Herfst

 Nu ik geen hond meer heb kom ik toch minder in het bos. Voor het eerst sinds lange tijd heb ik vorige week weer eens een rondje gelopen, samen met dochter. Samen pratend door het bos. Zo wandelend kom je tot goede gesprekken. En ondertussen foto's maken.

 Een omgezaagde boom. Lijkt dood, maar is het toch niet. Er lopen toch weer nieuwe takken uit. Ik denk alleen dat de paddenstoelen in zo'n grote meerderheid zijn dat de "nieuwe" boom het toch niet gaat redden.

Druiven die over het muurtje hangen in onze steeg. Ik mocht ze afknippen en gebruiken van de buurvrouw. Zij deed er niets mee en anders vielen ze toch maar op de grond. Inmiddels zitten erbij in de druivenjam. Die is erg lekker geworden!

Deze foto vind ik zelf de leukste. Dat rood met groen en dat kraagje van de paddenstoel, zo mooi wit.

Repareren en besparen

Repareren.
Er is een SIRE campagne gestart; Repareer het!
Ik ben blij met deze campagne. Zelf probeer ik al jaren om dingen te repareren. maar dit wordt de doorsnee reparateur niet altijd makkelijk gemaakt. Soms is het repareren onmogelijk omdat je niet aan onderdelen kunt komen of is het duurder dan nieuw kopen.
Dat werkt wel ontmoedigend.

Nu is er dan die campagne.
Ik denk dat hierdoor meer mensen en bedrijven wakker worden. Wordt het gewoner en gemakkelijker om te repareren en aan onderdelen te komen. Vooral dat laatste is echt een dingetje: Hoe kom ik aan de juiste onderdelen? En daarnaast natuurlijk, hoe repareer ik het? Er zijn in het verleden wel  boeken uitgegeven met gelijksoortige titels, maar alle apparatuur verandert zo snel dat veel kennis al voor het uitgeven al weer achterhaald is.
Op de genoemde website is een goede start gemaakt met uitleg hoe je iets kunt repareren.
Ik denk dat er echt een cultuuromslag kan ontstaan van vervangen naar repareren. Ik hoop het van harte!

Zelf heb ik vorige week nog een paar dingetjes gerepareerd; 
-De hals van een t-shirt omgezoomd. Deze was behoorlijk gaan lubberen. Ik heb de hals naar binnen omgevouwen en opnieuw vastgezet met een klein steekje. Het hele t shirt was verder nog mooi. Dus nu gaat die nog weer een tijd mee.
- Pollepel geschuurd.Klinkt een beetje maf, maar heb t wel gedaan. Mijn houten pollepels begonnen een beetje te rafelen. Het leek wel of er splintertjes vanaf gingen bladderen. Die wil ik niet in mijn eten. Daarom was vervangen ook mijn eerste gedachte. In de schuur viel mijn oog op een stukje schuurpapier. 1+1=2, dus de pollepels iets opgeschuurd en weer afgewassen. Nu zijn ze weer superglad en gewoon in gebruik.

Dat is denk ik ook een beetje het gevaar van die goedkope low-budgetwinkels, het nieuw kopen is zo goedkoop dat het soms niet eens in je opkomt om een reparatie-oplossing te bedenken. Vandaar dat ik toch maar mijn pollepelverhaal deel.


Besparen door hergebruik.
Ik heb kladblokjes gemaakt van A4 printjes die ik in vieren of in tweeën gescheurd heb. Ik zet ze vast met een klemmetje. Ik kom nooit kladblaadjes, memobriefjes of boodschappenbriefjes tekort.

Kijken op het werk van je partner, een bouwsteen in je relatie.

Zoals je weet ging ik regelmatig mee met mijn man. Een dagje mee met de vrachtwagen. Heerlijk van me af kijken naar alles wat de route onderweg te bieden heeft. Zelfs een snelweg kan heel boeiend zijn, juist omdat ik vanuit een vrachtwagen veel meer kan zien van de natuur direct naast de snelweg. Vanuit de vrachtwagen kun je namelijk wèl over de vangrails kijken. Fazanten, roofvogels, herten, een vos, echt van alles is er dan te zien.
Ik kom dan ook op zijn werkvloer. Ontmoet zijn collega's en ken hen ook bij naam. Ik zie ook waar hij komt, hoe hij zijn vracht moet lossen, hindernissen die hij als chauffeur tegenkomt; files, hufterig weggedrag, gebrek aan parkeerplaatsen voor vrachtwagens........
Onderweg bespreken we van alles. Of praten we soms juist heel weinig en genieten we gewoon van elkaars aanwezigheid.

Het is een luxe dat ik zo met mijn man mee kon en zo een deel van zijn werk van dichtbij kon zien. Ik denk dat niet veel vrouwen dat gegeven is. Bij veel sectoren kan het gewoon niet, een dagje meelopen.
Het meegaan met de vrachtwagen is intussen op een lager pitje komen te staan omdat manlief op de planning is komen te werken.
Maar door het eerdere meegaan is wel een mooie basis gelegd waardoor ik meer van zijn werk ben te weten gekomen.

Mijn man vindt het heel prettig dat ik deze belangstelling toon voor zijn werk. Dat als hij thuis iets vertelt, ik ook weet waar hij het over heeft en er naar luister.
Ik denk dat dit een belangrijke basis is; Kennis van elkaars werk. Hierdoor ontstaat ook (meer) begrip en respect voor elkaars werk. Het is weer een mooie bouwsteen voor je relatie.

Afgelopen week konden we weer in elkaar werkkeuken kijken. Is mijn man mee geweest naar het theater Dag Mama. Hierdoor heeft hij wat meer van mijn werk kunnen zien. En ben ik mee geweest naar de huldiging hem als één van de Mercedes miljoen kilometer rijders in Twente.

Hier maakt hij een proefrit in n nieuwe Actros, zonder spiegels.

Hoe is dat in jouw relatie? Lukt het jullie ook om op de een of andere manier in elkaars werkkeuken te kijken? Ben jij al wel eens op het werk van je partner geweest? Hoe toon jij je belangstelling voor het werk van je partner?
Ik wil je echt eens uitnodigen om eens op het werk van je partner te gaan kijken als de kans zich voordoet. Je zult merken dat het als een bouwsteen voor je relatie werkt.

Kon t toch niet laten; Hazelnoten rapen!

Vanmorgen ben ik even naar onze nieuwe werklocatie gefietst om de electronische sleutel aan mijn collega uit te lenen. Op de terugweg had ik nu alle tijd om een stukje om te rijden, langs de kringloopwinkel, langs het boekenstalletje en de Hazelaarlaan. Daar zag ik ze bij bosjes op de grond liggen, hazelnootbollen. (Dit zal wel niet de goede benaming zijn, maar zo noem ik ze.)

Hazelnoten

 

Deze dingen noem ik hazelnootbollen.

Eerst fietste ik door. Het kraken van de noten is veel werk, herinner ik me nog van vorig jaar. Na een klein stukje toch weer omgedraaid om het even van dichtbij te bekijken.
Liggen er zó veel hazelnoten dat ik ze toch echt niet kon laten liggen!
Toen ik aan het rapen was vroeg een mevrouw die bij de eerste boom woonde wat ik aan het rapen was. Ze had het wel meer gezien en dacht dat het kastanjes waren. Ik wat opgeraapt en het aan mevrouw laten zien en uitgelegd. Noten -door de kleinkinderen laten- rapen, kraken en even in de hete oven op een bakplaat en smullen maar.
Ik raapte eerst alleen bij de eerste boom. Dat deden er meer denk ik. Later ging ik naar de volgende boom en daar lagen veel grotere en zwaardere noten en er lagen er veel meer! Tja, ik denk dat de meesten, net als ik, vaak alleen bij de eerste boom blijven rapen.

Hazelnoten onder de 2e boom

 

 

Die hazelnootbollen hoef je niet eens te rapen. De noten vallen er wel uit. Als je ze nog uit de bollen wilt pellen krijg je er hele vieze pikvingers van. Die dingen zijn plakkerig. Er ligt genoeg wat je zo kunt rapen.
Nu ben ik weer thuis en nog aan het nagenieten van mijn onverwachte oogst. Zó leuk! Onverwacht genietmomentje.

Het is al leuk om te gaan bedenken wat ik er allemaal mee kan gaan doen. En hoe ik de noten het makkelijkst gekraakt krijg.  Iemand een ideetje?
Ik heb er nu een heleboel. Er liggen er ook nog een heleboel meer. Ga lekker rapen, voordat het slecht weer wordt.

Het wordt weer kaarsjestijd!

Wij hebben ze al weer aangehad, een kaarsje op tafel.

Ja, op warme zomeravonden buiten ook wel. Gezellig. Gisteravond voor het eerst weer binnen.Ook het kaarsje van de foto hebben we gisteravond weer aangestoken. Deze kaars is van restjes. Alle restjes die ik heb of krijg kunnen hier in. De lont is van glasvezel, dus die slijt niet.Ik vind dit een hele leuke recycling oplossing! Hoef ik geen half opgebrande kaarsen meer weg te gooien.

Dus als het lontje van deze kaars opgebrand is dan kan het overgebleven kaarsvet gewoon bij de andere kaars in. Ideaal! Elke winter branden we zo heel wat kaarsjes op. Het is 1x een aanschaf, maar omdat het lont niet slijt heb je er heel lang wat aan.
(Enne, ja hoor, ik wil je restjes kaarsvet wel voor je opbranden)
Of als je er zelf eentje wilt, 
Voor meer info;


Of www.smeltvuur.nl.
Let er wel op of je een indoor variant wil voor binnen, of een outdoor variant voor buiten.

Nieuwe fietstassen? Vraag om een beugel!

Toen ik nieuwe fietstassen had gekocht lag ik door die fietstassen al binnen een week bijna op mijn snufferd! Een van de hoeken achter en onderop zat tussen de spaken. Ik gevallen en mijn mooie nieuwe fietstassen? Daar zat gelijk al een best gat in.
Wat baalde ik daarvan.
Gelukkig was ik zelf alleen maar flink geschrokken en mankeerde ik zelf niks.

Ik terug naar de fietsenmaker. Nee, dit viel buiten de garantie.

Zie ik pas een paar dagen later dat op de tassen iets gestikt zit om er een beugel op te plaatsen. Ik weer terug naar de fietsenmaker. Tja, zegt hij, die worden niet meer standaard meegeleverd. Allemaal vanuit kosten efficiency. Of in gewoon Nederlands; bezuinigingen. Bezuinigingen ten koste van de verkeersveiligheid. De fietsenmaker heeft zo'n beugel voor me besteld en n paar dagen later kon ik deze ophalen. Ik kreeg 'm van de fietsenmaker gratis.

Eind goed, al goed. Ik fiets nu al weer maandenlang met soms zwaar beladen fietstassen en dit gaat goed. De beugel houdt mijn fietstassen buiten  de spaken.
Blij mee.

De zwarte beugel beschermt mijn tassen en spaken.

Ik zag al wel een paar keer onderweg dat anderen ook last hadden van fietstassen die tussen de spaken kwamen. Vaak zie je dit gebeuren verderop in de straat. Dan ga je niet lopen gillen dat mevrouw naar de fietsenmaker moet gaan en vragen om een beugel.
Pas gisteren viel het kwartje dat ik dit natuurlijk wel via mijn blog kan doen.
Als jij nou deze informatie deelt. Dan komt dit de verkeersveiligheid wel ten goede omdat die fietstasgebruiker dan beschermd wordt door zo'n beugel.
Wijs elkaar op deze mogelijkheid en je kunt misschien lelijke valpartijen voorkomen.

Recept bloemkooltaart met verse worst.

Ik had je nog het recept beloofd van hartige bloemkooltaart met verse worst. Die is zó lekker!
Alle hoeveelheden die ik aangeef zijn een richtlijn. Een beetje meer of minder van het één of ander kan helemaal geen kwaad.

Ik moet eerst nog even wat uitleggen. De bloemkool die in deze taart ging zag er een beetje anders uit. Niet zoals uit de winkel. Ik had zelf bloemkool gezaaid, maar die groeide een beetje anders dan ik verwachtte. Het enige wat ik van bloemkool kweken wist is dat je de bladeren op n gegeven moment over de binnenkern moet vouwen om de bloemkool mooi wit te houden. Heb ik gedaan, Maar het bloemkooltje is geen mooi bolletje geworden. Het leek wel een beetje op Brimi.
Kijk, zó zag de bloemkool er uit in mijn tuin;

Ik wist dat als ik deze vanavond naast de aardappelen serveer dat er minstens 1 persoon zijn neus op zou trekken en dit niet hoeft. Dus heb ik alle witte "roosjes"er af gesneden en even in kokend water gezet als voorbereiding voor de hartige taart.

RECEPT HARTIGE TAART MET BLOEMKOOL EN VERSE WORST.

Nodig voor hartige taart met bloemkool en verse worst;
- 6 velletjes bladerdeeg, of hartige taartbodemdeeg. Net wat je lekker vindt.
- Bloemkool. In de variant zoals uit mijn tuin, versgekochte of het restje van eergisteren. Ik denk dat je hiervoor maar een halve nodig hebt.
- 1 verse worst. Deze worst moet je voor het bakken even ontdoen van zijn velletje door flink in de worst te knijpen en het gehakt er uit te duwen.
-3 eieren.
- Bekertje creme fraiche.
- Geraspte kaas.

* Kook de kleingesneden bloemkool iets voor. Niet helemaal gaar.
* Braad het verse worst-gehakt iets aan in de koekenpan. Dit kan zonder toevoeging van boter.
* Bekleed de hartige taartvorm met de velletjes bladerdeeg.
* Klop de eieren op met het bekertje creme fraiche. Voeg eventueel nog wat extra peper en zout toe.
* Laat het gehakt en de bloemkool uitlekken en verspreid dit over de bodem.
* Giet het eiermengsel hier over heen.
* Strooi er wat geraspte kaas overheen.
* Bak de taart in ongeveer 30 minuten op 200 graden.

Deze taart is warm en koud heel lekker.
Lekker bij heel warm weer, smorgens de taart bakken, hoef je 's avonds niet meer in de keuken te staan.

O ja, wie weet waardoor mijn bloemkool zó groeide en het geen compact bloemkooltje werd?