. Manlief kon geen 2 weken verlof krijgen. Ik heb nog wel een weekje. Een weekje om maar eens te gaan opruimen in huis. In zo'n vakantiehuisje ontdek je weer met hoe weinig spullen je toe kunt.

Weekendje weg, omgeving Lauwersmeer

We hebben nu 2 weken vakantie. Het was de bedoeling dat manlief naar zijn zoon in Canada zou gaan. Doordat KLM nu niet kan vliegen ging dit niet door.
Dan kun je beslissen om je vakantiedagen later op te nemen, maar we vonden het ook wel fijn er nu een andere vakantie van te maken. Gewoon lekker thuis, wandelen en fietsen in de eigen omgeving.
Ook in Nederland zijn er nog niet zo heel veel mogelijkheden om op vakantie te gaan. We hebben vakantie. Een thuisblijfvakantie. Al is dit ook niet helemaal waar; we zijn niet de hele tijd thuis gebleven.
We zijn een weekendje weg geweest.

Aankomst in Zoutkamp

Gezellig bij een van onze kinderen. Op zaterdagavond lekker samen patat eten met andere familie. Die hadden we ook al lang niet gezien. We hebben een verregende zondag goedgemaakt met veel samen Rummicub spelen. Lekker brabbelen met een peuter van 3 en andersoortige gesprekken met de volwassenen.
Maandagmorgen zijn we naar Kollumeroord geweest. We hadden er nog niet eerder van gehoord, maar reden er langs door een wegomleiding. De weg door het dorp Grijpskerk was opengebroken. Gelukkig ontdekten we hierdoor dit natuurgebied, onderdeel van het prachtige Lauwersmeer.
Lauwersmeer kenden we al wel een beetje. Maar zo dicht bij hun huis is ook een startpunt voor vele mooie fietstochten en wandelingen. Een adresje om te onthouden voor andere keren!
De eigenaren van de groepsaccomodatie waar wij even iets dronken vertelden dat soms zelfs buren uit Kollumerpomp het niet kenden. Ze weten niet wat ze missen.

Wij hebben de Diepsterbosroute gelopen. Een prachtige wandeling tussen het riet door. Het was een wandeling van nog geen 5 km. Al is het op sommige paadjes best even opletten waar je loopt.

Tijdens die wandeling hebben we veel moois gezien. Daarin wil ik je even meenemen. Zo zie je een mooi stukje Nederland!

Wilde Orchidee

Andere soort wilde Orchidee

Koningspaarden

Jonge vogel

Mocht je het nou net even te ver vinden om helemaal naar het Lauwersmeer te gaan, dan is veel van dit moois ook te vinden in de provincie Flevoland. Bij de Oostvaardersplassen. Ik vind deze twee gebieden veel op elkaar lijken. Je ziet in de natuur wel dat het gebied Lauwersmeer al wat ouder is dan Flevoland. Maar dit maakt de gebieden alleen maar aantrekkelijker.

Thuisvakantie

Deze en volgende week genieten wij van een thuisvakantie. Door Corona zijn onze vakantieplannen voor deze 2 weken laten we zeggen "een beetje" veranderd.
Geeft niet, we hebben het nog steeds goed en genieten van wat we wèl hebben. En dat is veel!

Ik laat je een paar foto's zien die ik gemaakt heb op onze laatste 2 fietstochten bij ons in de buurt. Beide fietstochten haalden nog niet de 35 km, dus was het echt niet ver bij ons vandaan.
De ene tocht was van Harderwijk naar Zeewolde, de andere van Harderwijk door het Leuvenumse bos, Staverden en Elspeet. 

Meikever (denk ik)

Vingerhoedskruid, staat in dit bos en in mijn tuin.

Zandhagedis. Ja ook dit is mijn eigen foto.

Fuut

Met het zien van al dit moois hoeven we niet eens ver weg. De mooiste natuur is toch die uit je buurt. Die is makkelijk bereikbaar en mooi, als je er oog voor hebt.
En de vakantie is nog maar net begonnen!

We gaan op reis!

We gaan op reis! Een vakantiereis is al heel bijzonder, deze reis is er eentje van de overtreffende trap.
We gaan onze dochter opzoeken die in Afrika werkt. Ze werkt al anderhalf jaar in Liberia.

Hoog tijd om eens te kijken hoe zij daar woont, leeft en werkt.
De foto's die wij van haar zien zijn haar vrije tijdsfoto's, dus ik heb niet echt een helder beeld van haar werkomstandigheden.
Ook is Liberia niet echt een vakantieland. Komt dus niet in de reisgidsen voor. Kan daarin dus ook geen plaatjes kijken over het land. Lonely Planet heeft af en toe wel een enkel artikel geschreven over Liberia als reisland. Liberia, nog onontdekt door toeristen. Er ís dus ook nog niets voor toeristen. Of kan ik beter zeggen, niets meer voor toeristen. De twee burgeroorlogen die er hebben gewoed, hebben hun tol geeist. Van het luxe Ducor hotel is alleen het skelet nog over. Na de burgeroorlog, toen het land net weer opkrabbelde kreeg het land te maken met een ernstige Ebola epidemie. Weer een flinke stap terug in de ontwikkeling. Nu wordt het land geleid door een oud-voetballer.

Wij vertrekken komend weekend. Op de twee logeerbedden op zolder liggen al wekenlang de zomerkleren klaar om telkens weer opnieuw verwisseld te worden.
Het is daar dag en nacht warm. Heb je niet zo heel veel nodig zou ik denken. Maar ja, moet je laten we zeggen, kampeerkleren mee nemen, of juist wat sjieker? Kan ik wel jurkjes boven de knie mee nemen, of beter wat langer?

De vereiste prikken en het paspoort was eenvoudig geregeld, maar het inpakken van de koffer is wel een dingetje. En wat nemen we mee voor in de handbagage? Is een trolley wel handig als handbagage? Als je dan in het vliegtuig een puzzelboekje wil pakken moet je eens kijken wat een capriolen je dan uit moet halen om bij je puzzelboekje te kunnen. En een haakwerkje voor een collega die een kleintje krijgt, mag dat wel mee in handbagage?

 Dit is de verzameltas waarin ik alle kleine grut wat in me op kwam om ook mee te nemen in gedaan heb. De malariapillen, ORS en diarreremmer zijn ook van alle kanten aangeraden, dus liggen ook al wekenlang klaar.

Morgen nog maar weer eens selecteren.
Morgen met de trein naar Brussel. Dan is een krentenbol voor de lunch wel lekker. Nemen we de zonne-energieladers mee? Of toch maar niet? Wat nootjes, voor in het vliegtuig? Ik heb nog nooit zo'n lange vlucht gehad, dus weet niet goed wat ik verwachten kan.

Welke teenslippers neem ik mee, de Birckenstocks of die van plastic? Die geven minder steun, maar kunnen gerust drijfnat worden. Dag en nacht rond 25-30 graden, dus de lange broek die ik morgen aan trek is genoeg om mee te nemen. De rest 3/4, kort of jurkjes. Zoon adviseerde me om toch behoorlijk wat mee te nemen, door de warmte wil je overdag soms wat vaker kleding wisselen. Dus ik sleep nu veel te veel mee voor mijn gevoel.
Daarnaast nog wat spullen die voor dochter hier bezorgd zijn om mee te nemen en een verzoek om belegen of oude kaas.
Maar ja, ik wil in mijn koffer ook ruimte houden voor eventuele spullen of kleding die ik mee terug neem. Wat zal dat zijn? Souveniers zullen ze niet hebben, want geen toeristen. Gelukkig maar, dat is toch vaak prullaria.

Die bende rondom mijn koffer zal morgen toch echt ingepakt moeten zijn, want dan stappen we op de trein. Misschien laat ik toch maar de helft thuis.

Druilweer

Vanmiddag is het druilerig weer. Een ideale regen voor de tuin!
Niet lekker voor ons vakantievierders, maar och....'t scheelt weer sproeien. En veel waren we toch niet van plan vandaag.
Vanmorgen was ik even naar de stad om wol te halen voor schoonmoeder. Zij gaat prachtige kabelkussens voor me breien. Het is dat ze net iets te ver weg woont anders had zij t me kunnen leren. Heb je wat meer samen-momenten en ik leer kabels breien. Maar nu maakt zij ze voor me, als ik maar wel zelf de wol haal. Dat doe ik graag natuurlijk.

Na de wol nog gauw even de supermarkt in voor de  aardappels. Het rommelde al wel wat in de lucht.
Na het boodschappen doen rommelde het nog steeds, een beetje.
Halverwege de terugweg keek ik rechts van me en keek ik over het water van de Randmeren. Gelijk maar een versnelling harder gefietst! Daar was het dónker! Als die bui losbarst hou ik geen droge draad aan mijn lijf.
Ben droog thuisgekomen. En die bui is bij ons ook overgewaaid. Die is in Epe terechtgekomen. Daar regende het in n uurtje wel 40-50 mm!
Nu regent het ietsjes bij ons. Een gewone druilerige regen. Ideaal voor de tuin.
En ideaal om even mijn vakantiefoto's een beetje te ordenen.
Ik zal jou er ook een paar van laten zien.

 Moet je eens goed naar de vleugeltjes kijken. Helemaal opgebouwd als fijn kantwerk! En eigenlijk niet alleen de vleugeltjes van de libelle, maar kijk eens naar de lijntjes in de hand. Hoe fijnmazig dat is opgebouwd.  Normaal valt dat toch helemaal niet op...

In een woonwijk in Zoutkamp kon ik heel dicht bij deze reiger komen. Ik heb er meerdere foto's van kunnen maken. Maar op een gegeven moment werd hij mijn gekiek zat en vloog weg.

 Wolken leveren ook vaak mooie plaatjes op.

Zwaluwen, kwetterend op de lijnen.
Het is me gelukt om in te zoomen en ze toch scherp te krijgen.

De natuur maakt ook gebruik van wat wij mensen maken. Hier in deze electriciteitsmast zitten maar liefst 6 ooievaarsnesten. 6! De foto heb ik als passagier in een rijdende auto gemaakt. Dicht bij Lelystad. Kon dus niet al  te veel tijd nemen om in te zoomen. Ik heb deze foto gekopieerd en een detail ervan vergroot.

Kun je iets beter zien dat deze nesten ook echt door ooievaars gebruikt zijn.
Mooie vogels, ooievaars. Volgens mij is dat toch wel iets van de laatste jaren, dat er zo veel zijn.

Veel info over de natuur onderweg haal ik uit dit boekje;

Thuisblijfvakantie

Deze twee  weken hebben wij vakantie. Het is min of meer een thuisblijfvakantie. We gaan er wel op uit, maar niet op vakantie. We hèbben vakantie; opstaan wanneer we willen, doen wat we willen, en laten wat we willen. Gewoon tijd voor ontspanning. Momentjes van thuis genieten en er op uit gaan. Samen zijn met elkaar, gezin of vrienden. Genieten  van je eigen rijkdommen.

Optrekken met dochter die een maandje over is uit het buitenland.
In de zonnige achtertuin zitten en genieten van de vlinder die ons, vooral haar al de hele morgen opzoekt.

 

Er op uit gaan met manlief. Eindelijk de lang gekoesterde plannen om het Zuiderzee Museum in Enhuizen eens te bezoeken. Een leuk feest der herkenning. Er staan veel huisjes uit Zoutkamp en Harderwijk. Koffie met appeltaart met spijs, een idee voor thuis.

Een gezellig bezoekje aan andere dochter en familie. We werden er heel hartelijk ontvangen tijdens een verjaardag.

Ze hebben een nieuw huis en zijn druk met de tuin. Er wordt veel werk verzet.

Daar ook nog even met zijn vieren gewinkeld. Er was een markt in de haven. Geslaagd voor een nieuwe Bretonse trui en zomerjas. (Die ik ook al weer even bijna kwijt was. Oeps.) 

Vanmorgen er op uit in eigen stad. Wij komen weinig in de stad, dus nu zien we er toch weer allerlei nieuwe winkels. Gelijk cadeaubonnen die we nog hadden leuk besteed.

Harderwijk is sinds kort een heel leuk  museum rijker; Het Marius van Dokkum Museum.

Deze moet je echt gezien hebben!

Zeker als je de humor in de Jan van Haasteren Puzzels wel kunt waarderen. Marius heeft een heel mooie eigen stijl, vol humor en toch een serieuze toon.

Manlief heeft  er een puzzel gekocht. Er zijn meerder puzzels en hele leuke kaarten van te koop.

Met je tijd meegaan

De puzzel die manlief heeft gekocht.

En dan is het morgen al weer vrijdag. Dan zit de eerste vakantieweek er al weer bijna op. Wat gaan de dagen snel als je leuke dingen doet.
Tijdens het bloggen is mijn broodbakmachine ook klaar met het bakken van het brood voor morgen. Het ruikt hier heerlijk naar versgebakken brood!

 

Een Korenbloem met een mug en kikkers.

Tijdens de fietstochten vorige week rondom Ochten hebben heel wat moois gezien. Manlief heeft geregeld even op mij moeten wachten omdat ik weer eens stopte tijdens het fietsen om ergens een foto van te maken. Of was hij me weer even kwijt, fietste ik achter hem en was ik gestopt. Hoorde hij mijn roep niet om even te wachten.
Het nadeel van fotograferen met een "gewone" camera is dat ik pas thuis de foto's kan delen. De Wifi in mijn camera is nog niet goed afgesteld, of zijn goede afstelling al weer kwijt, kan ook. Op de camera zelf zie ik de foto's maar heel klein.
Deze foto ook, van de korenbloem.

Ik zag 2 korenbloemen midden in een verwilderd grasveldje staan. 2 maar! Vroeger, toen ik nog kind was, zag ik er veel meer. Armen vol heb ik er van geplukt.
Deze 2 korenbloemen heb ik alleen op de gevoelige plaat meegenomen.
Pas thuis, op een groter scherm, zag ik dat er op de steel van de knop een mug aan het uitrusten was. Tijdens het maken van de foto had ik dat helemaal niet gezien! Zó gebiologeerd was ik van dat blauwe bloemetje.

 Mooi om thuis te ontdekken.

Kikkers heb ik ook op de foto gezet.  
Grappig om te zien hoe ze hun wangen als een kauwgomballon opblazen en daarbij zo veel herrie kunnen veroorzaken.

 Wat is er een hoop moois te zien in de schepping.