Herfstpracht

Vorige week heb ik een paar foto's gemaakt. 

Ik wil je de foto's laten zien.

 

Iets verder weg tijdens een ommetje in het bos naast ons huis. 

En nog iets verder weg, langs de snelweg. 

Het mooie van meerijden met de vrachtwagen met manlief is dat ik dan over de vangrails kan kijken en kan genieten van al het onverwachte moois langs de snelweg. Manlief had een onverwachts zaterdag-ritje en ik ben mee gegaan.

 

 

 

Midweekje er op uit!

Manlief en ik zijn er een midweekje op uit geweest. We hadden een heel landelijk huisje gehuurd in Brabant.

Echt een heel leuk huisje met een rieten dak, voor je gevoel midden in het bos. Ze stonden natuurlijk gewoon in een vakantiepark, maar het was zo opgezet dat het hier leek of er maar een paar in het bos stonden. 

Zeg nou zelf, een paleisje toch! Helemaal voor ons twee. 

De douche was er luxer dan thuis, met een Sun shower systeem. Douchen en een zonnebank nemen tegelijkertijd. Of als je wilt met infrarood verwarming voor je spieren. Die wil ik ook wel voor thuis!
Ik zou het wel een goede marketing vinden om die bewust in de vantiehuisjes te plaatsen om met dit aanbod nieuwe vraag te creëren. Met elke groep nieuwe gasten zijn er weer anderen die kennismaken met dit apparaat. En dit later thuis misschien ook wel willen hebben. (na even struinen op internet bleek dit helaas toch te prijzig voor ons.)

We zijn in Herpen geweest. Dat ligt dicht bij Oss. Daar zijn we een keertje op de fiets naar toe gegaan, maar daar waren we na een Osse-bol snel weer weg. Wat een troosteloze lege winkelstraten. Misschien dat het nu extra erg was door de schrikbarende berichten die avond ervoor over Corona en mondkapjesverzoek?

De omgeving bood veel ander moois.Waar je ook geen mondkapje voor nodig hebt.

 Tijdens een fietstocht door Ravesteijn.

Tijdens een andere fietstocht moesten we even afstappen voor de wilde paarden. Deden we graag! Wat was dát genieten, gewoon stil blijven staan en in alle rust wachten tot de paarden voorbij sjokten.

 Naast het vakantiepark stond een uitkijktoren. Na een leuke klim kijk je zó naar de omliggende dorpen.

Twee vrienden kwamen onverwachts langs en hebben we met hen de toren opnieuw beklommen. Ze kwamen voor een bakkie koffie als tussenstop op hun terugreis naar huis, en zijn gezellig blijven eten en slapen.Leuk hoor, beiden bekijken wat je nog te eten in het huisje of de auto hebt en dat delen met elkaar. Zo samen kwamen we precies goed uit.

Zo heb je een beetje een idee van onze korte vakantie. Manlief kon geen 2 weken verlof krijgen. Ik heb nog wel een weekje. Een weekje om maar eens te gaan opruimen in huis. In zo'n vakantiehuisje ontdek je weer met hoe weinig spullen je toe kunt.

Vogeltjes voeren. Vooral de kleintjes.

Ik schreef je al eerder dat ik vakken maak in de moestuin met bakstenen. Praktische en mooi voordelig. Ik ben wel voor praktisch en voordelig.
Vandaag wil ik je een fotootje laten zien van mijn vogelvoederplaats. Ook praktisch en voordelig gemaakt.

Ik heb een prachtig voederhuis. Maar zodra ik daar 1 boterham ingooi dan is het in luttele seconden weg. Meegenomen door de Kauwen. Kauwen mogen dan onderling best lief zijn voor elkaar, ik vind het toch leuker om naar mussen te kijken.
Heb je wel eens goed naar een groepje Kauwen of Kraaien gekeken? Moet je echt eens doen. Gewoon rustig zitten en kijken naar hoe ze met elkaar omgaan. Al kijkend krijg je een lesje uit de natuur zelf; Wij zijn gauw geneigd om die "lelijke zwarte vogels" ook allerlei lelijks toe te denken. Maar ze zijn op een bepaalde manier best zorgzaam voor elkaar. Praten met elkaar en vertellen elkaar waar het eten te halen is. Heel anders dan meeuwen of gaaien. Dat zijn pas lelijke beesten. Qua uiterlijk ogen ze misschien mooier, maar als die de kans krijgen pikken zij het eten bij elkaar uit de bek. En schreeuwen!
Om te voorkomen dat al het strooivoer ook in enkele seconden verdwijnt door de Kauwen of Kraaien heb ik een mandje over het bakje heen gezet. Een ideetje dat ik zag bij een vriend van ons en ik nu weer met jullie deel. Draadmandje dat verkocht wordt als fruitschaal. Dat is nu een beetje in de mode, draadmandjes. Omdat het nu zo in de mode is, of eigenlijk alweer een beetje "uit" kun je ze overal voor een habbekrats kopen. Of in de kringloopwinkel.
Er zijn ook kant en klare voedersilo's te koop met bescherming tegen grote vogels. Zit wel een ander prijskaartje aan, maar houdt dan ook wel weer het voer droog. Ik moet er nu wel aan denken het voer op tijd droog te zetten als het zoals nu, gaat onweren.
Bij deze hieronder hoeft dat niet zo.

Tochtje en tuinoogst

We hadden al eens bij iemand opgevangen dat de hei in bloei staat. We zijn vanmiddag op de fiets gestapt om ernaar te gaan kijken. Weet je nog? Vorig jaar is de hei amper toe bloei gekomen door de grote droogte op het verkeerde moment. De hei staat dit jaar volop in bloei en het is prachtig! 

We hebben net de langste hittegolf ooit achter de rug, maar dit jaar schaadt het de bloei minder.  Stap binnenkort ook op de fiets en trek er ook op uit! 

Wij hebben wel geluk. Daar waar wij wonen zijn we op de fiets met een klein half uurtje al op de hei. Of met 'n kwartiertje in het bos. Of met 5 minuten aan het water van het Veluwemeer.  

Dus in 1 fietstochtje kunnen we foto's maken met een heel verschillend karakter.

 

 

Het genieten is ook heel dicht bij huis. In eigen tuin.  Het is oogsttijd. 

We hebben al meerdere keren andijviestamppot gegeten uit eigen tuin. Eergisteren worteltjes. De blauwe bessen zijn nu wel echt op. Eén struik had veel bes, weinig blad. De andere struik had veel blad, weinig bes. Deze hebben we nu net verplaatst omdat die in de weg begon te staan. 

De eerste druiven beginnen te kleuren dus die kunnen binnenkort in de yoghurt. Lekker. 

Zaterdag kregen we toen we eieren kochten ook een bakje vol met druiven mee. Zij kweken ze in de kas en waren al veel eerder rijp dan de onze. Dat was lekker vanmiddag. Teruggekomen van het fietsen, in de tuin zitten en dan elke keer even snoepen van lekker zoete druiven. 

 

Als je zelf wat groente kweekt, ook al is het maar op een postzegel van 3m2, dan loopt je toch kans dat alles tegelijk klaar is. Dat is nu zo met onze 

andijvie. 

Meestal eten wij alleen rauwe andijvie stamppot. Volgende week gaan we toch de gekookte andijvie maar eens uitproberen. Omdat mijn moeder het niet lustte heeft zij het nooit gemaakt. Omdat mijn moeder het nooit heeft gemaakt heb ik dat eigenlijk ook niet opgepakt. Gek is dat he, hoe je sommige dingen gewoon overneemt zonder verder erover na te denken. Nou denk ik ook niet dat ik de kinderen toen ze jonger waren een plezier zou doen met gekookte andijvie. 

Morgen m'n jarige vriendin anders maar eens verrassen met een bosje andijvie uit de tuin? Geen idee of ze stamppot rauwe andijvie lekker vindt.

 

Op de tomaatjes is het nog even wachten. Ik hoop dat dat dit jaar wel goed gaat. Vorig jaar leek het zo veelbelovend en moesten we toch vlak voordat ze begonnen te kleuren weggooien. Verrot.

 

We hebben nu een grotere soort en kleinere trostomaatjes. 

 

De Rucola heb ik op verzoek van zoon opnieuw gezaaid, maar hij vergeet het te eten. Jammer, nu schiet het al door. Zelf hou ik niet van Rucola.

Bij het adres van de eieren zag ik dat ze de boerenkool al gepoot hadden. Zelf opgekweekt uit zaad. Het waren al leuk grote planten. Zou ik nu te laat zijn met mijn pas gezaaide boerenkool? Heb ook weer bietjes gezaaid. Hebben we dit jaar ook meerdere keren uit eigen tuin kunnen eten. 

Bij de foto van de andijvie zie je dat ik werk met bakstenen. Ik vind dat ideaal materiaal om muurtjes te maken tussen de verschillende groentes. Je kunt er vakken mee maken zo groot als je zelf wilt hebben en het kan ook makkelijk de hoogte in als je het nog even wilt afdekken met glasplaten. Ik vind dat een hele praktische en mooi voordelige oplossing!

 

Heb jij al wel eens geprobeerd groente te verbouwen, gewoon in je achtertuin?

Zo iets simpels als bloemen plukken kan zo heel bijzonder zijn.

Gisteren heb ik bloemen geplukt. Samen met iemand anders.
Bij ons in de stad heeft de gemeente op sommige locaties bloemen ingezaaid als korenbloemen, klaprozen, witte en gele die ik niet bij naam ken. Een van die plekken is vlak bij het verzorgingshuis waar ik werk. Onderweg kom ik ze tegen en mag ik er al van genieten.

Ik heb geen idee of we zo af en toe een bosje mogen plukken, maar ik doe het wel. En ik blijf het ook doen.

Ik heb al eens samen met een bewoonster korenbloemen mogen plukken. Mw  zag korenbloemen op mijn t shirt en gaf aan dat ze korenbloemen zo mooi vond. Gelukkig stonden die op dat moment net in bloei, dus zijn we de eerstvolgende dag naar de bloemen toe gegaan. Wat is het mooi om mw dan even in het zonnetje te zetten en wel zó dat ze mij kan zien plukken. Elke bloem die ik pluk geef ik aan haar en wordt met heel veel liefde en zorg aangepakt. Terug op de afdeling gaan we de bloemen aan haar tafeltje in het water zetten. Er zijn er zoveel dat we meerdere vaasjes kunnen vullen. Zo kunnen anderen er ook van genieten die wat verder weg zitten. Door Corona zitten bewoners nu verder van elkaar af, verdeeld over verschillende tafels.

Gisteren heb ik iemand van een andere afdeling mee naar buiten en naar deze bloemen kunnen nemen. Een vrouw die nu wat lijkt te somberen op haar kamer. Ze komt nog maar weinig uit haar ligstoel. Ik ken mw van haar verhalen over het ommetje met haar herdershond. Ook 's avonds laat. Ze was nooit bang, want ze had haar hond bij zich. Mw leeft helemaal op als ze bij dieren of natuur is. Zo ook gisteren. Mw geeft nu veel pijnen aan op verschillende plekken. Toen ik op haar kamer kwam verwachtte ik niet dat ze maar enig animo zou hebben om mee te gaan. Ik stelde voor om even naar buiten te gaan en gelijk ging haar deken opzij om mee te gaan. Al in de lift kikkerde mw steeds meer op.
Buiten benoemden we beiden wat we zagen onderweg; gele bloemetjes, volle hortentia's...
Bij het plukveldje zette ik ook deze dame in het zonnetje en wel zo dat ze me kon zien plukken. Zelf plukken lukte niet. Elke bloem werd gekoesterd, geroken en zorgvuldig geschikt. Mw gaat helemaal op in haar bos bloemen.

Weer terug op de afdeling gaan we in de huiskamer zitten op een plaats waar anderen mee kunnen kijken naar het schikken in de vaas. Dit doen we met zorg een aandacht. Een vaas voor haar eigen kamer en een voor in de huiskamertafel waar ze nu aan zit. Mw blijft nu ook gelijk aan deze tafel zitten en het komt niet in haar op om weer terug te willen naar haar eigen kamer.
Ik heb mw niet over pijn gehoord.

Dit zijn zo enkele van de momenten dat ik dankbaar ben dat ik dit werk mag doen. Wat kost dit nu daadwerkelijk in tijd? Het is zó kostbaar voor deze dames.
Om dit bij hen te zien doet mij ook goed.
(Naast dat het kleine meisje ook in mijzelf boven komt tijdens het plukken.)

Weekendje weg, omgeving Lauwersmeer

We hebben nu 2 weken vakantie. Het was de bedoeling dat manlief naar zijn zoon in Canada zou gaan. Doordat KLM nu niet kan vliegen ging dit niet door.
Dan kun je beslissen om je vakantiedagen later op te nemen, maar we vonden het ook wel fijn er nu een andere vakantie van te maken. Gewoon lekker thuis, wandelen en fietsen in de eigen omgeving.
Ook in Nederland zijn er nog niet zo heel veel mogelijkheden om op vakantie te gaan. We hebben vakantie. Een thuisblijfvakantie. Al is dit ook niet helemaal waar; we zijn niet de hele tijd thuis gebleven.
We zijn een weekendje weg geweest.

Aankomst in Zoutkamp

Gezellig bij een van onze kinderen. Op zaterdagavond lekker samen patat eten met andere familie. Die hadden we ook al lang niet gezien. We hebben een verregende zondag goedgemaakt met veel samen Rummicub spelen. Lekker brabbelen met een peuter van 3 en andersoortige gesprekken met de volwassenen.
Maandagmorgen zijn we naar Kollumeroord geweest. We hadden er nog niet eerder van gehoord, maar reden er langs door een wegomleiding. De weg door het dorp Grijpskerk was opengebroken. Gelukkig ontdekten we hierdoor dit natuurgebied, onderdeel van het prachtige Lauwersmeer.
Lauwersmeer kenden we al wel een beetje. Maar zo dicht bij hun huis is ook een startpunt voor vele mooie fietstochten en wandelingen. Een adresje om te onthouden voor andere keren!
De eigenaren van de groepsaccomodatie waar wij even iets dronken vertelden dat soms zelfs buren uit Kollumerpomp het niet kenden. Ze weten niet wat ze missen.

Wij hebben de Diepsterbosroute gelopen. Een prachtige wandeling tussen het riet door. Het was een wandeling van nog geen 5 km. Al is het op sommige paadjes best even opletten waar je loopt.

Tijdens die wandeling hebben we veel moois gezien. Daarin wil ik je even meenemen. Zo zie je een mooi stukje Nederland!

Wilde Orchidee

Andere soort wilde Orchidee

Koningspaarden

Jonge vogel

Mocht je het nou net even te ver vinden om helemaal naar het Lauwersmeer te gaan, dan is veel van dit moois ook te vinden in de provincie Flevoland. Bij de Oostvaardersplassen. Ik vind deze twee gebieden veel op elkaar lijken. Je ziet in de natuur wel dat het gebied Lauwersmeer al wat ouder is dan Flevoland. Maar dit maakt de gebieden alleen maar aantrekkelijker.

Thuisvakantie

Deze en volgende week genieten wij van een thuisvakantie. Door Corona zijn onze vakantieplannen voor deze 2 weken laten we zeggen "een beetje" veranderd.
Geeft niet, we hebben het nog steeds goed en genieten van wat we wèl hebben. En dat is veel!

Ik laat je een paar foto's zien die ik gemaakt heb op onze laatste 2 fietstochten bij ons in de buurt. Beide fietstochten haalden nog niet de 35 km, dus was het echt niet ver bij ons vandaan.
De ene tocht was van Harderwijk naar Zeewolde, de andere van Harderwijk door het Leuvenumse bos, Staverden en Elspeet. 

Meikever (denk ik)

Vingerhoedskruid, staat in dit bos en in mijn tuin.

Zandhagedis. Ja ook dit is mijn eigen foto.

Fuut

Met het zien van al dit moois hoeven we niet eens ver weg. De mooiste natuur is toch die uit je buurt. Die is makkelijk bereikbaar en mooi, als je er oog voor hebt.
En de vakantie is nog maar net begonnen!

Beloftes in de tuin

Op dit moment zit ik in mijn achtertuin in het zonnetje en te genieten van alle moois in mijn tuin. Met de bloemen is het genieten van het nu. Met het piepkleine fruit is het genieten van de belofte; Het is er nog niet, maar het komt er wel aan.

Rode en blauwe besjes, appels, peren, druiven en een enkel kropje ijsbergsla.

Het kontje bleekselderij heeft worteltjes gekregen!
We gaan verder kijken hoe het zich ontwikkeld.
Ik heb het plantje inmiddels in de tuin gepoot.

Ik hou je op de hoogte.

Jonge appeltjes in de voortuin.

Het wordt hoog tijd om een net over de kersenboom te gooien!
Vogels wachten niet tot de kersen mooi rood zijn.

Blauwe bessen.
Amper blad aan de struik, wel bomvol bessen.
Vorig jaar zaten de vogels er niet aan.
Zouden ze er ook dit jaar afblijven?

Jonge peertjes.
Dat zou de 1e perenoogst worden in onze tuin.
Ik ben benieuwd.

Aardbeien.
Staan volop in bloei onder de appelboom

Appelboom in de achtertuin.

Zo, genietend in het zonnetje, met enkele kwebbelende kauwen op de achtergrond is het goed toeven.

Kijkend naar al dat jonge fruit in ontwikkeling voelt dat als een belofte.

Het is nu mooi, en straks wordt het lekkers oogsten.

Dat zijn echt genietmomentjes voor me.

Genieten van Gods cadeautjes in mijn eigen tuin.

Ik hoef alleen maar te wachten tot het oogstrijp is.