Nieuwe agenda voor volgend jaar kiezen.

De agenda's voor volgend jaar liggen weer in de schappen. De een nog mooier dan de andere. Ik sta elk jaar opnieuw vaak te neuzen tussen al deze agenda's. Vooral het kijken vind ik leuk. Het kiezen wat minder, want als ik de één wel kies, wordt t niet die andere.

Ik werk echt nog het liefst met een papieren agenda. Lekker overzichtelijk en concreet. Niet eerst een laptop, tablet of mobieltje nodig.
Zelf heb ik wel een paar voorwaarden waar de agenda aan moet voldoen, dus er vallen er altijd snel n paar af die hier niet aan voldoen.
Zo wil ik een agenda met een spiraalbinding. Dan is t makkelijk open te leggen.
De agenda moet voldoende schrijfruimte hebben, dus ongeveer een A5 formaat. Iets kleiner mag, maar niet te klein.

Er zijn tegenwoordig ook agenda's die je horizontaal moet leggen om in te schrijven, dan is het een kalender en agenda in één.

Dit horizontale werken moet je maar net prettig vinden. De afbeeldingen en de tips in de agenda zijn wel weer heel erg mooi en goed bruikbaar.

Misschien ga ik deze agenda wel bestellen;

Het is een Essencio agenda, met dit jaar als thema Natuurlijke contrasten.Met mooie natuurfoto's. Wekelijks staat er een mooie gedachte of reflectievraag in. Soms is dit ook een Christelijke bron, maar niet altijd. Voor mij hoeft het niet met elke week een nieuwe bijbeltekst. Daar heb ik een bijbel voor.

Wil je voor je een agenda die net als jij, vooral heel praktisch is? Dan is deze wel wat voor je:

Deze is erg fijn! Misschien wil ik deze toch wel weer voor komend jaar.
Op de site  van https://christenleven.blogspot.com kun je meer lezen over deze agenda. Ga er maar eens kijken. Zij heeft het zo duidelijk uitgelegd, dat hoef ik niet overnieuw te doen. Klik er maar eens doorheen. Ik lees er graag.

Of toch de Puur agenda;


....Die van Sestra....


Of Eenvoudig leven, met als hulp je agenda?
Eenvoudig leven

Ik mag graag neuzen tussen al deze agenda's. Manlief zit naast me te puzzelen met een legpuzzel van Jan van Haasteren van 1000 stukjes. Voor mij is het een soort puzzelen welke agenda ik ga nemen. Neem ik die, die of toch die.
Vandaag blog ik een keertje met ideetjes voor allerlei agenda's. Zit er hier iets voor je bij? Gelijk bestellen schijnt te kunnen.
Heb jij al een keuze gemaakt? Of heb je zelfs al een agenda voor volgend jaar in huis?
Waarom heb jij voor die gekozen? Of heb je 'm gekregen?

Herfst

 Nu ik geen hond meer heb kom ik toch minder in het bos. Voor het eerst sinds lange tijd heb ik vorige week weer eens een rondje gelopen, samen met dochter. Samen pratend door het bos. Zo wandelend kom je tot goede gesprekken. En ondertussen foto's maken.

 Een omgezaagde boom. Lijkt dood, maar is het toch niet. Er lopen toch weer nieuwe takken uit. Ik denk alleen dat de paddenstoelen in zo'n grote meerderheid zijn dat de "nieuwe" boom het toch niet gaat redden.

Druiven die over het muurtje hangen in onze steeg. Ik mocht ze afknippen en gebruiken van de buurvrouw. Zij deed er niets mee en anders vielen ze toch maar op de grond. Inmiddels zitten erbij in de druivenjam. Die is erg lekker geworden!

Deze foto vind ik zelf de leukste. Dat rood met groen en dat kraagje van de paddenstoel, zo mooi wit.

Repareren en besparen

Repareren.
Er is een SIRE campagne gestart; Repareer het!
Ik ben blij met deze campagne. Zelf probeer ik al jaren om dingen te repareren. maar dit wordt de doorsnee reparateur niet altijd makkelijk gemaakt. Soms is het repareren onmogelijk omdat je niet aan onderdelen kunt komen of is het duurder dan nieuw kopen.
Dat werkt wel ontmoedigend.

Nu is er dan die campagne.
Ik denk dat hierdoor meer mensen en bedrijven wakker worden. Wordt het gewoner en gemakkelijker om te repareren en aan onderdelen te komen. Vooral dat laatste is echt een dingetje: Hoe kom ik aan de juiste onderdelen? En daarnaast natuurlijk, hoe repareer ik het? Er zijn in het verleden wel  boeken uitgegeven met gelijksoortige titels, maar alle apparatuur verandert zo snel dat veel kennis al voor het uitgeven al weer achterhaald is.
Op de genoemde website is een goede start gemaakt met uitleg hoe je iets kunt repareren.
Ik denk dat er echt een cultuuromslag kan ontstaan van vervangen naar repareren. Ik hoop het van harte!

Zelf heb ik vorige week nog een paar dingetjes gerepareerd; 
-De hals van een t-shirt omgezoomd. Deze was behoorlijk gaan lubberen. Ik heb de hals naar binnen omgevouwen en opnieuw vastgezet met een klein steekje. Het hele t shirt was verder nog mooi. Dus nu gaat die nog weer een tijd mee.
- Pollepel geschuurd.Klinkt een beetje maf, maar heb t wel gedaan. Mijn houten pollepels begonnen een beetje te rafelen. Het leek wel of er splintertjes vanaf gingen bladderen. Die wil ik niet in mijn eten. Daarom was vervangen ook mijn eerste gedachte. In de schuur viel mijn oog op een stukje schuurpapier. 1+1=2, dus de pollepels iets opgeschuurd en weer afgewassen. Nu zijn ze weer superglad en gewoon in gebruik.

Dat is denk ik ook een beetje het gevaar van die goedkope low-budgetwinkels, het nieuw kopen is zo goedkoop dat het soms niet eens in je opkomt om een reparatie-oplossing te bedenken. Vandaar dat ik toch maar mijn pollepelverhaal deel.


Besparen door hergebruik.
Ik heb kladblokjes gemaakt van A4 printjes die ik in vieren of in tweeën gescheurd heb. Ik zet ze vast met een klemmetje. Ik kom nooit kladblaadjes, memobriefjes of boodschappenbriefjes tekort.

Kijken op het werk van je partner, een bouwsteen in je relatie.

Zoals je weet ging ik regelmatig mee met mijn man. Een dagje mee met de vrachtwagen. Heerlijk van me af kijken naar alles wat de route onderweg te bieden heeft. Zelfs een snelweg kan heel boeiend zijn, juist omdat ik vanuit een vrachtwagen veel meer kan zien van de natuur direct naast de snelweg. Vanuit de vrachtwagen kun je namelijk wèl over de vangrails kijken. Fazanten, roofvogels, herten, een vos, echt van alles is er dan te zien.
Ik kom dan ook op zijn werkvloer. Ontmoet zijn collega's en ken hen ook bij naam. Ik zie ook waar hij komt, hoe hij zijn vracht moet lossen, hindernissen die hij als chauffeur tegenkomt; files, hufterig weggedrag, gebrek aan parkeerplaatsen voor vrachtwagens........
Onderweg bespreken we van alles. Of praten we soms juist heel weinig en genieten we gewoon van elkaars aanwezigheid.

Het is een luxe dat ik zo met mijn man mee kon en zo een deel van zijn werk van dichtbij kon zien. Ik denk dat niet veel vrouwen dat gegeven is. Bij veel sectoren kan het gewoon niet, een dagje meelopen.
Het meegaan met de vrachtwagen is intussen op een lager pitje komen te staan omdat manlief op de planning is komen te werken.
Maar door het eerdere meegaan is wel een mooie basis gelegd waardoor ik meer van zijn werk ben te weten gekomen.

Mijn man vindt het heel prettig dat ik deze belangstelling toon voor zijn werk. Dat als hij thuis iets vertelt, ik ook weet waar hij het over heeft en er naar luister.
Ik denk dat dit een belangrijke basis is; Kennis van elkaars werk. Hierdoor ontstaat ook (meer) begrip en respect voor elkaars werk. Het is weer een mooie bouwsteen voor je relatie.

Afgelopen week konden we weer in elkaar werkkeuken kijken. Is mijn man mee geweest naar het theater Dag Mama. Hierdoor heeft hij wat meer van mijn werk kunnen zien. En ben ik mee geweest naar de huldiging hem als één van de Mercedes miljoen kilometer rijders in Twente.

Hier maakt hij een proefrit in n nieuwe Actros, zonder spiegels.

Hoe is dat in jouw relatie? Lukt het jullie ook om op de een of andere manier in elkaars werkkeuken te kijken? Ben jij al wel eens op het werk van je partner geweest? Hoe toon jij je belangstelling voor het werk van je partner?
Ik wil je echt eens uitnodigen om eens op het werk van je partner te gaan kijken als de kans zich voordoet. Je zult merken dat het als een bouwsteen voor je relatie werkt.

Kon t toch niet laten; Hazelnoten rapen!

Vanmorgen ben ik even naar onze nieuwe werklocatie gefietst om de electronische sleutel aan mijn collega uit te lenen. Op de terugweg had ik nu alle tijd om een stukje om te rijden, langs de kringloopwinkel, langs het boekenstalletje en de Hazelaarlaan. Daar zag ik ze bij bosjes op de grond liggen, hazelnootbollen. (Dit zal wel niet de goede benaming zijn, maar zo noem ik ze.)

Hazelnoten

 

Deze dingen noem ik hazelnootbollen.

Eerst fietste ik door. Het kraken van de noten is veel werk, herinner ik me nog van vorig jaar. Na een klein stukje toch weer omgedraaid om het even van dichtbij te bekijken.
Liggen er zó veel hazelnoten dat ik ze toch echt niet kon laten liggen!
Toen ik aan het rapen was vroeg een mevrouw die bij de eerste boom woonde wat ik aan het rapen was. Ze had het wel meer gezien en dacht dat het kastanjes waren. Ik wat opgeraapt en het aan mevrouw laten zien en uitgelegd. Noten -door de kleinkinderen laten- rapen, kraken en even in de hete oven op een bakplaat en smullen maar.
Ik raapte eerst alleen bij de eerste boom. Dat deden er meer denk ik. Later ging ik naar de volgende boom en daar lagen veel grotere en zwaardere noten en er lagen er veel meer! Tja, ik denk dat de meesten, net als ik, vaak alleen bij de eerste boom blijven rapen.

Hazelnoten onder de 2e boom

 

 

Die hazelnootbollen hoef je niet eens te rapen. De noten vallen er wel uit. Als je ze nog uit de bollen wilt pellen krijg je er hele vieze pikvingers van. Die dingen zijn plakkerig. Er ligt genoeg wat je zo kunt rapen.
Nu ben ik weer thuis en nog aan het nagenieten van mijn onverwachte oogst. Zó leuk! Onverwacht genietmomentje.

Het is al leuk om te gaan bedenken wat ik er allemaal mee kan gaan doen. En hoe ik de noten het makkelijkst gekraakt krijg.  Iemand een ideetje?
Ik heb er nu een heleboel. Er liggen er ook nog een heleboel meer. Ga lekker rapen, voordat het slecht weer wordt.

Het wordt weer kaarsjestijd!

Wij hebben ze al weer aangehad, een kaarsje op tafel.

Ja, op warme zomeravonden buiten ook wel. Gezellig. Gisteravond voor het eerst weer binnen.Ook het kaarsje van de foto hebben we gisteravond weer aangestoken. Deze kaars is van restjes. Alle restjes die ik heb of krijg kunnen hier in. De lont is van glasvezel, dus die slijt niet.Ik vind dit een hele leuke recycling oplossing! Hoef ik geen half opgebrande kaarsen meer weg te gooien.

Dus als het lontje van deze kaars opgebrand is dan kan het overgebleven kaarsvet gewoon bij de andere kaars in. Ideaal! Elke winter branden we zo heel wat kaarsjes op. Het is 1x een aanschaf, maar omdat het lont niet slijt heb je er heel lang wat aan.
(Enne, ja hoor, ik wil je restjes kaarsvet wel voor je opbranden)
Of als je er zelf eentje wilt, 
Voor meer info;


Of www.smeltvuur.nl.
Let er wel op of je een indoor variant wil voor binnen, of een outdoor variant voor buiten.

Nieuwe fietstassen? Vraag om een beugel!

Toen ik nieuwe fietstassen had gekocht lag ik door die fietstassen al binnen een week bijna op mijn snufferd! Een van de hoeken achter en onderop zat tussen de spaken. Ik gevallen en mijn mooie nieuwe fietstassen? Daar zat gelijk al een best gat in.
Wat baalde ik daarvan.
Gelukkig was ik zelf alleen maar flink geschrokken en mankeerde ik zelf niks.

Ik terug naar de fietsenmaker. Nee, dit viel buiten de garantie.

Zie ik pas een paar dagen later dat op de tassen iets gestikt zit om er een beugel op te plaatsen. Ik weer terug naar de fietsenmaker. Tja, zegt hij, die worden niet meer standaard meegeleverd. Allemaal vanuit kosten efficiency. Of in gewoon Nederlands; bezuinigingen. Bezuinigingen ten koste van de verkeersveiligheid. De fietsenmaker heeft zo'n beugel voor me besteld en n paar dagen later kon ik deze ophalen. Ik kreeg 'm van de fietsenmaker gratis.

Eind goed, al goed. Ik fiets nu al weer maandenlang met soms zwaar beladen fietstassen en dit gaat goed. De beugel houdt mijn fietstassen buiten  de spaken.
Blij mee.

De zwarte beugel beschermt mijn tassen en spaken.

Ik zag al wel een paar keer onderweg dat anderen ook last hadden van fietstassen die tussen de spaken kwamen. Vaak zie je dit gebeuren verderop in de straat. Dan ga je niet lopen gillen dat mevrouw naar de fietsenmaker moet gaan en vragen om een beugel.
Pas gisteren viel het kwartje dat ik dit natuurlijk wel via mijn blog kan doen.
Als jij nou deze informatie deelt. Dan komt dit de verkeersveiligheid wel ten goede omdat die fietstasgebruiker dan beschermd wordt door zo'n beugel.
Wijs elkaar op deze mogelijkheid en je kunt misschien lelijke valpartijen voorkomen.