Herfstpracht

Vorige week heb ik een paar foto's gemaakt. 

Ik wil je de foto's laten zien.

 

Iets verder weg tijdens een ommetje in het bos naast ons huis. 

En nog iets verder weg, langs de snelweg. 

Het mooie van meerijden met de vrachtwagen met manlief is dat ik dan over de vangrails kan kijken en kan genieten van al het onverwachte moois langs de snelweg. Manlief had een onverwachts zaterdag-ritje en ik ben mee gegaan.

 

 

 

Tochtje en tuinoogst

We hadden al eens bij iemand opgevangen dat de hei in bloei staat. We zijn vanmiddag op de fiets gestapt om ernaar te gaan kijken. Weet je nog? Vorig jaar is de hei amper toe bloei gekomen door de grote droogte op het verkeerde moment. De hei staat dit jaar volop in bloei en het is prachtig! 

We hebben net de langste hittegolf ooit achter de rug, maar dit jaar schaadt het de bloei minder.  Stap binnenkort ook op de fiets en trek er ook op uit! 

Wij hebben wel geluk. Daar waar wij wonen zijn we op de fiets met een klein half uurtje al op de hei. Of met 'n kwartiertje in het bos. Of met 5 minuten aan het water van het Veluwemeer.  

Dus in 1 fietstochtje kunnen we foto's maken met een heel verschillend karakter.

 

 

Het genieten is ook heel dicht bij huis. In eigen tuin.  Het is oogsttijd. 

We hebben al meerdere keren andijviestamppot gegeten uit eigen tuin. Eergisteren worteltjes. De blauwe bessen zijn nu wel echt op. Eén struik had veel bes, weinig blad. De andere struik had veel blad, weinig bes. Deze hebben we nu net verplaatst omdat die in de weg begon te staan. 

De eerste druiven beginnen te kleuren dus die kunnen binnenkort in de yoghurt. Lekker. 

Zaterdag kregen we toen we eieren kochten ook een bakje vol met druiven mee. Zij kweken ze in de kas en waren al veel eerder rijp dan de onze. Dat was lekker vanmiddag. Teruggekomen van het fietsen, in de tuin zitten en dan elke keer even snoepen van lekker zoete druiven. 

 

Als je zelf wat groente kweekt, ook al is het maar op een postzegel van 3m2, dan loopt je toch kans dat alles tegelijk klaar is. Dat is nu zo met onze 

andijvie. 

Meestal eten wij alleen rauwe andijvie stamppot. Volgende week gaan we toch de gekookte andijvie maar eens uitproberen. Omdat mijn moeder het niet lustte heeft zij het nooit gemaakt. Omdat mijn moeder het nooit heeft gemaakt heb ik dat eigenlijk ook niet opgepakt. Gek is dat he, hoe je sommige dingen gewoon overneemt zonder verder erover na te denken. Nou denk ik ook niet dat ik de kinderen toen ze jonger waren een plezier zou doen met gekookte andijvie. 

Morgen m'n jarige vriendin anders maar eens verrassen met een bosje andijvie uit de tuin? Geen idee of ze stamppot rauwe andijvie lekker vindt.

 

Op de tomaatjes is het nog even wachten. Ik hoop dat dat dit jaar wel goed gaat. Vorig jaar leek het zo veelbelovend en moesten we toch vlak voordat ze begonnen te kleuren weggooien. Verrot.

 

We hebben nu een grotere soort en kleinere trostomaatjes. 

 

De Rucola heb ik op verzoek van zoon opnieuw gezaaid, maar hij vergeet het te eten. Jammer, nu schiet het al door. Zelf hou ik niet van Rucola.

Bij het adres van de eieren zag ik dat ze de boerenkool al gepoot hadden. Zelf opgekweekt uit zaad. Het waren al leuk grote planten. Zou ik nu te laat zijn met mijn pas gezaaide boerenkool? Heb ook weer bietjes gezaaid. Hebben we dit jaar ook meerdere keren uit eigen tuin kunnen eten. 

Bij de foto van de andijvie zie je dat ik werk met bakstenen. Ik vind dat ideaal materiaal om muurtjes te maken tussen de verschillende groentes. Je kunt er vakken mee maken zo groot als je zelf wilt hebben en het kan ook makkelijk de hoogte in als je het nog even wilt afdekken met glasplaten. Ik vind dat een hele praktische en mooi voordelige oplossing!

 

Heb jij al wel eens geprobeerd groente te verbouwen, gewoon in je achtertuin?

Zo iets simpels als bloemen plukken kan zo heel bijzonder zijn.

Gisteren heb ik bloemen geplukt. Samen met iemand anders.
Bij ons in de stad heeft de gemeente op sommige locaties bloemen ingezaaid als korenbloemen, klaprozen, witte en gele die ik niet bij naam ken. Een van die plekken is vlak bij het verzorgingshuis waar ik werk. Onderweg kom ik ze tegen en mag ik er al van genieten.

Ik heb geen idee of we zo af en toe een bosje mogen plukken, maar ik doe het wel. En ik blijf het ook doen.

Ik heb al eens samen met een bewoonster korenbloemen mogen plukken. Mw  zag korenbloemen op mijn t shirt en gaf aan dat ze korenbloemen zo mooi vond. Gelukkig stonden die op dat moment net in bloei, dus zijn we de eerstvolgende dag naar de bloemen toe gegaan. Wat is het mooi om mw dan even in het zonnetje te zetten en wel zó dat ze mij kan zien plukken. Elke bloem die ik pluk geef ik aan haar en wordt met heel veel liefde en zorg aangepakt. Terug op de afdeling gaan we de bloemen aan haar tafeltje in het water zetten. Er zijn er zoveel dat we meerdere vaasjes kunnen vullen. Zo kunnen anderen er ook van genieten die wat verder weg zitten. Door Corona zitten bewoners nu verder van elkaar af, verdeeld over verschillende tafels.

Gisteren heb ik iemand van een andere afdeling mee naar buiten en naar deze bloemen kunnen nemen. Een vrouw die nu wat lijkt te somberen op haar kamer. Ze komt nog maar weinig uit haar ligstoel. Ik ken mw van haar verhalen over het ommetje met haar herdershond. Ook 's avonds laat. Ze was nooit bang, want ze had haar hond bij zich. Mw leeft helemaal op als ze bij dieren of natuur is. Zo ook gisteren. Mw geeft nu veel pijnen aan op verschillende plekken. Toen ik op haar kamer kwam verwachtte ik niet dat ze maar enig animo zou hebben om mee te gaan. Ik stelde voor om even naar buiten te gaan en gelijk ging haar deken opzij om mee te gaan. Al in de lift kikkerde mw steeds meer op.
Buiten benoemden we beiden wat we zagen onderweg; gele bloemetjes, volle hortentia's...
Bij het plukveldje zette ik ook deze dame in het zonnetje en wel zo dat ze me kon zien plukken. Zelf plukken lukte niet. Elke bloem werd gekoesterd, geroken en zorgvuldig geschikt. Mw gaat helemaal op in haar bos bloemen.

Weer terug op de afdeling gaan we in de huiskamer zitten op een plaats waar anderen mee kunnen kijken naar het schikken in de vaas. Dit doen we met zorg een aandacht. Een vaas voor haar eigen kamer en een voor in de huiskamertafel waar ze nu aan zit. Mw blijft nu ook gelijk aan deze tafel zitten en het komt niet in haar op om weer terug te willen naar haar eigen kamer.
Ik heb mw niet over pijn gehoord.

Dit zijn zo enkele van de momenten dat ik dankbaar ben dat ik dit werk mag doen. Wat kost dit nu daadwerkelijk in tijd? Het is zó kostbaar voor deze dames.
Om dit bij hen te zien doet mij ook goed.
(Naast dat het kleine meisje ook in mijzelf boven komt tijdens het plukken.)

Thuisvakantie

Deze en volgende week genieten wij van een thuisvakantie. Door Corona zijn onze vakantieplannen voor deze 2 weken laten we zeggen "een beetje" veranderd.
Geeft niet, we hebben het nog steeds goed en genieten van wat we wèl hebben. En dat is veel!

Ik laat je een paar foto's zien die ik gemaakt heb op onze laatste 2 fietstochten bij ons in de buurt. Beide fietstochten haalden nog niet de 35 km, dus was het echt niet ver bij ons vandaan.
De ene tocht was van Harderwijk naar Zeewolde, de andere van Harderwijk door het Leuvenumse bos, Staverden en Elspeet. 

Meikever (denk ik)

Vingerhoedskruid, staat in dit bos en in mijn tuin.

Zandhagedis. Ja ook dit is mijn eigen foto.

Fuut

Met het zien van al dit moois hoeven we niet eens ver weg. De mooiste natuur is toch die uit je buurt. Die is makkelijk bereikbaar en mooi, als je er oog voor hebt.
En de vakantie is nog maar net begonnen!

Beren op de weg? Nee, voor het raam!

Zo ineens is het een hype. Een hele leuke!
We gaan massaal op berenjacht.
 Berenspeurtocht.

Buren, jong, oud en heel oud zetten een beer voor hun raam, duidelijk zichtbaar voor je buurkindjes. Die kunnen dan al wandelend met papa of mama op berenjacht. 

Er is zelfs een heuse beren- afstreepkaart voor ontworpen.

Kinderen die morgen door de wijk lopen zien misschien nu nog maar een enkele beer. Ik weet zeker dat als ze dezelfde tocht volgende week weer lopen, ze nog veel meer beren zullen zien!

Ik heb ook gelijk een beer van de kast af gehaald en voor mijn raam gezet. Ik heb 'm klem gezet met een stokje achter zijn rug en tussen de verwarming. Zo'n grote beer op een smalle vensterbank blijft anders niet zitten.

Ik heb de beer toch maar voor het raam op de 1e etage gezet. Ik denk dat ze de beer op begane grond niet zullen zien. Er staan te veel grote planten in de tuin.

Vanmiddag heb ik op de valreep nog een affiche gemaakt op mijn werk om bewoners de tip te geven om ook een beer voor het raam te zetten. Kunnen de kleintjes naar de beer en de oma's zwaaien.

Dit weekend werk ik niet, dus heb geen idee of en hoe dit opgepakt gaat worden. Dat zie ik maandag wel weer. Ik heb op zolder een hele grote beer van wel een meter staan, die staat hier in de opslag van mijn dochter. Mocht ik nou een mooi plekje zien waar die beer op mijn werk goed zichtbaar is voor de buurkindjes en veilig voor de bewoners, ik 'm misschien wel even leen.

Staan er bij jou in je wijk al veel beren voor het raam?
Heb jij al een beer voor je raam staan? Of ben je ook al met je kinderen of kleinkinderen op speurtocht geweest? Toen ik vanmiddag van mijn werk af kwam heb ik er niet goed op gelet of ze in mijn wijk al veel voor de ramen staan.


Geen knuffelbeer in huis?

Nieuwe fietstassen? Vraag om een beugel!

Toen ik nieuwe fietstassen had gekocht lag ik door die fietstassen al binnen een week bijna op mijn snufferd! Een van de hoeken achter en onderop zat tussen de spaken. Ik gevallen en mijn mooie nieuwe fietstassen? Daar zat gelijk al een best gat in.
Wat baalde ik daarvan.
Gelukkig was ik zelf alleen maar flink geschrokken en mankeerde ik zelf niks.

Ik terug naar de fietsenmaker. Nee, dit viel buiten de garantie.

Zie ik pas een paar dagen later dat op de tassen iets gestikt zit om er een beugel op te plaatsen. Ik weer terug naar de fietsenmaker. Tja, zegt hij, die worden niet meer standaard meegeleverd. Allemaal vanuit kosten efficiency. Of in gewoon Nederlands; bezuinigingen. Bezuinigingen ten koste van de verkeersveiligheid. De fietsenmaker heeft zo'n beugel voor me besteld en n paar dagen later kon ik deze ophalen. Ik kreeg 'm van de fietsenmaker gratis.

Eind goed, al goed. Ik fiets nu al weer maandenlang met soms zwaar beladen fietstassen en dit gaat goed. De beugel houdt mijn fietstassen buiten  de spaken.
Blij mee.

De zwarte beugel beschermt mijn tassen en spaken.

Ik zag al wel een paar keer onderweg dat anderen ook last hadden van fietstassen die tussen de spaken kwamen. Vaak zie je dit gebeuren verderop in de straat. Dan ga je niet lopen gillen dat mevrouw naar de fietsenmaker moet gaan en vragen om een beugel.
Pas gisteren viel het kwartje dat ik dit natuurlijk wel via mijn blog kan doen.
Als jij nou deze informatie deelt. Dan komt dit de verkeersveiligheid wel ten goede omdat die fietstasgebruiker dan beschermd wordt door zo'n beugel.
Wijs elkaar op deze mogelijkheid en je kunt misschien lelijke valpartijen voorkomen.

Thuisblijfvakantie

Deze twee  weken hebben wij vakantie. Het is min of meer een thuisblijfvakantie. We gaan er wel op uit, maar niet op vakantie. We hèbben vakantie; opstaan wanneer we willen, doen wat we willen, en laten wat we willen. Gewoon tijd voor ontspanning. Momentjes van thuis genieten en er op uit gaan. Samen zijn met elkaar, gezin of vrienden. Genieten  van je eigen rijkdommen.

Optrekken met dochter die een maandje over is uit het buitenland.
In de zonnige achtertuin zitten en genieten van de vlinder die ons, vooral haar al de hele morgen opzoekt.

 

Er op uit gaan met manlief. Eindelijk de lang gekoesterde plannen om het Zuiderzee Museum in Enhuizen eens te bezoeken. Een leuk feest der herkenning. Er staan veel huisjes uit Zoutkamp en Harderwijk. Koffie met appeltaart met spijs, een idee voor thuis.

Een gezellig bezoekje aan andere dochter en familie. We werden er heel hartelijk ontvangen tijdens een verjaardag.

Ze hebben een nieuw huis en zijn druk met de tuin. Er wordt veel werk verzet.

Daar ook nog even met zijn vieren gewinkeld. Er was een markt in de haven. Geslaagd voor een nieuwe Bretonse trui en zomerjas. (Die ik ook al weer even bijna kwijt was. Oeps.) 

Vanmorgen er op uit in eigen stad. Wij komen weinig in de stad, dus nu zien we er toch weer allerlei nieuwe winkels. Gelijk cadeaubonnen die we nog hadden leuk besteed.

Harderwijk is sinds kort een heel leuk  museum rijker; Het Marius van Dokkum Museum.

Deze moet je echt gezien hebben!

Zeker als je de humor in de Jan van Haasteren Puzzels wel kunt waarderen. Marius heeft een heel mooie eigen stijl, vol humor en toch een serieuze toon.

Manlief heeft  er een puzzel gekocht. Er zijn meerder puzzels en hele leuke kaarten van te koop.

Met je tijd meegaan

De puzzel die manlief heeft gekocht.

En dan is het morgen al weer vrijdag. Dan zit de eerste vakantieweek er al weer bijna op. Wat gaan de dagen snel als je leuke dingen doet.
Tijdens het bloggen is mijn broodbakmachine ook klaar met het bakken van het brood voor morgen. Het ruikt hier heerlijk naar versgebakken brood!

 

Een Korenbloem met een mug en kikkers.

Tijdens de fietstochten vorige week rondom Ochten hebben heel wat moois gezien. Manlief heeft geregeld even op mij moeten wachten omdat ik weer eens stopte tijdens het fietsen om ergens een foto van te maken. Of was hij me weer even kwijt, fietste ik achter hem en was ik gestopt. Hoorde hij mijn roep niet om even te wachten.
Het nadeel van fotograferen met een "gewone" camera is dat ik pas thuis de foto's kan delen. De Wifi in mijn camera is nog niet goed afgesteld, of zijn goede afstelling al weer kwijt, kan ook. Op de camera zelf zie ik de foto's maar heel klein.
Deze foto ook, van de korenbloem.

Ik zag 2 korenbloemen midden in een verwilderd grasveldje staan. 2 maar! Vroeger, toen ik nog kind was, zag ik er veel meer. Armen vol heb ik er van geplukt.
Deze 2 korenbloemen heb ik alleen op de gevoelige plaat meegenomen.
Pas thuis, op een groter scherm, zag ik dat er op de steel van de knop een mug aan het uitrusten was. Tijdens het maken van de foto had ik dat helemaal niet gezien! Zó gebiologeerd was ik van dat blauwe bloemetje.

 Mooi om thuis te ontdekken.

Kikkers heb ik ook op de foto gezet.  
Grappig om te zien hoe ze hun wangen als een kauwgomballon opblazen en daarbij zo veel herrie kunnen veroorzaken.

 Wat is er een hoop moois te zien in de schepping.

Weer thuis na een paar dagen in Ochten

We zijn weer thuis na een paar dagen Ochten. We hebben het er heerlijk gehad! Op Facebook heb ik aan vrienden al een paar fotootjes gedeeld. Het is er zó mooi!
Wij zaten in een Bed & Breakfast Vrijzicht in Ochten.
Dit hadden wij nog niet eerder gedaan, een bed en breakfast. Jij wel? Wij zijn hier zo verwend dat dit moeilijk te evenaren is denk ik.
Ons huisje was een blokhut. De benoeming blokhut doet misschien niet helemaal eer aan wat we aantroffen. Het lijkt eerder een chalet in een modeltuin.

Ziet er goed uit toch?  Als we uit het raam kijken van het slaapkamertje of vanaf de veranda, dan kijken we uit op de appel en perenboomgaard, waar we 's avonds heerlijk een ommetje maakten. En zo de laatste bloesem van dichtbij konden bewonderen.

'S morgens werden we verwend met een heel luxe ontbijt. Die werd op onze veranda gebracht op het tijdstip dat wij dit wilden. Of binnen neergezet. Wij merkten aan de gastvrouw dat ze het ook echt leuk vindt om haar gasten het naar de zin te maken. Echt een vrouw met liefde voor haar vak.

Het ommetje maakten we niet alleen door de boomgaard, ook door de modeltuin. Het huisje stond in of aan de rand van de modeltuin van de hovenier. Hier was het heerlijk wandelen. Bij elke wandeling zagen we weer nieuwe dingen. En dat terwijl de modeltuin eigenlijk qua oppervlakte helemaal niet zo groot is. Maar door de slingerpaadjes en doorkijkjes lijkt het groter en is het toch ook weer heerlijk compact. We zijn ook naar de modeltuin van Appeltern geweest, maar dit vind ik leuker.
Ik zal je wat foto's laten zien uit onze modeltuin.
Verbazend hoe snel je iets het onze noemt als je je ergens op je gemak en thuis voelt.

Echt een hovenier met liefde voor zijn vak. Kijk anders eens op hun website; www.denieuwetuin.nl 
Het zijn allebei familiebedrijven, en dat merk je in elk detail.
In mijn volgende stukjes meer over de uitstapjes en fietstochten in de omgeving van Ochten.

Naar de bollen! Da's hier om de hoek.

Allereerst wens ik je een hele gezegende Pasen!

Om Pasen met familie te vieren zijn wij vanmorgen naar Zeewolde gereden. Dit ligt zo dichtbij dat we het ook zouden kunnen fietsen met dit mooie weer. We hebben dat maar niet gedaan omdat we ook nog naar Epe wilden.
Van schoonmoeder in Zeewolde zijn wij met een omweggetje naar vader in Epe gereden. Zo konden we toch nog iets mee krijgen van de vele tulpenvelden in de Flevopolder.
Dat is zó mooi!

Al die kleuren!
Het trekt dan ook elk jaar meer toeristen naar de polder.

Uit de velden blijven blijkt voor velen toch wel erg moeilijk.

Nabij Lelystad wordt een vliegveld gebouwd. Hiertegen is veel protest omdat de vliegtuigen vrij laag over de Veluwe zullen vliegen. Dat gaat veel geluidsoverlast geven.

Vandaag mochten we een laagvlieger bewonderen zonder geluidsoverlast.

Prachtig om te zien. Hij bleef ook vrij lang naast de auto vliegen. alle tijd om deze foto te maken.