Een bewoner belazerd. Voldoening.

Elke maandagmiddag mag ik werken bij dementerende ouderen. Zij wonen in een groep met 6 bewoners. Soms mag ik met een van hen op stap, soms ondernemen we iets met de hele groep. Het wordt werken genoemd en ik krijg ervoor betaald, maar het is zeker op maandagmiddag vooral genieten. Wederzijds.

Voor hen is het wonen in een gesloten groep niet altijd genieten. Vooral niet als je naar je werk toe moet en je van de zuster niet weg mag. Hoe moet dat nou?
"Ik moet naar mijn werk toe! Ik moet naar de stad om de school schoon te maken en straks eten koken voor als de jongens thuiskomen. Ik moet opschieten, anders ben ik niet op tijd. Laat me er uit! Als je dan niet mee kunt, geef me dan de code, dan ga ik zelf wel!"

Ik was getuige van deze strijd en onmacht. De verzorgende staat alleen op deze groep. Kan daardoor niet met haar weg. Heeft tevergeefs geprobeerd haar uit te leggen dat het werk niet hoeft omdat de scholen vakantie hebben.

Heb voorgesteld om met deze dame mee te lopen. Dus wij samen richting de stad.
"Zeg je zit me toch niet te belazeren he? We gaan toch wel naar het werk he? Want ik moet die school schoon hebben voor de jongens thuiskomen!"
Ja hoor, ik loop een stukje met u mee, want ik moet ook die kant op. Heb het over haar jongens en die van mij.
100 meter verderop... Zeg, vindt u het goed dat ik bij de supermarkt even een pak vla haal? Die ben ik vergeten en moet ik nog hebben voor het avondeten?
" Je zit me toch niet te belazeren he?  Want de winkels zijn nog tot 7 uur open, je kunt dan ook nog best vla halen."
Ik; Ja dat weet ik, maar ik ben bang dat de winkels wel dicht zijn als we klaar zijn met het werk. 
"Ja dat zou maar zo kunnen. Maar je belazert me niet he?"
Wij een pak vla gehaald een een stukje chocolade om samen te delen tijdens het uitrusten. Op het bankje, met een stukje chocolade begint ze vertellen.   Over vroeger. Over thuis. Langzaamaan verandert haar boosheid en wantrouwen in voldoening van het hele eind lopen.
"Zo hè, hè. Dat was lekker. Ik was moe geworden van dat hele eind lopen. Zullen we nou maar weer terug gaan?" 

Ze kuiert op haar gemakje, moe en voldaan terug naar "huis" naar haar groep.
Ik kuier, minstens even voldaan, met haar mee terug.

Watsapp en Facebook gaan jouw gegevens samen delen.

Eind september gaat watsapp gegevens delen met Facebook.
Als je Watsapp vaak gebruikt en wie doet dat niet dan heb je waarschijnlijk al toestemming gegeven. Dan denk je dat het om een gewone update gaat, maar is het ook deze toestemming.

Je hebt op ja gedrukt en Watsapp hiermee toestemming gegeven om gegevens met Facebook te delen. Waarschijnlijk kunnen bedrijven je nu via Watsapp benaderen en zo aanbiedingen en andere vormen van reclame met je delen. 
Ik denk niet dat er hier ook maar een iemand op zit te wachten.  
Gelukkig is het nog geen 30 september en kun je het nog terugdraaien!

Hoe? 
Zo!

 - Open je watsapp app. Op jouw telefoon ziet het er misschien net even iets anders uit. Dat kan.
 - Rechtsbovenaan zie je drie puntjes. klik daarop.
 - Klik dan op Instellingen.

  - Klik dan op Accounts.

 - Klik op het vinkje achter Mijn accountinfo delen. Dit doe je om het vinkje weg te halen! Dan is die toestemming ook weg.

Een vinkje is een oké voor wat er onder staat; Deel mijn accountinformatie met Facebook voor het verbeteren van mijn ervaring met advertenties en producten op Facebook. Ongeacht deze instelling zullen uw chats (Gesprekken) en telefoonnummer niet worden gedeeld op facebook. (Zeggen ze)

  - Klik nog een laatste keer op niet delen. Ze willen zeker weten of jij het niet wilt delen. 

Lukt het niet om je instellingen te veranderen of durf je het zelf niet aan, vraag het iemand in je buurt om t even voor je te doen. Vaak wil men je er wel mee helpen. Succes. 

Heb jij je instellingen al aangepast?

Autorijden. Niet echt mijn ding. Zeg maar.

In april dit jaar hebben we een andere auto gekocht. Ik moet nog steeds erg wennen aan de auto. Hoe komt dat toch? Ik voel me nog steeds erg ongemakkelijk tijdens het rijden. Elke keer is er weer iets wat niet lekker gaat. Het begint eigenlijk al bij het gaan zitten. Omdat  manlief een andere lengte heeft dan ik, moet ik telkens de stoel verzetten. (En hij weer na mij...) Maar de ene keer komt de stoel in laten we zeggen, stand 3, de andere keer in stand 4. De afstand tot de pedalen verschilt hierdoor iets. Daardoor is het pedaalgevoel ook iedere keer net even anders. Het went niet echt.

Zo gebeurt het me wel eens dat me de auto spontaan afslaat, bijvoorbeeld doordat ik niet genoeg gas bijgeef, soms in combinatie met een te hoge versnelling. We hebben er nu wel 6. Vroeger hadden we er 5. Op het dashbord wordt aangegeven dat ik moet doorschakelen of terugschakelen. Werkt ook niet fijn. Ik moet nu veel eerder doorschakelen. Maar ook weer niet te vroeg.
Onlangs gebeurde me dat afslaan midden op een rotonde! En natuurlijk rijdt er dan net iemand pal achter me. We hebben een automatisch stop-start systeem, maar daar krijg ik de bibbers van. Bij mij staat de auto dus niet in de ecostand, dan doet ie dat afslaan nog veel eerder. Het schijnt dat de auto dan vanzelf weer start als ik de koppeling indruk, maar op zo'n moment doen mijn voeten alles tegelijk. :-(

Vanavond was ik even taxi. Ik moest even iemand ophalen. Bij het inparkeren merkte ik dat de draaicircel groter is dan gewend. Moest ik dus weer extra heen en weer steken. En ik heb soms allebei mijn handen nodig omdat mijn hand te klein is om m goed in zijn achteruit te krijgen.
Eenmaal weer thuis werd het donker toen ik mijn wijk weer inreed. Rijdt er iemand achter mij de wijk in. In de achteruitkijkspiegel zie ik alleen 2 stipjes van de koplampen van de auto achter me. Ik zie niet hoe groot de auto is, kan de afstand niet inschatten, hij lijkt vrij dichtbij te rijden. Die spiegel heeft ook snufjes tegen het verblinden. Dit staat aan of uit. Kan ik zien doordat er een lampje brandt onder de spiegel. Uitgeprobeerd of ik dat uit kon zetten. Het lampje gaat uit, maar ik zie verder geen effect. Dus maar weer aangezet.
Bij mij voor de deur wil ik achteruit gaan inparkeren. Slaat de motor weer af. Die andere auto staat nog steeds achter me. Wacht op me. Dit vind ik dus niks. Achteruit inparkeren is nou ook niet mijn favoriete klusje. Dus ik schakel maar gauw naar zijn eerste en rij maar een blokkie om het huis. Ik zet m wel naast het huis. Plek zat. Maar weet ook dat manlief m daar niet graag heeft staan. Het is op de doorgangsroute van fietsende scholieren.
Loop ik naar de voordeur zie ik dat het gewoon de overbuurman was die achter mij reed. En ik de auto ook daar had kunnen zetten. Waarom deed ik dat dan niet?

Dat autorijden houdt me nu wakker. En als je dan toch middenin de nacht aan het modderen bent, komt een simpele opmerking van manlief van vanmiddag naar boven; We hebben 3 standen voor de autoverlichting; Als die op 0 staat dan is de dag-rijverlichting aan, en als die op de A staat dan wordt het licht automatisch sterker naarmate het donkerder wordt. Hij hoorde dit ook vandaag. Nu, midden in de nacht merk ik dat ik dan het woord dagrijverlichting wel ken, maar hoe veel licht geeft dat nou? Zijn dat die kleine lampjes aan de zijkant van de koplampen, of zijn de koplampen gewoon aan maar dan heel zwak? Midden in de nacht de deur uit om dat na te gaan kijken lijkt me nou ook geen succes.

Ik had het boekje er al eens op nageslagen hoe dat zit met die 3 standen voor verlichting. het staat er ook gewoon in het Nederlands, maar veel duidelijkheid gaf dat niet.

Nou ja, veel oefenen dan maar in het autorijden. Morgen zoon weer ophalen uit Zwolle, donderdag naar pa in Epe. En ondertussen hopen dat pa niet naar de Deen in Epe wil met deze auto. Die parkeergarage daar vind ik niks. Ik ben een een keer als passagier in geweest.

Ik moet maar gauw stoppen met schrijven. Straks durf ik niet meer te rijden. Nu midden in de nacht en zo al schrijvend wordt alles nog veel erger. Voelt het nog veel zwaarder.
Eerst maar eens weer gaan slapen en morgen fris weer op. Kan ik weer gaan oefenen.

Weer naar school. Weer het normale leven.

He he, ze zijn de deur uit!
Onze volwassen kinderen zijn weer naar school.

De een begint vandaag aan haar opleiding tot vrachtwagenchauffeur. Ja je leest het goed; zij begint aan haar opleiding tot vrachtwagenchauffeur. En  hij begint vandaag met een introductiekamp van zijn opleiding rechten. Die moest met zijn fiets en kampeerspullen in Zwolle staan. Die heb ik weggebracht naar Zwolle. Ik was niet de enige ouder. Er waren zelfs parkeerwachters aangesteld om alle auto's in goede banen te leiden.

Het is voor allebei toch wat extra spannend omdat ze allebei late inschrijvers zijn. De een heeft net pas besloten om toch voor vrachtwagenchauffeur te gaan, de ander had nog een examen af te ronden. Hierdoor is het wat spannender omdat ze er niet helemaal zeker van zijn of het inschrijven helemaal goed is gegaan en of ze wel alle informatie hebben gekregen. Dochter heeft bijvoorbeeld nog geen boeken besteld. Zoon moet morgen terugkomen van introductiekamp om zijn diploma dinsdag om 13. uur, midden op de dag, op te halen.

Ondertussen zijn wij ouders echte sandwichers. Zorgen voor de kinderen, zorgen om de ouders.

Mijn pa is zaterdagavond terug gekomen van een weekje Duitsland met zijn Jeu de boulesclub. Ik had m gebeld zaterdagavond om al veel verhalen te horen. Vanmorgen kreeg ik te horen dat hij zondag op ons had zitten wachten. Hij had gehoopt dat wij nog even langs zouden komen, of dat mijn broer hem nog even zou bellen om te horen hoe het gegaan was. Het is toch niet niks, om enkele maanden na het overlijden van je vrouw op reis te gaan. Maar onze zondag werd in beslag genomen door zorgen om de ouders van manlief. Zijn pa heeft weer een lichte hartinfarct gehad en ligt weer in het ziekenhuis. Het hart en longen hebben niet veel meer te vertellen na jaren zware arbeid. De zondagmiddag heeft weer in het teken gestaan van ziekenhuisbezoekjes en de zorg voor schoonmoeder.

Schoonouders wonen in hetzelfde dorp als waar manlief werkt. Hij haalt zijn moeder dan ook na zijn werk op zodat ze bij ons kan eten en daarna mee naar het ziekenhuis.
En vanavond komt er iemand langs om een van de portable tv's op te halen. we hebben er eentje verkocht. Voor wel 5,-! Maar ja, zij heeft er plezier van en ik hoef m niet naar de kringloop weg te brengen.
Ik moet nu maar eens stoppen met schrijven, ik moet zo eerst nog boodschappen doen en daarna door naar mijn werk. Ik moet nog een paar uurtjes werken vanmiddag.

Weer het normale leven in, schreef ik in de kop. Weer terug de drukte en hectiek in. Die is hier (helaas) normaal geworden. Ik heb toch liever dat het wat rustigere normaal wordt.

7 tips bij geld terugacties.

Ik ben net terug van boodschappen halen. Gauw voor de warmte toeslaat. Gauw eerst alle gekoelde spullen opruimen en dan tot de ontdekking komen dat ik de waterijsjes vergeten ben. Jammer.
Ik had 15 verschillende dingen, waaronder 3 boodschappen van een geld terug actie. Daardoor heb ik ze gratis.

Ik doe wel vaker mee met een geld terug actie. Soms via de app of site van www.scoupy.nl
Soms via de site van het merk zelf, of via www.kortingisleuk.nl
Ik noem je deze sites om het jou te laten zien, niet omdat ik er wat aan verdien. ;-)
Vandaag heb ik deze kortingen verkregen;
           Campina actieve dag  1.49
           Toppits folie             1.29
            Optimel drink vijg    1.41
Is toch samen;                     4.19! 
Of gewoon deze producten gratis, zo kun je t ook noemen.
Het terugkrijgen van de kosten gaat eigenlijk altijd goed. Ik heb het nog niet meegemaakt dat het niet goed ging. Kunnen ze ook niet maken. Ze weten zelf ook wel dat het geen goeie reclame is als dit soort acties niet goed gaat.

Enkele tips;
- Bewaar je kassabon!
-Vraag gelijk je geld terug na het opruimen van de boodschappen. Zeker met houdbare producten zoals nu de folie. Het kan best zo zijn dat je de folie pas nodig hebt als de geld terug actie allang afgelopen is.
- Kijk voor of tijdens de koop of de actie nog wel loopt. Als een actie afgelopen is, krijg je echt je geld niet terug. En terecht.
- Soms zie je in de winkel een sticker op een product met een geld terug actie. Als het product je wat lijkt en de actie loopt nog, neem t dan mee. Zeker als je in verschillende winkels boodschappen doet. De andere winkel heeft soms net niet dit product met actiesticker.
- Onthou of schrijf op waar je de geld terug actie heb gezien. Ik heb net al enkele sites genoemd. Het zou jammer zijn als je na aankoop eerst flink moet zoeken waar je het ook alweer gezien hebt. Bij een van de vele verzamelsite's met verschillende producten, een tip op een blogsite, op de site van het merk zelf, het kan allemaal.
- Soms heb je een product om gratis te proberen, soms heb je een korting. Een geld terugactie maakt het product niet altijd echt goedkoop.Dan moet je even beoordelen of het voor jou de moeite waard is. Als je altijd een bepaald huismerk hebt omdat die goed bevalt. Waarom zou je dan nu toch nog meer betalen voor dat actie-product omdat je er geld voor terug krijgt. Wordt het hierdoor ook echt goedkoper? Niet altijd. En wil je dat dan ook?
-Zonder fraude te plegen heb je soms ook nog gewoon mazzel; krijg je meer geld terug dan dat je voor het product hebt betaald. Leuk toch?
- Heb jij de 8e tip bij geld terug acties? Laat t weten!

Volwassen kinderen in huis.

We hebben twee volwassen kinderen in huis. Volgens de wet zijn ze geen kind meer. Daardoor hebben ze hun eigen verantwoordelijkheid.  Maar onze kinderen zijn ze wel en zo hier en daar helpen we een handje als zij daar om vragen. Zoveel mogelijk wachten we af tot zij om advies of hulp vragen.
Het is net zo'n tussenin fase; Nog net niet helemaal op eigen benen.

Vanaf het moment dat je laat weten dat je zwanger bent wordt je overstelpt met informatie voor jou en je baby. Dit gaat nog door als je baby een peuter wordt, kleuter tot ver in de pubertijd. Lijstjes te over met hoeveel zakgeld je je kind kunt geven, lijstjes met welke taken je kind kunt geven, lijstjes met noem maar op.
Maar inmiddels zijn ook de jongste kinderen volwassen; 19 en bijna 20 jaar.
Dan zijn de lijstjes en tips ineens verdwenen. Of het moet over geld gaan, dan kun je je lijstjes en adviezen bij het Nibud vandaan halen.

Natuurlijk, iedereen is volwassen en als volwassenen moet je er toch uit kunnen komen met elkaar.  Maar het is niet altijd zo eenvoudig als het nu gesteld wordt.

Op de site  Infonu.nl zie ik wel wat tips staan over de omgang met je volwassen kinderen als ze eenmaal uitgevlogen zijn. Het zijn wat algemeenheden, maar soms liggen valkuilen in de omgang met volwassen kinderen, schoonkinderen of stiefkinderen pal om de hoek.
Wij hebben ook valkuilen meegemaakt. Sommige valkuilen konden we overheen stappen, anderen zijn wij ook ingevallen.
Dan kost t een hoop tijd, geduld, zoeken en veel gebeden om te herstellen.
Toch merk ik dat ik als ouder best eens zou willen weten hoe andere ouders dingen oppakken;
 - Hoe verdeel jij huishoudelijke taken? Ben je als moeder nog steeds degene die het meeste doet, of kijk je naar het aantal werkuren en verdeel jij daarop de taken? Verdeel jij ze of ga je om de tafel zitten en verdelen jullie de taken "bij inschrijving". Lukt dat ook naar ieders tevredenheid?
 - Hoe ga jij om met de steeds lege frisdrankflessen?
 - De stof die uit een van de kamers komt? Ik ben vanmiddag met veel bombarie zoon's  kamer gaan zuigen. Heel precies, tot in de hoekjes. Hij was op dat moment ook in zijn kamer. Ik geloof dat de boodschap wel is overgekomen. Er wordt op dit moment eindelijk opgeruimd. ;-) Ik ben al heel lang niet meer op hun kamers geweest om er op te ruimen. Dit hoor ik niet te hoeven doen. Bovendien willen ze toch min of meer hun privacy. Dus als zij een bende maken van hun kamer, heb ik dat zo gelaten. Heb vorige twee weken gevraagd om toch maar eens te gaan stofzuigen, het stof komt via de sokken het huis in. Dat werd me te gek.
 - Ik lig niet wakker in bed te wachten tot de kinderen thuis zijn als ze het erg laat maken. Ze weten dat we een vaste telefoon naast het bed hebben staan voor noodgevallen. Blijven ze ergens slapen dan zie ik de volgende morgen het appje wel.

Welke dingen herken je met jouw volwassen kinderen? Welke dingen ben jij tegengekomen waar je wel advies in had gewild? Of misschien nu nog wel zou willen? Niet dat ik me als adviseur ga opstellen...Maar je kent t vast wel, gedeelde smart als vrouwen onder elkaar....Met elkaar hebben we misschien net dé tip, een handreiking om iets  te veranderen. Of om juist te horen dat het niet zo erg is.

Naar een bloggersdag.

Op 10 september ga ik naar een bloggersdag. Het is in Ermelo. Voor mij lekker dichtbij. Ik kan er zo op de fiets heen. Het is van een christelijke bloggersgroep. Ik ben niet zo heel "nadrukkelijk" christelijk in mijn stukjes. Hoe zal het op zo'n dag zijn? Zal ik me er op mijn gemak voelen?

Ik ben nog nooit naar zoiets geweest. Ik vind het ook best een beetje spannend. Hoe zal  het zijn? Zullen er veel mensen zijn? Zullen we veel kunnen uitwisselen of zal het vooral gezellig zijn. Nu ja, dat is ook mooi. Op vrijdagmiddag is er elke week een breigroep op mijn werk; Af en toe wordt er wat uitgewisseld, maar vaker is het vooral gezellig. Misschien is dat met de bloggersdag ook zo.

Mijn blog wordt ook wel gelezen door andere bloggers. Ben jij wel eens naar een bloggersdag geweest? Heb je er veel kennis en bekenden mee opgedaan?
Heb je tips voor me? Ik hoor ze graag van je!

Een chip in de fiets.

Diverse media pakte er mee uit; Binnenkort komen er chips in je fiets! Geweldig nieuws want dan kun je je gestolen fiets makkelijk traceren!

En dan?

Ik ben er na de diefstal/verlies van laptop van schoonzoon toch sceptisch over. Hij kon zijn verloren laptop (macbook) ook traceren. Zelfs de plaats en de straat was bekend. Enschede. Dit is ook aangegeven bij de aangifte bij de politie. Maar de politie kan hier niets mee en doet er ook niets mee. En als particulier bel je niet zomaar bij de voordeur aan met de vraag of je je laptop terug mag.
Of zou jij dat wel durven?

Nou staat een gevonden laptop ook meestal binnen. Dus de kans dat je m in een openbare ruimte traceert wel erg klein. Je fiets kan je met heel veel geluk nog traceren op laten we zeggen het station. Maar als ik het goed heb, mag je m dan niet zomaar meenemen. Ik heb me eens laten vertellen dat als je dan elders je fiets terug vindt en je m weer meeneemt, je ook beticht kan worden van diefstal. Ook al weet je zeker dat t je eigen fiets is. Het kán zijn dat er inmiddels een nieuwe eigenaar is die m via via gekocht heeft. Een zo goed als nieuwe e-bike voor € 100,- daar zit een luchtje aan. Daarvan kan elk weldenkend mens doorhebben dat er iets niet klopt. Maar als je er € 1000,- voor hebt betaald, is hij van jou. Ook al had de verkoper m gestolen maar wist die koper dat niet. Dan krijg je een juridisch steekspel waarin alleen advokaten winnen.

Bij fietsen is het wel meestal iets grootschaliger als bij macbooks. Fietsen worden aan de lopende band, en waarschijnlijk in groepsverband gestolen. Rondreizende bendes?

Wie het weet mag het zeggen. En als er dan meerdere gestolen fietsen in een schuurtje getraceerd worden, dan onderneemt politie wel actie. Dus wellicht zal het wel iets opleveren. Maar ik denk dat dit alleen werkt in grotere aantallen fietsen op 1 plek.  Of krijgt de politie ook een opsporingssysteem net als bij auto's? Dan kunnen ze ook bij het invoeren van het kenteken gelijk zien of dit voertuig geregistreerd staat als gestolen. Kunnen ze af en toe een middagje fietsen traceren op de stations.

Het inbouwen van zo'n traceerchip brengt zeker weer kosten met zich mee. Wordt de fiets zelf ook weer duurder. En de diefstal zelf voorkom je er niet mee.
Hoeveel meerkosten zou jij over hebben voor zo'n chip in je fiets?
Of vind je dat ik t wel erg somber in zie en zie jij juist een heleboel voordelen met die chip? Laat t me maar weten hoor. Ik sta er voor open.

We zijn opa en oma!

We zijn opa en oma! Alles is goed gegaan met moeder en kind.

Zaterdagmiddag om 16.39 uur is hij geboren.
Woog 3840 gram bij geboorte en is 52 cm.

Nou vooruit, ook een foto van opa en oma met kleinkind.

 Wat is dat genieten!

Wachten op een kleinkind....wat duurt het lang!

Schoondochter was op 3 augustus uitgerekend. Wetend dat zo'n datum geen ijkpunt is wachtten we rustig af. Maar vandaag duurt het wel lang zeg.

Het was al van tevoren bekend dat het een ziekenhuis bevalling zou worden.  Dus schrikken we niet van een opname. Vorige week donderdag was ze al even naar het ziekenhuis, maar werd het loos alarm. Daarna is de kleine weer een beetje rustiger geworden en kon ze weer naar huis. Thuis bleef de kleine onrustig, maar geen tekenen van bevalling. Een volle week later, weer op donderdag is ze opnieuw naar het ziekenhuis gegaan. Vrijdagmiddag had ze 3 cm ontsluiting. Zou de kleine vrijdag nog komen of toch zaterdag?

Vanmorgen lag schoondochter om kwart voor 10 al aan t infuus voor de weeën. Nu is het al half 4 en weten we nog niks. Echt een dag van bidden en wachten.
De andere bijna oma en ik hebben al even contact gehad. Elkaar ge-appt dat t zo lang duurt. Zij is nu druk met poetsen. Ik weet dat dit voor haar een ontspannende werking heeft. Ik heb vandaag de voortuin gedaan. Dit werkt voor mij ontspannend. Maar ja, de tuin is klaar. Ach ik kan nog wel tuinklusjes  zoeken, maar ben inmiddels gedouched. Ik wil ook straks schoon bij de mama aan komen.
Bijna-opa zit nu te puzzelen. Wat zou de andere bijna opa aan het doen zijn?

Zonsopkomst.

Vanmorgen om kwart over zes; manlief naar zijn werk gebracht, is t me daar toch een mooie zonsopgang! Gauw de auto ergens geparkeerd en uitgestapt. Helaas had ik mijn gewone camera niet bij me dus moest ik het met t mobieltje doen. Nou ja een enkele foto is toch nog net mooi genoeg om te bewaren.

Gehaakt zomertruitje.

Hij is af; Mijn gehaakte zomertruitje. Ik heb m ook al aangehad en kreeg er een hoop positieve reacties op.
Een hele bijzondere reactie kreeg ik er op van een bewoonster op mijn werk; "Och kiend toch, ie kunt er dwars deur hinne kiek'n. Da's toch veul te koud!" Ze kreeg t zelf al koud bij t idee, leek t wel als ik haar zo zag. Ik liet haar zien dat ik er nog wel een t shirtje met mouwtjes onder droeg. Toen was t goed.

Ik kan er bij zeggen dat ik m ook zelf heb ontworpen. Nou klinkt dat wel heel kundig; zelf ontworpen. Maar dat valt wel mee hoor. Gewoon een kwestie van verschillende steken aan elkaar koppelen en je hebt een kanten truitje. Simpel.
Die waaiertjes heb ik van een omslagdoek die ik afgelopen winter maakte.

Ik heb 'm even over de lampenkap gedrapeerd om de waaiertjes goed te laten zien.
Dat wat dichtere stuk is een steek uit een trui die ik vorig jaar heb gemaakt.

Ik  combineerde dus wat ik al ken en kan, ander kleurtje en ander materiaal en ik heb iets heel nieuws en unieks. Heeelemaal zelf ontworpen...(met een dikke knipoog.)

Mierenbestrijding

We hebben af en toe mieren in de tuin. Vlak bij de achterdeur. We willen ze niet binnen hebben en we willen niet dat ze onder de drempel bij de deur hun gangen graven. Dat verzwakt de hele boel. Dan ontstaan er holtes onder de drempel en kan de drempel verzakken. Of gaan barsten.

Hadden ze nou verder achter in de tuin gezeten, onder de struiken of  zo, dan mochten ze er gerust blijven. Nu niet. Dus willen we die mieren bestrijden.
Dat kun je op verschillende manieren: Gif strooien, mierenlokdoosjes plaatsen, kokend water.  Gif of millieutechnisch heel verantwoord, maar diervriendelijk is het nooit. In de beleving voor mijzelf zit er wel een heel verschil in, merk ik.
Het plaatsen van een mierenlokdoosje voelt heel anders aan dan het gieten van kokend water. Kokend water is goed voor het millieu want je gebruikt geen gif.
Maar wat voelt het fout om kokend water in de nestingangen te gieten! Voel me dan echt een dierenbeul. Met mierenlokdoosjes of poeder strooien voel ik dat niet. Terwijl de mieren er net zo en misschien wel vervelender dood aan gaan. Gek he? Heb jij dat ook?

Ik heb wel eens iets gehoord over kaneel strooien, stuivers neerleggen, maar ik heb niet de indruk dat dit werkt.
Hoe bestrijd jij je mieren?

Naar de kapper geweest.

Ik ben naar de kapper geweest. Da's geen wereldnieuws. Wel dat ik er een flink bedrag voor heb neergeteld en me nu nog steeds afvraag wat er nu van te zien is. Ja er is een flink stuk af, maar dat kon ook voor 20,-.

Ik wordt al behoorlijk grijs. Nu  kan ik nog jaren doorgaan met kleuren, maar ik wilde er mee stoppen. Maar hoe doe je dat t beste zonder gelijk zo'n grote grijze landingsbaan in je haar te krijgen? Ik was al een tijdje gestopt om mijn haren te kleuren met permanente verf categorie 3.In plaats daarvan gebruikte ik verf die tot 28 wassingen houdt. Gemiddeld om de 2 maanden kleurde ik het daarmee. Dan zou ik na ongeveer een jaar stoppen met kleuren en het dan laten verbleken. Ik heb het nu bijna een half jaar zo gedaan.

Bij de kapper werd gezien dat ik flink last heb van een rode hoofdhuid. Ik had wel last van irritatie, maar had t zelf nog niet gezien dat t ook zo rood is. Vandaag heeft de kapster mij dit laten zien. Dat kan verschillende oorzaken hebben; de shampo of het kleuren. Mensen ontwikkelen in de loop der jaren soms een allergie voor het kleuren. Ik vermoed dat ik daar ook last van heb. Natuurlijk ga ik nog wel de meest bekende allergietest doen voor de shampo; een drupje of kloddertje in mijn elleboog, pleistertje er op en 24 uur laten zitten. Die ga ik er dus vanavond op plakken.

Maar ja, als ik het niet meer op "mijn" manier kan bijkleuren, dan krijg ik toch nog zo'n grijze baan in het midden ben ik bang. En het haar ineens ontkleuren wilde ik ook niet. Haar voorstel was om babylights in mijn haar te doen. Dat is een smallere soort highlights. Hierdoor wordt mijn haar dan lichter en kan zo het grijs er in meegroeien. Het was al eens eerder door de andere kapster voorgesteld. Nou ja, proberen dan maar. Want het mooie van die babylights is dat het niet op mijn hoofdhuid terecht komt. En volgens de kapster zou hierdoor de uitgroei ook niet zichtbaar zijn. Na het inbrengen van de babylights heeft ze me ook nog een grijsmasker gegeven.

Maar al bij de kapper sloeg toch de twijfel toe; Zo heel veel lichter zijn die babylights niet. Ik vrees dat er over 2 maanden toch een beste uitgroei te zien zal zijn.

Volgens de kapster bleekte het nog wel wat verder in de zon.  Of moet ik nou over 2 maanden terugkomen om het bleekeffect nog een beetje te versterken en weer een bom duiten neer te tellen?
Gek is dat, dat ik dan niet aangeef dat ik t gevoel heb dat ik een bom duiten heb uitgegeven, maar er amper iets van zie.
Nou ja, ik wacht het wel af; Ik kan mijn haar over 2 maanden altijd nog millimeteren. Zijn alle bruine restjes verf er in 1 knip uit.

Jaargangen Handwerken zonder grenzen gekregen.

Ik heb verschillende jaargangen Handwerken zonder grenzen gekregen. Ik bekijk de bladen en doe er een hoop ideeën in op.
Maar ik wil ze niet in mijn kast laten liggen. Dan gaat de informatie die er in staat toch nog in een archief. Wordt het onvoldoende gebruikt. Dus wie heeft ook interesse in deze bladen? Zoals ik ze gekregen heb, wil ik ze doorgeven. Ik wil dat ze gebruikt worden, hun nut hebben.

Je kunt me een persoonlijk berichtje sturen, of gewoon reageren via opmerkingen. Ik zou het fijn vinden als ik ze weer door kan geven.

2 rugzakken in de trein naar Enschede vergeten!

Twee weken geleden hebben dochter en haar vriend hun rugzakken vergeten in de trein van Schiphol naar Enschede. Op vrijdagavond, midden juli.  Na het uitstappen in Amersfoort en op het moment dat de trein verder reed ontdekten ze het. Dus gelijk een conducteur aangesproken en gevraagd of hij actie wilde ondernemen. Zou hij doen. Ze moesten hun telefoonnummer achterlaten en hij zou hen terugbellen. Dat is wel fijn, want nu liggen de rugzakken gewoon nog op zijn plek in de trein. Dus zal het wel goed komen.

Ze hebben nooit meer iets van hem vernomen. De volgende dag hebben ze weer gebeld met de afdeling gevonden voorwerpen. Niets. Er blijkt niet eens een melding aangemaakt. Dus moesten ze opnieuw melden dat ze hun rugzakken hadden vergeten in de trein. Nu kregen ze wel een registratienummer. Toen voelden ze toch wel wat nattigheid en een donkerbruin vermoeden dat de rugzakken niet meer terug zullen komen.
Nu zijn ze twee weken verder en hebben al een paar keer nagebeld of er al iets gevonden was. Niets.
In elke rugzak zat een laptop! Die zijn ze ook kwijt! Niet alleen de laptop, maar ook wat er op stond. Vriend had zijn bijna volledige eindscriptie er op staan. Die is hij nu kwijt en moet hij helemaal overnieuw schrijven. Hij had een macbook. Hij heeft er een tooltje op staan en kon enkele dagen later de locatie van zijn macbook traceren; In een laan in Enschede. Maar ja, met die kennis kun je niks. Dochter had haar eindscriptie in de cloud opgeslagen. Had er al wel weer aan gewerkt en dat had ze er nog niet opgeslagen. Maar zij is niet haar héle scriptie kwijt.
Allebei zijn ze student, hebben hard moeten sparen om deze spullen te kopen. Nu zijn ze dat dus allemaal kwijt. Misschien kost het hen nu wel een jaar studie extra. Er is aangifte gedaan op het station en bij de politie. Maar pas als iemand de spullen alsnog naar het gevonden voorwerpen loket brengt, is er kans dat het terug komt. En dat kan alsnog hoor! Ik kan me ook zo voorstellen dat je blij bent met je vondst in de trein. Maar nu je weet dat zij er echt verlies aan lijden wil je ze het hen misschien wel teruggeven.

Ja stiekempjes hoop ik wel dat ik door het schrijven en overal plaatsen van dit stukje het lukt om de spullen terug te krijgen. Dus als je iets weet of hebt gehoord over gevonden rugtassen met laptops er in... Laat het weten en breng het terug. Je zou ze er zo mee helpen!

Over fietsknooppunten.

Iedereen kent wel de rode paddenstoelen van de ANWB langs de fietspaden.
Sinds kort, (of misschien al wel heel wat jaren?) staan er ook bordjes met groene nummers langs de fietspaden en wegen. Wij kennen nog maar pas het idee achter de fietsknooppunten.

Je kunt dan overal waar je bent zelf een route uitstippelen aan de hand van de cijfers.  Langs de fietspaden staan bordjes met nummers. Soms is er een fietsknooppunt. Hier kun je van richting veranderen. Op de fietsknooppunten staan vaak ook plattegronden waar je kunt uitzoeken hoe je verder wilt fietsen. Dan fiets je eerst naar bijvoorbeeld nummer 76. Daarna naar nummer 83, 82, 81, en 36.
Wil je dit van tevoren thuis uitzoeken, dan kan dat via een app; fietsknoop. Er zullen meer apps zijn die dit voor je uitzoeken, maar deze vind ik prettig werken.  Die kun je op je mobieltje downloaden en installeren. De nummers van de knooppunten voer je in, zo maak je eer route en de app berekend de fietsafstand.

Voorbeeld van een fietsroute op de app; fietsknoop.

De volgorde van die getallen kun je in een fietsknoophouder, of bikepointer zetten. Zelf heb ik niet zo'n ding. Ik schrijf het op een papiertje en plak dit als een rolletje om mijn stuur heen. Gaat ook heel goed.

Er zijn ook veel bestaande routes. Soms worden die in vakantieblaadjes, tijdschriften of zelfs de krant beschreven. Je komt op de mooiste plekken!
Dat hebben we intussen wel gemerkt.

Gisteren hebben we de knooppunten gebruikt voor een mooie fietsroute naar mijn pa. Hij woont in Epe. We zijn er al eens eerder heen gefietst, maar toen gewoon via de weg. Die route was korter, maar lang niet zo mooi. Er zat een heel lang en saai stuk bij. Dat was gisteren niet zo!  We hebben door het bos, Beekhuizer zand, over de hei en door dorpjes gefietst. Prachtig. Echt tourist in eigen gebied.

Ik heb enkele foto's gemaakt van de omgeving. Ik kan niet van alles wat ik onderweg zie een foto maken. Zeker niet als ik ze zie vliegen. Ik heb een hert zien vliegen.
Een vliegend hert. Ik zie ze vliegen, maar er is niks mis met me.
Ze bestaan echt; een vliegend hert. Alleen is het geen hert, maar een tor. Twee dagen geleden liet mijn man in de landschapswinkel bij Staverden een plaatje zien van een vliegend hert. Ik vertelde hem dat ik die als kind wel vaker gezien had, toen we nog veel fietsten in de omgeving van Vaassen, Epe en Gortel. Ik heb er zelf geen foto van, wel een plaatje van het internet;

Toch wel bijzonder dat ik m de volgende dag ook nog zie vliegen. Schijnt toch vrij zeldzaam te zijn?

Maak jij al gebruik van de fietsknooppunten als je gaat fietsen? Zijn ze al bij jou in de buurt uitgezet?

Vakantie! Op de fiets.

We hebben 2 weken vakantie. Manlief en ik. Beide kinderen werken. De een af en toe, de ander hele dagen.
We hebben wel vakantie, maar slapen gewoon thuis. Omdat we nog niet zo lang geleden nog een midweekje naar Texel zijn geweest, blijven we nu thuis. Wel gaan we er veel op uit. Met de fiets. Soms gewoon vanuit huis, soms brengen we de fietsen eerst een stukje weg met de auto. En wat is het mooi bij ons in de buurt!

We zijn een dagje op de fiets geweest naar Drie en Speuld. Daarbij zijn we ook langs het Solse gat gefietst.

Het Solse gat.

Ken je het verhaal van het Solse gat? Je hebt verhalen over het spook bij het Solse gat, de Legende bij het Solse gat en andere verhalen over het Solse gat. We zijn er niet blijven steken, maar doorgefietst en via Putten weer naar huis.

Een fietspad dicht bij Putten.

Een ander dagje;  eerst met de auto naar Welsum. Daar de fietsen van de auto afgehaald en langs de Ijssel naar Deventer gefietst. Dat was een mooie route. Daarna langs de andere kant van de Ijssel weer naar Welsum. Dit was een route van zo'n 35 km. Goed te doen voor recreatieve fietsers.

Bloemenkraam Deventer

3! Ooievaars in 1 nest.

Zicht op Deventer.

Al deze fietstochten hebben we gemaakt aan de hand van fietsknooppunten. Hoe dat werkt leg ik binnenkort uit. Ik heb er niet aan gedacht er een paar foto's van te maken. Dat ga ik nog gauw doen en dan weet je meer. Ik wil de foto's niet zomaar van internet afplukken.

Wordt de fiets toch nog duur.

Een collega van mij had er al een; een fiets via je werkgever, via het fietsplan. Aanvankelijk had ik hier geen oren naar. Maar toen er wat mankementen aan mijn fiets begonnen te ontstaan leek het me wel wat. Zo had ik een spontaan gebroken bagagedrager. Die kun je niet repareren. Die moest echt vervangen worden. Ik had wel een "huisvrouwenspalkje" aangebracht. Maar met de boodschappen in mijn fietstassen was dat geen heel gedegen oplossing.

Dus toch gegaan voor het fietsenplan.
Een merkfiets uitzoeken bij de fietsenhandelaar om de hoek, en die betalen via je werkgever. Ik gebruik hiervoor mijn oude vakantie-uren die ik nog had staan van voorgaande jaren. Misschien moeten er nog wat overuren bij om aan het totale aankoopbedrag te komen. Dit gaat dan van mijn bruto loon.
Gunstig toch?

Dus mooie fiets uitgezocht en gekocht. Oude fiets ingeruild. Ben er ook wel blij mee.

Vond ik vandaag de papieren terug van onze oude fietsen. Manlief en ik hadden tegelijkertijd een fiets gekocht. Kort na ons trouwen, in april 2007.
Blijkt er 10 jaar garantie te zitten op het frame! En die breuk van de bagagedrager denk ik dat deze veroorzaakt was door een constructiefout. De breuk was niet veroorzaakt doordat iemand er op gezeten heeft, de fiets omgevallen is of door vandalisme.
Misschien had ik dus nog wel gewoon garantie gehad op de bagagedrager.
Had ik dus eigenlijk helemaal geen nieuwe fiets hoeven kopen. Nou ja echt hoeven is natuurlijk ook niet waar, ik had t beperkt kunnen houden tot een bagagedrager, maar toch.
Aanvankelijk zou ik de fiets niet inruilen, zodat dochter deze in de weekenden nog zou kunnen gebruiken. Later bedacht ik dat ze m nu toch niet zou kunnen gebruiken zoals zij dat zou willen. Dan kan ik m net zo goed inruilen.  Dus de fiets ingeleverd. Als ik dat niet gedaan had, had ik misschien alsnog om de garantie kunnen vragen.
Nu is de fiets dus echt weg. (De fietsenmaker wist dat de bagagedrager gebroken was. Had ik m verteld.)

Let ik zó op de kleintjes. Ben zuinigaan waar het kan, maar nu heb ik mezelf onnodige kosten op de hals gehaald. Zonde!
Ik heb nu wel weer een nieuwe fiets. Kan ik blijven omzien naar de kosten die ik niet had hoeven maken, of toch maar gewoon blijven genieten van mijn nieuwe fiets.

Heb jij wel eens iets gekocht of onkosten gemaakt waarvan je achteraf ontdekte dat dit niet had gehoeven?
Nu ben ik dus toch duurder uit. Ondanks het fietsenplan.

Waterstoring.

Vanmorgen om kwart voor 7 merkte manlief het als eerste; We hebben geen water! Schat word eens even wakker, kijk eens op internet of meer mensen geen water hebben, anders moeten we onder het luik kijken.
Op www.waterstoring.nl kun je kijken of het een storing is in je straat, wijk of plaats.
We hebben dus een waterstoring, door een waterleidingbreuk. Er wordt aan gewerkt. Verder is er nog niets bekend. Hoeft ook niet. We redden ons wel, al zou het de hele dag duren.

Ik had nog 2 pakken van 1,5 liter water in de schuur staan, voor het geval dat... Nu dat is voor vandaag dus. Pakken water zijn heel lang houdbaar, dus altijd handig om wat van in huis te hebben!

Voor de wc hebben we..........de regenton! Met een klein emmertje halen we nu water uit de regenton. Dat gooien we nu in de wc na de kleine of grote boodschap. Werkt prima.

Vele straten in Harderwijk hebben geen water. Misschien hebben we vandaag dus geen koffie na de dienst. Dan is manlief vandaag ook lekker vroeg thuis. ;-))
Hij heeft zaaldienst en blijft tot de laatste kerkganger / kletskous de deur uit is. als er geen koffie na de dienst is, blijven mensen vast ook minder lang plakken. Maar dat is natuurlijk wel allemaal eigenbelang wat ik nu opschrijf. Het is vaak ook heel gezellig na de dienst. En als er geen koffie is, gaan mensen toch eerder naar huis. Anderen zullen deze gezelligheid en aanspraak weer heel erg missen. Als we nou allemaal een pak sap meenemen naar de dienst? Kunnen we toch nog samen wat drinken!