Druilweer

Vanmiddag is het druilerig weer. Een ideale regen voor de tuin!
Niet lekker voor ons vakantievierders, maar och....'t scheelt weer sproeien. En veel waren we toch niet van plan vandaag.
Vanmorgen was ik even naar de stad om wol te halen voor schoonmoeder. Zij gaat prachtige kabelkussens voor me breien. Het is dat ze net iets te ver weg woont anders had zij t me kunnen leren. Heb je wat meer samen-momenten en ik leer kabels breien. Maar nu maakt zij ze voor me, als ik maar wel zelf de wol haal. Dat doe ik graag natuurlijk.

Na de wol nog gauw even de supermarkt in voor de  aardappels. Het rommelde al wel wat in de lucht.
Na het boodschappen doen rommelde het nog steeds, een beetje.
Halverwege de terugweg keek ik rechts van me en keek ik over het water van de Randmeren. Gelijk maar een versnelling harder gefietst! Daar was het dónker! Als die bui losbarst hou ik geen droge draad aan mijn lijf.
Ben droog thuisgekomen. En die bui is bij ons ook overgewaaid. Die is in Epe terechtgekomen. Daar regende het in n uurtje wel 40-50 mm!
Nu regent het ietsjes bij ons. Een gewone druilerige regen. Ideaal voor de tuin.
En ideaal om even mijn vakantiefoto's een beetje te ordenen.
Ik zal jou er ook een paar van laten zien.

 Moet je eens goed naar de vleugeltjes kijken. Helemaal opgebouwd als fijn kantwerk! En eigenlijk niet alleen de vleugeltjes van de libelle, maar kijk eens naar de lijntjes in de hand. Hoe fijnmazig dat is opgebouwd.  Normaal valt dat toch helemaal niet op...

In een woonwijk in Zoutkamp kon ik heel dicht bij deze reiger komen. Ik heb er meerdere foto's van kunnen maken. Maar op een gegeven moment werd hij mijn gekiek zat en vloog weg.

 Wolken leveren ook vaak mooie plaatjes op.

Zwaluwen, kwetterend op de lijnen.
Het is me gelukt om in te zoomen en ze toch scherp te krijgen.

De natuur maakt ook gebruik van wat wij mensen maken. Hier in deze electriciteitsmast zitten maar liefst 6 ooievaarsnesten. 6! De foto heb ik als passagier in een rijdende auto gemaakt. Dicht bij Lelystad. Kon dus niet al  te veel tijd nemen om in te zoomen. Ik heb deze foto gekopieerd en een detail ervan vergroot.

Kun je iets beter zien dat deze nesten ook echt door ooievaars gebruikt zijn.
Mooie vogels, ooievaars. Volgens mij is dat toch wel iets van de laatste jaren, dat er zo veel zijn.

Veel info over de natuur onderweg haal ik uit dit boekje;

Thuisblijfvakantie

Deze twee  weken hebben wij vakantie. Het is min of meer een thuisblijfvakantie. We gaan er wel op uit, maar niet op vakantie. We hèbben vakantie; opstaan wanneer we willen, doen wat we willen, en laten wat we willen. Gewoon tijd voor ontspanning. Momentjes van thuis genieten en er op uit gaan. Samen zijn met elkaar, gezin of vrienden. Genieten  van je eigen rijkdommen.

Optrekken met dochter die een maandje over is uit het buitenland.
In de zonnige achtertuin zitten en genieten van de vlinder die ons, vooral haar al de hele morgen opzoekt.

 

Er op uit gaan met manlief. Eindelijk de lang gekoesterde plannen om het Zuiderzee Museum in Enhuizen eens te bezoeken. Een leuk feest der herkenning. Er staan veel huisjes uit Zoutkamp en Harderwijk. Koffie met appeltaart met spijs, een idee voor thuis.

Een gezellig bezoekje aan andere dochter en familie. We werden er heel hartelijk ontvangen tijdens een verjaardag.

Ze hebben een nieuw huis en zijn druk met de tuin. Er wordt veel werk verzet.

Daar ook nog even met zijn vieren gewinkeld. Er was een markt in de haven. Geslaagd voor een nieuwe Bretonse trui en zomerjas. (Die ik ook al weer even bijna kwijt was. Oeps.) 

Vanmorgen er op uit in eigen stad. Wij komen weinig in de stad, dus nu zien we er toch weer allerlei nieuwe winkels. Gelijk cadeaubonnen die we nog hadden leuk besteed.

Harderwijk is sinds kort een heel leuk  museum rijker; Het Marius van Dokkum Museum.

Deze moet je echt gezien hebben!

Zeker als je de humor in de Jan van Haasteren Puzzels wel kunt waarderen. Marius heeft een heel mooie eigen stijl, vol humor en toch een serieuze toon.

Manlief heeft  er een puzzel gekocht. Er zijn meerder puzzels en hele leuke kaarten van te koop.

Met je tijd meegaan

De puzzel die manlief heeft gekocht.

En dan is het morgen al weer vrijdag. Dan zit de eerste vakantieweek er al weer bijna op. Wat gaan de dagen snel als je leuke dingen doet.
Tijdens het bloggen is mijn broodbakmachine ook klaar met het bakken van het brood voor morgen. Het ruikt hier heerlijk naar versgebakken brood!

 

Allemaal beestjes!!

Tja, zó wordt het niet wat met mijn prille bloemkoolplantjes!
Rupsen, heel veel rupsen in mijn bloemkoolplantjes.

Bij een moestuin verderop in de wijk zag ik dat ze een gazen tunnel over de bloemkoolplanten hadden geplaatst. Heel begrijpelijk als je dit blaadje ziet. Maar ja, met mijn 7 bloekoolplantjes ga je niet een hele tunnel plaatsen.
Het was voor mij maar zo uitproberen. Want zo'n tunnel, moet die dan blijven zitten zolang de bloemkool in de grond staat? Helaas zie ik er zelden iemand aan het werk, anders kon ik het eens vragen hoe zij dit doen. En die andere keer dat er wel iemand aan het werk is, ben ik op doortocht en heb ik niet altijd tijd om mijn vragen op ze af te vuren. Natuurlijk heeft meneer Google ook wel veel informatie, maar dan zie ik soms door de bomen het bos niet meer.

Zo ben ik eens op zoek geweest naar informatie tegen luis in de moestuin....Maar aan de ene kant wil ik niet met gif werken, maar aan de andere kant merk ik dat zeepsop of blue wonder ook niet echt werkt. Ik ben ook van dat ik dan per ongeluk te veel gif gebruik en mezelf zo min of meer vergiftig. Vandaag spuit ik zeepsop tegen de luis en morgen vreten de slakken aan van alles nog voordat het groot genoeg is. En als die er niet zijn, dan doet de Meeldauw een aanslag op mijn appelboom.
Het is een voortdurende strijd tegen de elementen. Zijn het niet de elementen uit de natuur, dan is het wel element de tijd. Als ik er op tijd bij ben kan ik soms de rupsen nog handmatig weghalen, maar als het er intussen tientallen geworden zijn en ik zie het niet op tijd, dan is alles op.

Genoeg gemiept.
Vanmiddag heb ik ook wat leuke foto's gemaakt met dat wat er wel aanhet groeien is in de moestuin.
Zal ik even laten zien;

Courgetteplantjes. Nog heel klein. Er stonden er 5, nu zijn het er nog 3. Ik hoop dat ze spoedig wat groter en sterker worden. Uit ervaring van vorig jaar weet ik dat als ze eenmaal wat sterker zijn.... Ze zó je halve tuin overnemen.

Rode bes. Hier zie je de eerste besjes kleuren. Ik twijfel of ik er helemaal een net overheen ga wurmen. Zo heel veel zit er niet aan dit jaar. Ik denk dat ik het laat staan als scharrelfruit; zodra ik een rood besje zie gelijk opsnoepen. Maar ja, dat denken de merels ook.

Blauwe bes. De eerste bessen vanmiddag gesnoept.  Zo vers van de struik vind ik ze lekker. Ze moeten niet zo lang staan, dan vind ik ze niet lekker. Ikheb er nog een paar op kleur aan laten zitten, die gaan morgenvroeg in de yoghurt.

 Tuinbonen. Zal ik ze al wel plukken, of toch nog even door laten groeien?

Rucola. Voor zoonlief. Zelf vind ik het niet lekker. Zoonlief koopt regelmatig een zakje, waarvan na verloop van tijd de helft alsnog naar de container moet. Nu kan hij 'n paar blaadjes naar behoefte plukken.

 Rode biet. Dat ziet er naar uit dat ik dit binnenkort kan gaan eten!

Boerenkool. Tja, ehm... eh...Dit had ik al vorig jaar gezaaid. Niets kwam er op en aan het eind van de winter zag ik ineens 1 klein plantje. 1! Wie weet, eten wij straks hartje zomer verse stamppot boerenkool! Vind dochter die over 2 weken uit t buitenland één maandje thuis komt vast wel lekker.

 Sperciebonen. De eerste beginnen goed op maat te komen om te oogsten.

 Appels. Manlief en ik zijn al aan het kijken hoe we deze takken kunnen ondersteunen. We kunnen ons niet voorstellen dat de boom dit straks kan dragen. Al helemaal niet als het weer eens gaat stormen. Deze appelboom zit  bomvol appels. De andere boom heeft niet gebloeid en heeft nu flink last van Meeldauw. Wie weet de remedie?

 De druiven groeien weer als een tierelier. Die zijn we al flink aan het terugsnoeien.

 Aardbeien. Er zitten maar 3 blaadjes aan dit plantje, maar geeft heel veel aardbeien. Steeds als ik er langs loop "proef " ik even. Deze die er nu nog aan zitten gaan morgen met de bessen in de yoghurt.

 Kersen. Nog niet op kleur. Nog even geduldig wachten.

 Blauwe pruimen. Wacht, er zaten er toch 2 aan?

Gelukkig, ze zitten er allebei nog!
Het zijn er nu nog maar 2. Het is ook maar een sprietje van net een halve meter hoog. Dan is het al genieten dat er 2 pruimpjes aan groeien.

Als die fruit en groenten samen noem ik mijn moestuin. Maar eigenlijk heb ik helemaal niet echt een moestuin. We hebben gewoon een rijtjeshuis met voor en achter een stukkie grond. Daar groeit dit alles in. Een klein stukje echt voor de groente, de rest gewoon tussen de bloemetjes en vaste planten in. Zó leuk!

Wat gaan we doen met ons pensioen?

Er is een pensioenakkoord.
Je hebt het vast al op tv gehoord of in de kranten gelezen.
Het wordt gebracht alsof alles nu in kannen en kruiken is. De vakbondsleden moeten er nog wel mee instemmen. Of die instemming er komt lijkt nu toch nog heel spannend te worden.

Hoe ziet dit er nu uit?
  1. De huidige pensioenleeftijd van 66 jaar en 4 maanden
wordt nu 2 jaar bevroren.
Daarna stijgt (of daalt) deze wel weer mee met de levensverwachting. Al gaat het minder snel. Eerst was het gemiddeld 1 jaar ouder worden ook gelijk 1 jaar langer werken. Dat is veranderd naar 8 maanden langer doorwerken.

Voor manlief en mij betekent dit;
Man, 1961; Oud = pensioen met 67jaar en 9 maanden. Nieuw = pensioen met 67 jaar en 3 maanden.
Ik 1964; Oud = pensioen met 68 jaar en 3 maanden. Nieuw = pensioen met 67 jaar en 3 maanden.
Dochter; 1993;  Oud = pensioen met 71 jaar en 3 maanden. Nieuw = pensioen met 69 jaar en 6 maanden. Dit is allemaal wel wat minder zeker omdat dit nog erg ver in de toekomst ligt. Men gaat in ieder geval wel uit van een stijgende levensverwachting.

Man mag dus 6 maanden eerder met pensioen, zelf mag ik een heel jaar eerder met pensioen.
Toen ik dit manlief voorlegde vond hij het wel vreemd; Hij is ouder, maar toch wordt onze pensioenleeftijd gelijk. Ik denk dat dit komt door die bevriezing van de pensioenleeftijd zoals die nu is.

Je eigen pensioen berekenen? Dat kan hier; 
Hier kun je het berekenen voor het oude systeem en het nieuwe. Ik denk wel dat het een en ander nog wel even afhangt van wanneer het nu allemaal precies in zal gaan.

  2. Heb je een zwaar beroep, dan kun je tot 3 jaar eerder met pensioen. Wat een zwaar beroep is gaan ze in de CAO's regelen. Vroeger met pensioen zonder dat er een boete geheven wordt. Je pensioen wordt dan wel wat lager. Maar op zich is dat begrijpelijk, je krijgt t dan ook  3 jaar langer.

3. De berekeningsmethode van het pensioen wordt anders, waardoor jongeren niet standaard meebetalen voor de ouderen van nu. Het wordt ook meer een potje voor jezelf.

4. Nu moeten de pensioenfondsen buffers aanhouden volgens een vaste norm. Halen ze die norm niet, dan moeten pensioenen omlaag. Dit dreigt volgend jaar te gebeuren voor veel mensen die nog werken of niet meer werken.

Zoals ik al zei, zijn de reacties onder de burgers nogal verdeeld. Gaan we hierin mee? Is dit het best haalbare? Of moeten we doorgaan met het overleg en de acties om het pensioen definitief op 66 jaar en 4 maanden te houden? Er zijn er veel die hiervoor pleiten. Volgende week mogen vakbondsleden ja of nee zeggen tegen het akkoord.
Man en ik mogen ook onze visie geven. Wat zullen we doen?
Als we nu met zijn allen instemmen, zullen we hier wel jaren aan vast zitten. Onze jongeren gaan dan wel veel later met pensioen dan wij, als de levensverwachting blijft stijgen. Aan de andere kant; Is dat erg? Toen de AOW begon, werden we 67. Nu ver boven de 85. Al die extra jaren AOW moeten wel betaald worden. Wat zijn de pensioenleeftijden in de ons omringende landen? En hoe ziet dat er uit?

Wat vind jij van het pensioenplan?

Ben jij lid van n vakbond? Wat ga jij zeggen?

En ook als je geen lid bent, wat vind jij van het pensioenplan? Of zou je dingen graag anders zien?

Ik  hoop op n hoop reacties. Ik ben wel benieuwd wat wij gewone mensen er van vinden. Ik denk dat ik instem met het plan.


update op 13 juni; De verschillende rekentools die je nu overal in de media ziet geven vaak verschillende uitslagen. Het kan zomaar een half jaar schelen wanneer je met pensioen mag. Neem die berekentools dus met een flinke korrel zout.

Bijna vaderdag. Dus nu ga ik op zoek naar een heggenschaar. Voor mezelf.

Vorige week heb ik enkele struiken in de voortuin gekortwiekt. Ik heb hiervoor al jaren een oude heggenschaar die ik ooit eens van de overbuurman kreeg. Ik kreeg hem toen ik in mijn vorige huis ging wonen. Ik heb hem al die jaren met veel liefde voor mijn tuin en ter nagedachtenis aan hem gebruikt.

Ik denk dat het tijd wordt om hem toch door te gaan geven. Het handmatig knippen wordt me wat te zwaar.

Misschien denk je nu wel hardop, dan vraag je toch je man? Hij is vast een stuk sterker.
Hij wil met alle liefde het zware werk van mij overnemen, maar hij heeft het niet zo op met de tuin. Hij weet ook dat ik wèl met veel liefde in de tuin werk. En ook een klus als snoeien moet je met liefde doen.
Maar waarom zou ik manlief met een voor hem rotklus opzadelen terwijl ik het eigenlijk wel leuk vind? Dan pas ik het gereedschap gewoon zo aan dat ik het wel zelf kan.

Dus ben ik op zoek gegaan naar een electrische heggenschaar. Wel een vrouwenmaatje! Veel gereedschap is echt gemaakt op mannenhanden. Zelfs tuinhandschoenen zijn er meestal alleen vanaf maat 8. Ik ben op zoek naar maat 6. Zulke kleine handen heb ik nu eenmaal. En als ze wel eens in die maat te vinden zijn, dan zijn ze meestal....roze.
Mijn buurman heeft een  heggenschaar op een accu, mooi klein, licht in gewicht en een niet al te groot snijmes. Hem dus gevraagd welke dit was. Niet meer verkrijgbaar.
Verder rond gevraagd.

Zo'n ding moet ik wel eeven in mijn handen hebben om te voelen en te ervaren. Zeker met die kleine handen van me. Dus man en ik samen naar de winkel. Bij de eerste de beste om de hoek was het al gelijk raak. Of mis. Alleen met groot en zwaar snijmes.
Bij de volgende winkel vroeg ik een oudere medewerker om advies. Eerlijk toegegeven, daar verwacht ik meer kundigheid van dan n knul of grietje van net 18. Riep hij door de winkel een naam om even bij de heggenscharen te helpen. Komt er een knul van net 18 met een gezicht als n oorwurm de hoek om om me te helpen. Hmmm.
We vragen naar de heggenscharen. Met een armbeweging wijst hij het rek aan en zegt dat dit is wat ze hebben. Oke, dan weet ik genoeg en ben maar weer naar huis gegaan.
Dan toch maar online gekeken. Ik weet intussen wel hoe groot en zwaar een grote heggenschaar aanvoelt.

Online wel wat in mijn maat en gewicht gevonden. Maar wat is dat prijzig!
Gelukkig heb ik hem niet gelijk morgen nodig. Kan ik nog even afwachten of er nog leuke vaderdagaanbiedingen voorbij komen.
Dus vaderdagaanbieding, ik ben op zoek naar een heggenschaar op accu, snijmes van 30 - 35 cm en gewicht tot 2 kilo.  Dan is die voor mij als vrouw ook hanteerbaar.

Gehaakte pannenlappen

Ik heb nu toch maar opnieuw de haaknaald opgepakt om nieuwe pannenlappen te maken. Heel trots heb ik alweer een hele tijd terug, mijn gehaakte pannenlappen geshowd.

Gehaakte pannenlappen 

Ik had ze in rood/wit/blauw en wit met blauw.
Toch bleken ze in de praktijk niet zo heel prettig. Misschien moet ik zelfs zeggen dat ze onveilig waren.
Tijdens het vastpakken van hete handvaten gingen de vingers soms door de gaatjes heen van de pannenlappen. Brandden we nog onze vingers.
Maar ja he, zelf gemaakt, tijd en materiaal in gestoken...Dan gooi je ze toch niet zomaar weg?

Gek is dat mechanisme eigenlijk. Omdat we er zelf zoveel werk inhebben gestoken blijf je het gebruiken. Zouden we dezelfde pannenlappen ergens hebben gekocht dan zouden we ze veel eerder wegdoen omdat we toch onze vingers branden.

Maar na de zoveelste keer me bijna branden én het zien van andere pannenlappen ben ik toch maar weer opnieuw begonnen. Zoveel werk is het tenslotte ook niet.

Ik heb ze nu gemaakt met de wafelsteek. Nu voelen ze een stuk dikker en veiliger aan, zonder dat ze dik en stug worden. De wafelsteek is niet moeilijk. Op heel veel plaatsen op internet wordt dit uitgelegd. Vaak zelfs met filmpjes.
Je hoeft in de zoekbalk alleen maar wafelsteek heken in te typen en je zoekmachine vertelt je waar je zijn moet.

Heb jij wel eens dingen zelf gemaakt waar je achteraf merkte dat het toch niet zo goed uitpakte?
Merk jij dat ook dat je veel langer doet met de dingen die je zelf gemaakt hebt?

Zo diep in het verborgene

We waren in het aquarium van Ouwehands Dierenpark  naar de vissen aan het kijken. De een nog mooier en kleuriger dan de ander. Ineens was daar die indruk, gedachte, stem.

Deze hele kleurige vissen zwemmen diep in het verborgene. In die hele grote oceaan. Op misschien wel kilometers diepte.

Als mens kun je soms ook op kilometers diepte zitten. 
Zo diep in het verborgene, méters onder de zeespiegel, niet te zien, klein, overweldigd door de grootte van die oceaan,...
Hoe veel zijn er niet onder ons die zich  soms zo voelen?
Niet gezien
Ergens in de diepte
In een hele grote oceaan

En toch....
Wie ziet je dan? Je maker.

Deze vissen zijn gemaakt om in deze diepte te zwemmen. Zó mooi gemaakt. Als het toch voor in de diepe oceaan is, had God er voor kunnen kiezen om deze visjes gewoon grijs en grauw te maken. Hij deed het anders en maakte hen kleurrijk. Kleurrijk, net als de vele vogels en bloemen die wij wel kunnen zien.

Wat raken wij dit beeld soms snel kwijt als we weer eens horen dat we iets niet goed genoeg hebben gedaan, tekortkomen of ronduit iets fout hebben gedaan. Heel snel ligt dan de veroordeling weer op de loer en verbleken we meer bij elke gedachte of elk woord dat er op ons af komt.
Voelen we ons het grijze potloodje in de prachtige kleurendoos.

Wat is het dan mooi als je zo ineens op een stil moment weer even een bemoedigende gedachte van God toegestuurd krijgt tijdens het visjes kijken. Als Hij zoveel moeite heeft genomen in die kleine visjes, hoeveel meer in andere maaksels van Hem. Wij die naar Zijn evenbeeld zijn gemaakt.

Ik hoop dat ik dit zo een beetje helder voor je heb opgeschreven. Ik hoop dat ook jij er baat bij hebt.