25 maart 2021

Bomenknuffelaar gemaakt.

Sommige mensen krijgen al de kriebels bij het woord bomenknuffelaar. Zeker beide mannen bij mij in huis. Krijgen beelden van oudere mannen die tegen bomen staan te praten, of popten er herinneringen op dat ze als schoolopdracht een boom moesten omarmen. 

De bomenknuffelaar die ik gemaakt heb heeft niets van dit alles. Die is gewoon. Gewoon geinig.

Een beetje wildbreien in het klein.

Weet je nog dat ik je eerder een foto liet zien en je liet raden wat het zou worden? Een hoop lezers zaten al dicht in de buurt; dachten dat het wanten of handschoenen zouden worden. Die handjes had ik nodig voor mijn bomenkuffelaar. Dit is 'm geworden...




Ik heb 'm aan de boom voor mijn huis gemaakt. 
Hij trekt wel bekijks. 
Die boom staat niet in mijn tuin maar gewoon in het openbaar plantsoen. Ben benieuwd hoe lang het blijft zitten. Ik heb 'm vastgezet met hele korte schroefjes die niet verder de boom ingaan dan de stam, ik wil de boom ook niet beschadigen.  (En geen prent oplopen wegens beschadiging openbaar groen.)
 
Beschrijving hoe jij ook een bomenknuffelaar kunt maken;
Mocht je een compleet haak- en breipatroon hiervan willen dan moet ik je teleurstellen; heb ik niet. Ik zag ergens een plaatje en die heb ik naar eigen inzicht nagemaakt.
Wel kan ik je vertellen hoe ik hem gemaakt heb. 
Het is heel eenvoudig te maken!
Ik heb mijn hand op een vel papier gelegd, die omgetrokken met een potlood. Die hand heb ik 2x na-gehaakt.
Aan een pols heb ik steken opgenomen om een boordje te breien van 1 recht, 1 averecht. Na het boordje heb ik enkel toeren een paar steken gemeerderd en ben ik gewoon ribbels gaan breien. Na een stuk breien ben ik weer gaan minderen aan de zijkanten en heb ik weer eenzelfde boordje gebreid. Afkanten. Dit aan het polsje van de andere hand vastnaaien. Knuffelaar om de boom draperen en vastzetten met korte schroefjes aan de vingertoppen. Veel plezier ermee!
 
Laat je 'm zien als je 'm ook ergens hebt opgehangen?



06 maart 2021

Stemmen en stemrecht. Stemrecht onder curatele, hoe zit het?

 


Midden maart mag iedereen in Nederland weer stemmen. Per post als je 70+ bent. Op 15 en 16 maart als je een zwakkere gezondheid hebt en anders op 17 maart. Woon je ergens anders in de wereld als Nederlander, dan moet je wel wat regelen, maar mag je ook stemmen. Zo kreeg ik vandaag de volmacht voor mijn dochter die nu in Ethiopië woont. Ze heeft me al geappt op wie ik namen s haar moet stemmen.

Tijdens het uitdelen van de stembiljetten op mijn werk kwamen er de vraag in mij op wanneer iemand niet (meer) mag stemmen. 
In Nederland is het stemrecht een groot goed. Misschien wel in heel Europa, maar zover heb ik het niet opgezocht. 

De vraag over het stemrecht kwam in mij op omdat ik met ouderen werk met dementie. Ook bewoners die zó geraakt zijn door dementie dat ze niet meer kunnen spreken, niets en niemand meer herkennen en niets meer begrijpen, kregen een stembiljet. Ze mogen stemmen, maar weten niets. Letterlijk niets. Hun dagelijks leven leven ze vanuit hun gevoel en emoties. 

Voordat ik er van alles van ga vinden  ben ik eerst op zoek gegaan bij de Rijksoverheid.nl. Hoe staat het daar? Iedere volwassen Nederlander mag stemmen, tenzij hij uit het kiesrecht is ontzet. Wanneer wordt je daar uitgezet dan? Niet zomaar. 
Volgens de kiesraad:  Bij de grondwetsherziening van 1983 heeft de wetgever een criterium geformuleerd voor de aanwijzing van delicten die in aanmerking komen voor uitsluiting: er moet sprake zijn van een ernstige aantasting van de grondslagen van het Nederlandse staatsbestel. 
Het mag duidelijk zijn dat hiervan niet snel sprake is.
 
Dus niet mogen stemmen is heel zeldzaam.  Nu is het gebruik dat er iemand gevolmachtigd wordt om namens betrokkene te stemmen. We gaan er allemaal van uit dat die gevolmachtigde helemaal in lijn zal stemmen met de stemmer. 
Als iemand door dementie onder curatele staat weten familieleden wel aardig in welke lijn de persoon had willen stemmen. 
Er zijn ook kinderen geboren met een zeer ernstige verstandelijke handicap die meerderjarig worden. Zij krijgen dan toch volledig stemrecht, ook als zij onder curatele blijven staan. Zij zijn zijn handelingsonbekwaam verklaard, net als ouderen met vergevorderde dementie.  
Curatele is voor mensen die hun financiële en persoonlijke zaken niet zelf kunnen regelen en voor wie beschermingsbewind en/of mentorschap niet volstaat. Een curator beslist over geld, verzorging, verpleging, behandeling of begeleiding van de betrokkene.

Hier en daar heb ik eens een balletje opgegooid en eens rondgevraagd over het stemrecht voor hen die het echt niet (meer) kunnen. Gemiddeld genomen waren de reacties dat mensen die onder curatele staan eigenlijk niet konden stemmen. Of ouderen die wegens dementie opgenomen zijn in een verpleeghuis. Dus niet gelijk voor iederéén die in een verpleeghuis wordt opgenomen. Soms word je opgenomen wegens zware lichamelijke zorgvragen, maar is je koppie wel helder. Dan moet alles op alles gezet worden om hem  de mogelijkheid te bieden om te stemmen. En dat wordt ook gedaan. 

Als hun stemrecht zou vervallen, wie komt er dan op voor hen die geen stemrecht meer hebben? Zelf denk ik dat zij niet echt verliezen door het verlies van hun stemrecht. 
Toch? 
Of toch wel? 
Een curator is meestal wel iemand die dicht bij de betrokkene staat en zo kán stemmen in de kleur van betrokkene. Al is soms ook een notaris een curator.
Maar ja, kinderen kiezen soms zo heel anders dan hun ouders, en ouderen zijn ook niet levenslang gehouden aan 1 partij. In de loop der jaren kan het ook zijn dat hun visie verandert. En weten naasten dit altijd feilloos? 

Weet je hoe je politieke partij hierover denkt? Dit is geen onderwerp wat je in de verkiezingsprogramma's terug zult vinden. Ik heb zelf geen idee hoe mijn politieke partij hierover denkt. Ik denk dat het wel heel gevoelig ligt om hierover te beginnen in de politiek.
 
Hoe denk jij hierover?  Ik gooi hier eens heel voorzichtig een balletje over op en kijk wat er los komt.

 

 

25 februari 2021

Rijstrestje voor de vogels.

Zoonlief kookt af en toe ook. Hij heeft een voorliefde voor Italiaans of Aziatisch koken. Hiervoor koopt hij dan voor mij onbekende sausjes en producten. Vaak blijft er dan een klein beetje van over en dit blijft dan in de kast of koelkast achter. Zo stond er al een tijdje een zakje met pandanrijst. Ik ga dat echt niet gebruiken! Ik vind het stinken. Het stond er al heel lang, te lang. Als het heel erg lang staat weet ik dat hij het niet weer pakt om er iets mee te doen. Dan geef ik er maar een andere bestemming aan;

Vanmiddag heb ik het in een pannetjes gedaan en er kokend water op gegoten. Daarna heb ik het in een kookzak gedaan. 

Dit is een dikke fleece zak waarin ik de pan zet om verder te garen, zonder koken. Gasvrij dus! Die kookzak gebruik ik wel vaker. HIer lees je ook over de Kookzak  
Voor gasbesparend koken.  

Omdat het er nu niet zo heel veel toe deed of ik een mooie droge korrel had of plakkerig, heb ik het gewoon een uurtje op het aanrecht laten staan. Daarna hoefde ik het alleen maar even los te roeren en in het voederhuisje te strooien. De vogels zijn me dankbaar. Vinden de Pandanrijst wel lekker. 

(Gelukkig maar, nu heb ik weer een gerust geweten, niks zomaar weggegooid ;-)



15 februari 2021

Alle ruimte, maar soms zijn we net als kippen.

Gisteren hebben we langs het Wolderwijd gewandeld. De laatste schaats- en winterdag.

Een heerlijke wandeling van ruim 1,5 uur. Nog even genieten van het ijs en de sneeuw. Nee, zelf heb ik niet geschaatst. Als kind heb ik het nooit goed geleerd, en later durfde ik het niet echt meer. Nee, ik pas wel op de tassen. Naar de natuur en de schaatsers kijken vind ik al leuk genoeg.

Aan het Wolderwijd heb je voor de bewoners verschillende kleine strandjes. Afwisselend een stukje strand, dan een stukje riet en dan weer strand. Na een jaar met Corona zou je denken dat afstand houden wel zo'n beetje ingeburgerd was en nu wel op de automatische piloot gebeurt. Nou echt niet! Door het ijs is de (schaats-)koorts uitgebroken en staat het denken over Corona-preventie op een laag pitje.

Bij het eerste strandje zag het er zó uit;
Geen schaatser te bekennen. Ook niemand die er op de tassen past. Heerlijk rustig!
Daarna kwamen we bij het volgende strandje;

En weer 100 meter verderop was het derde strandje;

Snap je wat ik bedoel? Toch niet voor te stellen; Bij de één veel te druk en verderop uitgestorven. En de Harderwijkers weten echt wel van het bestaan van de meerdere strandjes. Er is dus wel ruimte.

Ik heb eens kippenschuren gezien waarin kippen echt wel voldoende ruimte hebben om rond te scharrelen. En wat denk je, alle kippen kruipen bij elkaar. 2/3 van het terrein werd niet gebruikt. Daar gaan ze dan 'n andere keer weer naar toe. Daar lijken wij mensen soms wel wat op.
Ik denk dat wij toch gewoon een volgzaam kuddevolkje zijn. Wij sluiten gewoon aan waar er al zijn. Net als bij de kassa in de supermarkt. Sluiten we soms aan bij een langere rij. Of schuiven aan bij een vol terras, terwijl het ernaast gelegen terras alle ruimte heeft. 
Met die Corona nog steeds dichtbij moet dat soms toch net een beetje anders. 

Er zijn al heel wat Harderwijkers die op hun Facebook zelfgemaakte foto's hebben geplaatst van de IJsvogeltjes die hier wonen. Dat is mij nog niet gelukt. Ben er ook nog niet aan toe gekomen. 

Zondag heb ik het vogeltje wel op afstand gezien. Maar dit vogeltje moet je niet willen spotten op een drukke zondagmiddag, want dan krijg je dit effect;

Het vogeltje is vandaag gespot in het riet. Dat groepje mensen dicht bij het riet hebben allemaal de camera in de aanslag om het vogeltje op de gevoelige plaat vast te leggen. Als IJsvogeltje maak je dan wel dat je wegkomt! Vanuit het riet, onder de brug door vliegen en wegwezen!

Met deze plotseling ongewone kou zijn er veel bijzondere vogeltjes te zien; Putters, Koperwieken, en mijn collega had enkele exemplaren van de Keep in haar achtertuin. Prachtig toch! In deze Coronatijd hebben veel meer mensen de pracht van de natuur dichtbij ontdekt. Genieten!



13 februari 2021

Weer een haakwerkje af!

Er is weer een haakwerkje af!

Nou heb ik deze niet helemáál zelf gemaakt. Een vriendin  was er al mee begonnen maar kon niet goed tegen de gebruikte wol. Acryl met een zilverdraadje erin. Dus mocht ik 'm afmaken en aan iemand geven of gebruiken op de afdelingen. De omslagdoek is bij een oudere dame terechtgekomen die er heel blij mee is. 
 
Het is soms erg prettig om als een bewoner het koud heeft haar gewoon even een omslagdoek om te doen. Veel prettiger als het gehannes met een vest waar je moet hannesen en wurmen om de armen in de mouwen te krijgen. Helemaal als de dame in een rolstoel zit. Als ze er aan toe komt nog een paar omslagdoeken te haken. Zij vindt het leuk om ze te maken en zo heeft haar werk een goede bestemming.

Ik had van haar al eerder een hele partij bollen wol en andere spullen gekregen om voor mijn werk of voor mezelf te gebruiken, of om aan anderen door te geven. Zij ruimde het op. 
Veel wol ligt nu op de afdelingen waar bewoners lapjes van breien om er dekentjes van te haken. Bewoners wisten mij te vertellen dat hiervan dekentjes werden gemaakt die ze aan de moeders meegeven die zelf helemaal niks hebben voor dat babytje. Dáár wilden ze wel voor breien. Nu zoek ik nog iemand die deze lapjes aan elkaar kan en wil haken of naaien. De dame die het eerst deed kan dit niet meer. Dus als je wilt helpen dan hoor ik het graag.
 
Thuis ben ik inmiddels met een ander projectje begonnen.


Enig idee wat dit gaat worden?
Vertel ik nu nog niet. Dit wordt een combinatie van haken en breien. Hier heb ik geen patroon van, ik doe dit naar eigen inzicht vanaf een plaatje en een zelf getekend voorbeeld.
Ik laat het je wel zien zo gauw het af is.

07 februari 2021

Genieten van de sneeuw!

 





Genieten van de sneeuw. En dat allemaal in eigen tuin of op loopafstand van ons huis! Zo mooi!

31 januari 2021

Putters gesignaleerd!

Vanmorgen hebben we de dikke jas aangetrokken en lekker gewandeld. Heerlijk in het zonnetje. Uit de zon was t gelijk een stuk kouder. Het heeft amper echt gevroren en toch had het NOS journaal op de radio het erover dat 't de koudste nacht was sinds 2 jaar! Niks van gemerkt.

Het was maar een wandelingetje van zo'n 5 km, maar mens wat voelt dat lekker! Zeker ook omdat ik weer mooie foto's heb kunnen maken. Manlief moet wel vaak geduld met me hebben tijdens het wandelen. Wandelen en foto's maken gaat niet samen, dus staan we ook wel eens stil.... lees geregeld stil. 



Of ik krijg er steeds meer oog voor, of er zijn steeds meer bijzonder vogeltjes. Wie het weet mag t me zeggen. 

Vorige week liepen we in het bos en zag ik ook kleurige vogeltjes die ik niet kende. En nu nog niet weet welke 't waren. Vanmorgen zagen we groepen puttertjes. Als ik iets niet weet pak ik nog wel eens de ANWB natuurgids erbij. Hierin staat dat ze vaak in troepverband leven maar bij ons niet algemeen voorkomen. Wat mooi om ze dan toch te zien en 'm zo mooi op de foto krijg. Ik vertel er niet bij dat ik er wel 15 foto's van had, en er maar 1 echt goed gelukt is. 
Verderop zat een, denk ik, torenvalkje  op een lantaarnpaal.  Ik twijfelde of t een duif was, maar tegelijk ook weer niet. Toen hij wegvloog wist zeker ik dat t geen duif was. Vanaf die plek zou die niet mooi op de foto komen, dus dat heb ik maar niet eens geprobeerd.
Dat Puttertje is wel gelukt. Zó blij mee!
 
Hieronder het boek waar ik veel informatie uit haal. Nu denk je misschien; Jij bent toch handig op internet, dan heb je een boek toch niet nodig? Toch wel. Als ik niet weet hoe iets heet is het toch wat lastig zoeken op internet. 
Daarom geef ik je graag de link; ANWB Natuurgids