Er zijn van die dagen, die krijgen door een ogenschijnlijk kleine gebeurtenis, een gouden randje. Dan wordt het een dag waar ik nu nog steeds van na geniet. Dat wil ik delen.
Wekelijks geef ik een bewegingsactiviteit. Aan twee verschillende groepen. 's Morgens aan een groep in beschermd wonen. Hier wonen mensen met dementie. 's Middags aan een combigroep van bezoekers dagbegeleiding en ouderen vanuit verzorgd wonen.
We noemen het een gymles, maar het gaat vooral om het plezier samen tijdens het spel en bewegen.
En plezier hebben we! Ieder op zijn eigen manier en niveau. Het leuke vind ik elke maandag weer om te zien hoe men elkaar ontmoet in het spel.
Op een maandagmorgen;
Vaak begin ik met het overgooien van de bal. Ik sta eerst in het midden, maar al snel kan ik naar de zijlijn en gooien we de bal naar elkaar.
Soms gaat dit met kwajongensbravour en stuitert de bal alle kanten op. Dan wordt ook het plafond geregeld aangetikt door de bal.
Vanmorgen werd de bal door een meneer geregeld naar een mevrouw gegooid. Dit ging met heel veel zorg en aandacht, omdat mevrouw de bal niet goed kan vangen door haar kromgegroeide handen. "Oma, daar komt de bal". De man zelf is ook in de negentig. Echt mooi om te zien.
Elkaar uitdagen gebeurt ook; Een andere dame, ja, dame, is bij de meesten bekend als een weinig spraakzame, zuur kijkende, tengere vrouw. En toch....
Een andere man die meedeed wist haar te ontdooien. Op zijn eigen authentieke wijze.
Bij het overgooien hield mevrouw de bal vast. Ik zie aan haar dat ze geniet van de reacties die ze dan uitlokt. Enkele groepsgenoten worden ongeduldig en gaan mopperen. (Mensen met dementie zijn vaak heel direct, soms op het botte af.) Wij begeleiders proberen haar uit te nodigen om die bal te gooien. Alles tevergeefs.
Dan staat een vrij nieuwe bewoner op; Fors en groot, met zijn armen breeduit, haakt met zijn wijsvinger, "hier met die bal!", en met 'n grijns op zijn gezicht en loopt naar het vrouwtje toe.
De leerling die net even meekijkt wil ingrijpen. Ik gebaar haar niet in te grijpen, maar goed te kijken. Gelukkig begrijpt ze het. We kijken toe en zien het gebeuren; De grote man wil de bal pakken, mevrouw draait weg zodat de man misgrijpt. De man schiet in de lach. Het vrouwtje weet dat ze heeft gewonnen en gooit hem de bal toe. Met een grote grijns op haar gezicht. Die lach, dat spel tussen die twee totaal verschillende mensen. Blij dat we dit niet verstoord hebben.
16 december 2018
13 november 2018
De week van het brievenbusgeluk
Mijn vorige blog ging over de slechte postbezorging. Hier kwamen veel reacties op. En dan nu een stukje over brievenbusgeluk? Nu de post weer promoten? Nee, voor brievenbusgeluk hoef je geen postbezorger nodig te hebben.
Het gaat om een idee wat ik op Facebook voorbij heb zien komen. Ik vind het zó leuk dat ik het verder wil verspreiden. Ooit heb ik ook eens iets met hetzelfde idee gedaan tijdens een schoolkamp. Aan het begin van de week, of kort vóór het schoolkamp werd er lootje getrokken. Voor die persoon moest je dan leuke dingen doen, of hele kleine attenties geven zonder jezelf bekend te maken. Dat mocht pas aan het einde van de kampweek.
Een soortgelijk iets is deze week landelijk. Ik kopieer het idee en wat stukken tekst.
Laten we samen voor wat licht zorgen in de donkere dagen voor kerst! Strooi brievenbusgeluk in het rond.
Ik daag je uit om deze week brievenbusgeluk te verspreiden in je omgeving... Wees creatief: stuur niet automatisch dat kaartje naar je vriendin, maar
* zet een verrassingspakketje voor de deur van je overwerkte buurvrouw;
* hang een tas vol kinderkleding aan de voordeur van dat gezin dat het niet zo breed heeft;
* stuur een tegoedbon voor een aanschuifmaaltijd naar die achterbuurman die plotseling zijn vrouw verloor dit jaar;
* stop elke dag anoniem een leuk tijdschrift in de brievenbus van een zieke kennis,
* bak een aantal cakes en deel die uit in je omgeving;
* maak een grote pan erwtensoep, of stamppot en deel hiervan uit aan alleen wonenden. Zoiets maakt een alleenwonende meestal niet snel voor zichzelf.
Doe je mee? Dan zorgen we samen voor een heleboel geluksmomentjes!
Veel plezier!
Je zal zien hoe leuk het is om mensen blij te maken en te verrassen.
Het gaat om een idee wat ik op Facebook voorbij heb zien komen. Ik vind het zó leuk dat ik het verder wil verspreiden. Ooit heb ik ook eens iets met hetzelfde idee gedaan tijdens een schoolkamp. Aan het begin van de week, of kort vóór het schoolkamp werd er lootje getrokken. Voor die persoon moest je dan leuke dingen doen, of hele kleine attenties geven zonder jezelf bekend te maken. Dat mocht pas aan het einde van de kampweek.
Een soortgelijk iets is deze week landelijk. Ik kopieer het idee en wat stukken tekst.
Laten we samen voor wat licht zorgen in de donkere dagen voor kerst! Strooi brievenbusgeluk in het rond.
Ik daag je uit om deze week brievenbusgeluk te verspreiden in je omgeving... Wees creatief: stuur niet automatisch dat kaartje naar je vriendin, maar
* zet een verrassingspakketje voor de deur van je overwerkte buurvrouw;
* hang een tas vol kinderkleding aan de voordeur van dat gezin dat het niet zo breed heeft;
* stuur een tegoedbon voor een aanschuifmaaltijd naar die achterbuurman die plotseling zijn vrouw verloor dit jaar;
* stop elke dag anoniem een leuk tijdschrift in de brievenbus van een zieke kennis,
* bak een aantal cakes en deel die uit in je omgeving;
* maak een grote pan erwtensoep, of stamppot en deel hiervan uit aan alleen wonenden. Zoiets maakt een alleenwonende meestal niet snel voor zichzelf.
Doe je mee? Dan zorgen we samen voor een heleboel geluksmomentjes!
Veel plezier!
Je zal zien hoe leuk het is om mensen blij te maken en te verrassen.
09 november 2018
Post niet bezorgd
Ik heb zo'n app van postnl op mijn mobiel. Daarop kun je zien welke post er aan komt wat via postnl wordt bezorgd. Daarmee zie je niet alles, want er wordt ook veel post bezorgd via Gresbo, of via Sandd of nog weer andere bedrijven. Die staan natuurlijk niet in die app.
Op donderdag 1 november zou er post komen; het weekblad de Autoweek, De Visie tv gids, de waardebon van de postcoldeloterij voor 12,50 biologisch winkelen en de waardebon om mijn gewonnen prijs op te halen.
Niets van dit alles!
Dat is wel zuur. Best wel.
Later kreeg ik een berichtje in onze buurtapp van Nextdoor. Of iemand wist waar ene mevrouw ...... woonde in onze straat. Er was post verkeerd bezorgd. Dat was rondom dezelfde datum. Ik heb toen gereageerd met de opmerking dat ik die dag helemaal geen post had gehad. Dat ik wel vaker het idee had dat niet alles overkomt. Daarop reageerde nóg iemand van 1 straat verderop. Ook bij hen klachten over niet aangekomen post. Toen heb ik toch maar de stoute schoenen aangetrokken om echt een klacht in te dienen. Dan is er toch meer aan de hand.
De teamleider van onze postbezorgers is aan huis geweest om navraag te doen en uitleg te geven. Hij heeft vertrouwen in de bezorgers die nu onze post hier bezorgen. Hij vroeg me om als er weer klachten zijn of ik hem zelf wilde bellen. Zijn kaartje hangt nu op de koelkast. Dan kon hij het verder en gerichter uitzoeken. Dan kan het zijn dat er iets in het postsorteercentrum in Nieuwegein misgaat.
Maar ja, daar heb ik mijn gemiste post niet mee terug. Nu, een ruime week later nog steeds niet. De Autoweek zou het blad nazenden, dat is wel prettig. Deze moet nog komen. Mijn bon voor het biologisch winkelen en de prijs zal ik wel kwijt zijn.
En dan krijg ik vanmorgen een mailtje van de postcodeloterij met de vraag hoe mijn prijs bevalt en een mail om de kaart vóór 18 november te activeren. :-(
Niet dat ik het de postcodeloterij verwijt, die kunnen de postbezorging niet regelen.
Maar het geeft me wel een knauw aan de betrouwbaarheid van de post. Mijn vertrouwen in de post was eigenlijk nog heel hoog.
Hoe is dat bij jou zo elders in den lande?
Op donderdag 1 november zou er post komen; het weekblad de Autoweek, De Visie tv gids, de waardebon van de postcoldeloterij voor 12,50 biologisch winkelen en de waardebon om mijn gewonnen prijs op te halen.
Niets van dit alles!
Dat is wel zuur. Best wel.
Later kreeg ik een berichtje in onze buurtapp van Nextdoor. Of iemand wist waar ene mevrouw ...... woonde in onze straat. Er was post verkeerd bezorgd. Dat was rondom dezelfde datum. Ik heb toen gereageerd met de opmerking dat ik die dag helemaal geen post had gehad. Dat ik wel vaker het idee had dat niet alles overkomt. Daarop reageerde nóg iemand van 1 straat verderop. Ook bij hen klachten over niet aangekomen post. Toen heb ik toch maar de stoute schoenen aangetrokken om echt een klacht in te dienen. Dan is er toch meer aan de hand.
De teamleider van onze postbezorgers is aan huis geweest om navraag te doen en uitleg te geven. Hij heeft vertrouwen in de bezorgers die nu onze post hier bezorgen. Hij vroeg me om als er weer klachten zijn of ik hem zelf wilde bellen. Zijn kaartje hangt nu op de koelkast. Dan kon hij het verder en gerichter uitzoeken. Dan kan het zijn dat er iets in het postsorteercentrum in Nieuwegein misgaat.
Maar ja, daar heb ik mijn gemiste post niet mee terug. Nu, een ruime week later nog steeds niet. De Autoweek zou het blad nazenden, dat is wel prettig. Deze moet nog komen. Mijn bon voor het biologisch winkelen en de prijs zal ik wel kwijt zijn.
En dan krijg ik vanmorgen een mailtje van de postcodeloterij met de vraag hoe mijn prijs bevalt en een mail om de kaart vóór 18 november te activeren. :-(
Niet dat ik het de postcodeloterij verwijt, die kunnen de postbezorging niet regelen.
Maar het geeft me wel een knauw aan de betrouwbaarheid van de post. Mijn vertrouwen in de post was eigenlijk nog heel hoog.
Hoe is dat bij jou zo elders in den lande?
02 november 2018
Zomertijd of wintertijd, wat gaan we doen?
Een vaste zomertijd of wintertijd, wat gaan we doen?
Het verzetten van de tijd veroorzaakt bij veel mensen een vervelend, vermoeid gevoel. Heb jij daar ook last van? We hebben de klok net verzet. Jonge kinderen, dieren, oude ouderen, moeten erg wennen aan de wisseling. Het veroorzaakt bij velen een jetlag gevoel. Het kan wel een paar dagen tot weken duren voor het weer weggesleten is. Dit gevoel schijnt ook tot meer hartinfarcten en verkeersongelukken in de ochtenden te leiden. Mede door de vermoeidheid die het wisselen van de klok veroorzaakt. Daarom wil men één vaste tijd gaan hanteren. Maar welke? De zomertijd of de wintertijd? Mijn voorkeur is de wintertijd handhaven.
Vraag ik het de jongeren om mij heen, dan gaan die vaak voor het vasthouden van de zomertijd; in de avonden langer licht. In de ochtenden slapen ze toch nog, als ze de kans krijgen. Want met het er op uit gaan in de avonden is het prettiger als het wat langer licht blijft.
Vraag je het de wat ouderen, dan gaan die voor de wintertijd; in de ochtend eerder dag. Het idee dat het in de winter pas om half tien pas een beetje daglicht wordt..... brrr. Het opstarten van de dag wordt zo een stuk zwaarder.
Vraag je het de biologen, dan kiezen zij ook voor de wintertijd. We zijn zo bezig met onze gezondheid tegenwoordig. En dan prutsen we zo met onze biologische klok! Want het is niet alleen het jetlag gevoel na het veranderen van de tijd. Die verandering, daar zijn we met een paar dagen of weken wel weer aan gewend. Maar als het in de avonden langer licht blijft, zijn wij (en zeker de jongeren) geneigd om dan ook langer wakker te blijven 's avonds. Zeker in het voorjaar en de zomer. Met als gevolg een slaaptekort. Dat klinkt wel heel dramatisch, een slaaptekort, maar elke dag een half uurtje te laat naar bed en je bent aan het eind van de week echt moe.
Biologen wijzen ons er ook op dat het niet goed is voor onze stemming en gevoel als het 's morgens zo laat pas licht wordt. Iedereen in het donker naar zijn werk, de kinderen in het donker naar school. We hebben het licht nodig om prettig wakker te worden. Een gebrek aan daglicht maakt een mens somberder. Vandaar dat er tegenwoordig zo veel mensen lichttherapie gebruiken om zich opgewekter te voelen. Dat is een lamp met daglicht die dan tijdens de ochtend een half uurtje dicht bij je moet staan, zodat je ogen dit daglicht opnemen. Dan is 's morgens het echte daglicht toch fijner en natuurlijker lijkt me.
In Nederland, Belgie en Luxemburg willen ze één dezelfde tijd gaan hanteren. Elk Europees land is vrij om te doen wat zij willen. Zomertijd of wintertijd. dit zou dan vanaf 2019 zijn. Ik ben wel benieuwd hoe zich dit straks ontwikkelt. Als een transporteur door Europa reist, Kan het zijn dat hij bij elk land zijn klokken moet verzetten. Hoe zou dit gaan met de tachograaf in zijn auto? Blijft die dan staan op de klok van land van herkomst of moet deze steeds verzet worden?
Zullen we eens een reisje mee gaan? Nederland wintertijd. Duitsland zomertijd. Oostenrijk wintertijd. Italië zomertijd. Zwitserland wintertijd. Frankrijk zomertijd. Benelux weer wintertijd.
Zo gek als ik het nu verzin zal het niet zijn, maar als al die verschillende tijden wel zo uitpakken, merken we elke reis weer dat één Europese standaard nog steeds heel ver weg is.
Wat heeft jouw voorkeur? En waarom?
Het verzetten van de tijd veroorzaakt bij veel mensen een vervelend, vermoeid gevoel. Heb jij daar ook last van? We hebben de klok net verzet. Jonge kinderen, dieren, oude ouderen, moeten erg wennen aan de wisseling. Het veroorzaakt bij velen een jetlag gevoel. Het kan wel een paar dagen tot weken duren voor het weer weggesleten is. Dit gevoel schijnt ook tot meer hartinfarcten en verkeersongelukken in de ochtenden te leiden. Mede door de vermoeidheid die het wisselen van de klok veroorzaakt. Daarom wil men één vaste tijd gaan hanteren. Maar welke? De zomertijd of de wintertijd? Mijn voorkeur is de wintertijd handhaven.
Vraag ik het de jongeren om mij heen, dan gaan die vaak voor het vasthouden van de zomertijd; in de avonden langer licht. In de ochtenden slapen ze toch nog, als ze de kans krijgen. Want met het er op uit gaan in de avonden is het prettiger als het wat langer licht blijft.
Vraag je het de wat ouderen, dan gaan die voor de wintertijd; in de ochtend eerder dag. Het idee dat het in de winter pas om half tien pas een beetje daglicht wordt..... brrr. Het opstarten van de dag wordt zo een stuk zwaarder.
Vraag je het de biologen, dan kiezen zij ook voor de wintertijd. We zijn zo bezig met onze gezondheid tegenwoordig. En dan prutsen we zo met onze biologische klok! Want het is niet alleen het jetlag gevoel na het veranderen van de tijd. Die verandering, daar zijn we met een paar dagen of weken wel weer aan gewend. Maar als het in de avonden langer licht blijft, zijn wij (en zeker de jongeren) geneigd om dan ook langer wakker te blijven 's avonds. Zeker in het voorjaar en de zomer. Met als gevolg een slaaptekort. Dat klinkt wel heel dramatisch, een slaaptekort, maar elke dag een half uurtje te laat naar bed en je bent aan het eind van de week echt moe.
Biologen wijzen ons er ook op dat het niet goed is voor onze stemming en gevoel als het 's morgens zo laat pas licht wordt. Iedereen in het donker naar zijn werk, de kinderen in het donker naar school. We hebben het licht nodig om prettig wakker te worden. Een gebrek aan daglicht maakt een mens somberder. Vandaar dat er tegenwoordig zo veel mensen lichttherapie gebruiken om zich opgewekter te voelen. Dat is een lamp met daglicht die dan tijdens de ochtend een half uurtje dicht bij je moet staan, zodat je ogen dit daglicht opnemen. Dan is 's morgens het echte daglicht toch fijner en natuurlijker lijkt me.
In Nederland, Belgie en Luxemburg willen ze één dezelfde tijd gaan hanteren. Elk Europees land is vrij om te doen wat zij willen. Zomertijd of wintertijd. dit zou dan vanaf 2019 zijn. Ik ben wel benieuwd hoe zich dit straks ontwikkelt. Als een transporteur door Europa reist, Kan het zijn dat hij bij elk land zijn klokken moet verzetten. Hoe zou dit gaan met de tachograaf in zijn auto? Blijft die dan staan op de klok van land van herkomst of moet deze steeds verzet worden?
Zullen we eens een reisje mee gaan? Nederland wintertijd. Duitsland zomertijd. Oostenrijk wintertijd. Italië zomertijd. Zwitserland wintertijd. Frankrijk zomertijd. Benelux weer wintertijd.
Zo gek als ik het nu verzin zal het niet zijn, maar als al die verschillende tijden wel zo uitpakken, merken we elke reis weer dat één Europese standaard nog steeds heel ver weg is.
Wat heeft jouw voorkeur? En waarom?
27 oktober 2018
Korting op je koffie en watertappunten.
Een dagje uit en ergens jezelf verwennen met een bakje koffie is een cadeautje aan jezelf.
Veel mensen halen onderweg naar hun dagelijks werk of opleiding ook een bakje koffie of thee.
Sinds kort is er op meerdere treinstations een actie die goed is voor je portemonnee en het milieu. Ja in die volgorde.
Ik denk dat toch de meeste mensen eerder te verleiden zijn tot milieubewuster gedrag in hun portemonnee dan met de slogan "goed voor het milieu". Ik ook, eerlijk gezegd.
Voortaan krijg je 25 cent korting als je je eigen beker voor de koffie of thee meeneemt naar de winkel.
Het zal nog niet overal zo zijn, maar al wel op meer dan 200 verkooppunten op de stations.
Stel dat je 4x per week ergens koffie haalt, 45 werkweken per jaar, bespaart je dus zomaar 45,-! Alleen al de korting op de koffie.
Ben je een echte en milieubewuste consuminderaar, dan zet je je koffie thuis. Thuis zetten en meenemen in een thermobeker is het allergoedkoopst. Scheelt je dus eigenlijk veel meer, omdat de koffie onderweg veel duurder is.
En sinterklaas / Kerst komt er zo aan, heb je gelijk een mooi dingetje voor op je lijstje. Zo'n beker kost nieuw vaak nog geen tientje. Of kijk in de kringloop. Daar zie ik ze ook regelmatig staan, nog ongebruikt, nieuw in de verpakking. Wordt het nog voordeliger.
Oke, en dan nog even voor het milieu; Je gooit dan ook (even dezelfde werkdagen als net genoemd) 180 minder kartonnen of plastic bekers weg, 180 minder roerstokjes, plastic bekerdeksels, 180 minder suikerzakjes en 180 minder melkverpakkingen! Wat een milieuwinst!
Heb ik het zwerfafval nog niet eens genoemd. Als 1 portie koffie niet goed wordt weggegooid, kan er zomaar zo'n 4 - 6 stuks zwerfafval ontstaan. ( beker, deksel, roerstokje, ...het waait allemaal verschillende kanten op.) En of je nou wel of niet met het milieu bezig houdt, zwerfafval stoort iedereen zich aan.
Eenmaal op je werk of school, kun je je beker de hele dag door blijven gebruiken. Dus ook geen wegwerpbekertjes meer in de pauzes nodig. Heeft geen invloed op je eigen portemonnee, maar wèl op het milieu, en op de portemonnee van je werkgever.
We gaan de winter in, dus er zal wel iets minder belangstelling zijn voor een flesje koud water onderweg. Denk ik.
Voor mij is het zo vanzelfsprekend dat ik geen flesje water koop, dat ik er eerst niet aan dacht om dit hierbij te benoemen. Ooit heb ik een reclame-Dopper gekregen en die gebruik ik nog steeds met veel plezier. Ik raad 'm ook iedereen aan omdat deze ook makkelijk schoon te maken is omdat de bovenkant er helemaal af kan.
Op de stations en in heel Nederland komen er steeds meer watertappunten. Kun je gratis je eigen waterflesje vullen! Moet je eens kijken wat je dat op een festival scheelt! Soms moet je daar wel €4,- betalen voor een flesje water. En krijg je er de dop niet eens bij. Die halen ze er af, zodat je de inhoud niet te lang kunt bewaren. Tegen t zwerfafval zeggen ze, ja, ja... (excuses voor mijn cynisme, maar als ik om een dop vraag om die dus te gebruiken en 'm niet krijg wordt ik toch wel wat kriegel)
Voor het water bij je thuis betaal je ongeveer €1,- voor 1000! liter.
Alle kleine beetjes helpen. Als je deze dagelijkse gewoonte zou veranderen, scheelt dat toch een heleboel. En dit is maar één gewoonte.
Veel mensen halen onderweg naar hun dagelijks werk of opleiding ook een bakje koffie of thee.
Sinds kort is er op meerdere treinstations een actie die goed is voor je portemonnee en het milieu. Ja in die volgorde.
Ik denk dat toch de meeste mensen eerder te verleiden zijn tot milieubewuster gedrag in hun portemonnee dan met de slogan "goed voor het milieu". Ik ook, eerlijk gezegd.
Voortaan krijg je 25 cent korting als je je eigen beker voor de koffie of thee meeneemt naar de winkel.
Het zal nog niet overal zo zijn, maar al wel op meer dan 200 verkooppunten op de stations.
Stel dat je 4x per week ergens koffie haalt, 45 werkweken per jaar, bespaart je dus zomaar 45,-! Alleen al de korting op de koffie.
Ben je een echte en milieubewuste consuminderaar, dan zet je je koffie thuis. Thuis zetten en meenemen in een thermobeker is het allergoedkoopst. Scheelt je dus eigenlijk veel meer, omdat de koffie onderweg veel duurder is.
En sinterklaas / Kerst komt er zo aan, heb je gelijk een mooi dingetje voor op je lijstje. Zo'n beker kost nieuw vaak nog geen tientje. Of kijk in de kringloop. Daar zie ik ze ook regelmatig staan, nog ongebruikt, nieuw in de verpakking. Wordt het nog voordeliger.
Oke, en dan nog even voor het milieu; Je gooit dan ook (even dezelfde werkdagen als net genoemd) 180 minder kartonnen of plastic bekers weg, 180 minder roerstokjes, plastic bekerdeksels, 180 minder suikerzakjes en 180 minder melkverpakkingen! Wat een milieuwinst!
Heb ik het zwerfafval nog niet eens genoemd. Als 1 portie koffie niet goed wordt weggegooid, kan er zomaar zo'n 4 - 6 stuks zwerfafval ontstaan. ( beker, deksel, roerstokje, ...het waait allemaal verschillende kanten op.) En of je nou wel of niet met het milieu bezig houdt, zwerfafval stoort iedereen zich aan.
Eenmaal op je werk of school, kun je je beker de hele dag door blijven gebruiken. Dus ook geen wegwerpbekertjes meer in de pauzes nodig. Heeft geen invloed op je eigen portemonnee, maar wèl op het milieu, en op de portemonnee van je werkgever.
We gaan de winter in, dus er zal wel iets minder belangstelling zijn voor een flesje koud water onderweg. Denk ik.
Voor mij is het zo vanzelfsprekend dat ik geen flesje water koop, dat ik er eerst niet aan dacht om dit hierbij te benoemen. Ooit heb ik een reclame-Dopper gekregen en die gebruik ik nog steeds met veel plezier. Ik raad 'm ook iedereen aan omdat deze ook makkelijk schoon te maken is omdat de bovenkant er helemaal af kan.
Op de stations en in heel Nederland komen er steeds meer watertappunten. Kun je gratis je eigen waterflesje vullen! Moet je eens kijken wat je dat op een festival scheelt! Soms moet je daar wel €4,- betalen voor een flesje water. En krijg je er de dop niet eens bij. Die halen ze er af, zodat je de inhoud niet te lang kunt bewaren. Tegen t zwerfafval zeggen ze, ja, ja... (excuses voor mijn cynisme, maar als ik om een dop vraag om die dus te gebruiken en 'm niet krijg wordt ik toch wel wat kriegel)
Voor het water bij je thuis betaal je ongeveer €1,- voor 1000! liter.
Alle kleine beetjes helpen. Als je deze dagelijkse gewoonte zou veranderen, scheelt dat toch een heleboel. En dit is maar één gewoonte.
12 oktober 2018
Vaas met gedicht gevonden
Er staat een bijzondere glazen vaas in onze kerk. Die staat er al heel lang. Ik vermoed dat die eens is blijven staan na een gebeurtenis. Maar ja, achterhaal maar eens van wie die vaas is.
Afgelopen zondag zag ik dat die vaas er nog steeds stond. Ik dacht dat die vaas al lang er niet meer zou staan.
Het is een vaas met een gedicht er op gegraveerd. Niet zomaar een rijmpje, een heel gedicht! Een groot gedicht ook. Dat zal een hoop graveertijd gekost hebben!
Op 24 april (toen al) heb ik dit gedicht overgeschreven in mijn boekje.
Een foto van de vaas heb ik niet meer. Ik denk dat het gedicht wel voor zich spreekt. Op de foto was het gedicht toch niet echt goed zichtbaar.
Iemand moet deze bijzondere vaas toch missen? Kent iemand de schrijver of maker van het gedicht of de vaas? Het mooist is het als de vaas terug komt bij de eigenaar.
Er blijven veel spullen achter die vergeten worden; kleding, speelgoed, boeken, bijbels, schalen.....
Onlangs is er een oproepje gedaan om te kijken of men iets herkent van die spullen.
Eind oktober gaat alles naar een goed doel.
Die vaas staat (nog) niet bij die gevonden voorwerpen. Als die vaas naar de kringloop zou gaan wil ik 'm wel ergens op mijn werk neerzetten denk ik. Daar komt het gedicht misschien alsnog mooi tot zijn recht.
Afgelopen zondag zag ik dat die vaas er nog steeds stond. Ik dacht dat die vaas al lang er niet meer zou staan.
Het is een vaas met een gedicht er op gegraveerd. Niet zomaar een rijmpje, een heel gedicht! Een groot gedicht ook. Dat zal een hoop graveertijd gekost hebben!
Op 24 april (toen al) heb ik dit gedicht overgeschreven in mijn boekje.
Toen zij na jaren begon te dwalen
werd haar een tuin geschonken
waar, in de luwte van haar leven,
liefde alle kleuren bloeien liet.
En zij, die zoveel heeft gegeven, nu zelf
ontvangen mocht uit handen en door ogen.
Tot zo haar zachtheid zichtbaar werd,
haar glimlach, weerklank van God
die haar tot hoop ontplooide
Auke Siebenga
Een foto van de vaas heb ik niet meer. Ik denk dat het gedicht wel voor zich spreekt. Op de foto was het gedicht toch niet echt goed zichtbaar.
Iemand moet deze bijzondere vaas toch missen? Kent iemand de schrijver of maker van het gedicht of de vaas? Het mooist is het als de vaas terug komt bij de eigenaar.
Er blijven veel spullen achter die vergeten worden; kleding, speelgoed, boeken, bijbels, schalen.....
Onlangs is er een oproepje gedaan om te kijken of men iets herkent van die spullen.
Eind oktober gaat alles naar een goed doel.
Die vaas staat (nog) niet bij die gevonden voorwerpen. Als die vaas naar de kringloop zou gaan wil ik 'm wel ergens op mijn werk neerzetten denk ik. Daar komt het gedicht misschien alsnog mooi tot zijn recht.
08 oktober 2018
Zoethout, snoep van toen, verhalen van nu.
Zondagmorgen na de dienst is er altijd gelegenheid tot koffiedrinken. Koffie, thee en n koekje. Op één van de statafels stond ook een open zakje met zoethoutstokjes.
Geen idee of het daar bewust is neergezet onder het mom van "neem er gerust eentje...of twee." of dat ze vergeten zijn door iemand.
Of ze nou vergeten zijn of neergezet, een enkeling zag ze staan en dit gaf hele leuke reacties! Eerst natuurlijk de twijfel of ze er wel of niet eentje zouden pakken. Maar als er al twee mensen van lopen te snoepen, durft de derde er ook wel eentje te nemen.
Nu ik gezien heb wel effect dit gaf zou je haast overwegen om er expres zo'n zakje neer te zetten. Zó leuk! Gelijk kwamen de verhalen los met alle herinneringen.
We kochten ze voor een stuiver of een dubbeltje ( voorde iets jongere ouderen, want toen was het al duurder geworden)
En dan maar kluiven... tot er een flinke kwast aan het stokje zat. Dan was die t lekkerst.
Weet je t nog?
Eerst jij aan de ene kant, en later je zus, of je vriendinnetje aan de andere kant. Van bacteriën hadden we nog nooit gehoord.
In 'n mum van tijd liepen er zondagmorgen heel veel mensen met een grote grijns in de zaal te kluiven aan zo'n stokje. Lekker, net als vroeger.
Vroeger, weet je nog? Kaas op je brood met appelstroop? Een boterham, dik besmeerd met Bebogeen? Nu griezelen we er van, zó zoet.
Of in de schoolpauze, bij het bakkertje tegenover de school in Epe, een warm kaiserbrotchen met daarin een smeltende pennywafel...
Of zo'n grote wijnbal in een cellofaantje. Om uren aan te likken.
Toverballen, die je steeds weer opnieuw uit je mond haalde om te kijken welke kleur hij nu geworden was.
Die roze met gele schuimblokken.
Wat komt bij jou op als je denkt aan de lekkernijen van vroeger?
Geen idee of het daar bewust is neergezet onder het mom van "neem er gerust eentje...of twee." of dat ze vergeten zijn door iemand.
Of ze nou vergeten zijn of neergezet, een enkeling zag ze staan en dit gaf hele leuke reacties! Eerst natuurlijk de twijfel of ze er wel of niet eentje zouden pakken. Maar als er al twee mensen van lopen te snoepen, durft de derde er ook wel eentje te nemen.
Nu ik gezien heb wel effect dit gaf zou je haast overwegen om er expres zo'n zakje neer te zetten. Zó leuk! Gelijk kwamen de verhalen los met alle herinneringen.
We kochten ze voor een stuiver of een dubbeltje ( voorde iets jongere ouderen, want toen was het al duurder geworden)
En dan maar kluiven... tot er een flinke kwast aan het stokje zat. Dan was die t lekkerst.
Weet je t nog?
Eerst jij aan de ene kant, en later je zus, of je vriendinnetje aan de andere kant. Van bacteriën hadden we nog nooit gehoord.
In 'n mum van tijd liepen er zondagmorgen heel veel mensen met een grote grijns in de zaal te kluiven aan zo'n stokje. Lekker, net als vroeger.
Vroeger, weet je nog? Kaas op je brood met appelstroop? Een boterham, dik besmeerd met Bebogeen? Nu griezelen we er van, zó zoet.
Of in de schoolpauze, bij het bakkertje tegenover de school in Epe, een warm kaiserbrotchen met daarin een smeltende pennywafel...
Of zo'n grote wijnbal in een cellofaantje. Om uren aan te likken.
Toverballen, die je steeds weer opnieuw uit je mond haalde om te kijken welke kleur hij nu geworden was.
Die roze met gele schuimblokken.
Wat komt bij jou op als je denkt aan de lekkernijen van vroeger?
Abonneren op:
Posts (Atom)