Thuisqarantaine, thuisisolatie. Niet geweten dat er verschil tussen zat, tot deze week.

Op zaterdag 12 december kreeg manlief van een collega een telefoontje dat een andere collega Corona heeft. Collega's hebben onderling dagelijks koffiemomenten samen en liften ook met elkaar mee naar de andere locatie. Manlief was in de week ervoor wat verkouden geworden, dus heeft zich gelijk aangemeld voor een test. Een uurtje later kon hij al getest worden! 

Omdat manlief getest is heb ik contact gezocht met mijn collega's om te kijken of zij voor de zekerheid de zondagdienst over konden nemen. Dit was niet gelukt. Dan sta je toch voor een dilemma; moet, kan, ik op eigen houtje besluiten dan maar niet te gaan en geen dagbegeleiding te bieden voor bewoners? Man is wel getest, maar nog niet positief bevonden. Ik ben ben toch maar gaan werken, met nog meer extra aandacht voor de hygiene en preventie.

Maandagmorgen kreeg hij de uitslag; positief. Dat was schrikken! Nu zit het hele gezin (we zijn met z'n drieën) in thuisquarantaine; We kunnen niet naar buiten, werk of studie. 

Manlief moest toch ondanks thuisquarantaine smiddags toch naar het ziekenhuis voor een echo. Heeft een trombosebeen door corona. Corona kan ook stollingsproblemen veroorzaken. Nu ik dit schrijf gaat het vrij goed met hem. Weinig typische coronaklachten, alleen nog wel pijn in zijn been.

GGD legde uit dat manlief ook thuis in isolatie moet; Waar mogelijk een eigen slaapkamer, wc en badkamer. Dat kan. Ik slaap nu op zolder. Wij moeten dus onderling in huis letterlijk afstand houden van elkaar, deurklinken en lichtknoppen ontsmetten, dat noemen ze dus thuisisolatie.

Zoon heeft minder nabij contact gehad met manlief, dus we verwachten dat hij wel coronavrij zal blijven. Zelf kreeg ik op maandag klachten, hoesten, moe en soms 's avonds wat lichte verhoging. Hierdoor heb ik niet meer op de 5e dag gewacht en me dinsdag laten testen. De uitslag van dinsdag is dat ik op de 15e negatief testte. Een hele geruststelling voor de groep waar ik op zondag heb gewerkt! Maar.... Die hoest? Zaterdag laat ik me opnieuw testen en hoop dan nog in het weekend de bevestiging te krijgen dat er écht niks aan de hand is. 

Ik hoop echt dat volgende week alles weer gewoon is. Gewoon weten waar je aan toe bent, weten of je wat kunt betekenen voor de bewoners en je collega's. Gewoon echt er zijn op mijn werk of gewoon echt vrij zijn. Thuiszitten met een hoestje en besmette partner en niet echt wat kunnen doen, voelt toch ongemakkelijk. 

(En dan heb ik t nog niet gehad over hoe we deze uren straks verrekenen. )

 

Aardappels voor de planten? Toptip tegen kleine vliegjes.

 Als je nu bij mij op visite komt en je ziet mijn vensterbank begin je je misschien af te vragen of ik langzaam een raar oud vrouwtje begin te worden; Er liggen schijfjes aardappel op de grond bij de kamerplanten! Worden de plantjes bijgevoerd met aardappel?

 Het is dat ik intussen gemerkt heb dat het zo zijn nut heeft om dit te doen, anders zou ik het niet eens aan de grote klok durven hangen. 

Al sinds de zomer heb ik last van kleine vliegjes in huis. Eerst dacht ik heel lang dat het fruitvliegjes waren. Maar die horen dan op een gegeven moment te verdwijnen tot de volgende zomer. Deze vliegjes bleven. Heb meneer Google maar eens geraadpleegd. Gewoon in de zoekbalk dingen getypt als vliegjes bij planten, vliegjes in potgrond. Meneer Google geeft verschillende antwoorden. 

Voor de meeste oplossingen moest ik wel "even" naar het tuincentrum aan de andere kant van de stad. Daar zou ik om een een oplosmiddel met aaltjes moeten vragen. Die aaltjes zouden de larven dan opeten. Ik kwam er naar niet aan toe. Ik verwachtte eerlijk gezegd ook niet dat zij dit hebben.

Andere oplossingen die ik voorbij heb zien komen is de plant verpotten en alle wortels helemaal schoonspoelen. Zie ik mezelf ook niet helemaal doen. Lijkt me niet goed voor de wortels van de plant. En lijkt me ook niet echt effectief.

En ondertussen bleven die vliegjes maar. 

Dus toch nog weer eens gekeken op internet. Zie ik een andere simpele oplossing. Die van de aardappelen dus. Die heb ik in huis!  Schijfjes aardappel op de potgrond gelegd en verhip; het werkt!

 

In de uitleg stond dat de larven van de rouwvliegjes (Zo blijken ze te heten) nóg gekker zijn op aardappel dan op plantenwortels.  Ze dus graag op de aardappel afkomen. En dat doen ze! Als je de aardappelschijfjes een paar dagen later er af haalt zie je de larfjes onder de aardappelschijfjes zitten. Kun je ze zo van de potgrond afschrapen en in de groencontainer gooien. 

Het is al een stuk minder met die vliegjes! Daarnaast kun je nog een strook plakband rondom de potrand doen om de volwassen vliegjes te vangen. Werkt net als de ouderwetse vliegenstrips heel vroeger in de keuken. Dan vang je de volwassen vliegjes én jonge larven. 

 

Gifvrij. Ecologisch en economisch verantwoord. Je hoeft er niet voor naar de winkel, dus ook nog eens Coronaproof. 

Maar vooral ook gemakkelijk en goedkoop. ;-)

Stoofpeertjes gekregen en dan verwerken.

Ik ben verwend met een emmer vol met stoofpeertjes. Ik ben er heel blij mee en vind het leuk om ze te verwerken. Toen ik ze kreeg werd me gezegd dat er valpeertjes tussen zitten en ik dus niet te lang moest wachten met het verwerken. Ik vind het veel te leuk om te doen dus ze krijgen geen kans om lang te blijven liggen.

Het zijn kleine peertjes dus manlief en ik hadden het er al over gehad om ze ik heel te laten tijdens het koken. Dan krijg je van die leuke kleine peertjes op je bord met het steeltje er nog aan. Dat is zó leuk om te zien. Zeker met het oog op de naderende feestdagen. Toen ik op zaterdagmiddag uit mijn werk kwam stonden er al twee pannen met geschilde peertjes klaar. Manlief had alles al voor me geschild. 

We hebben deze keer gekozen voor het klassieke recept met alleen wat suiker en kaneel en 'n enkele kruidnagel. Dan komen de smaak van de peertjes het meeste tot hun recht.

 Als je ze lang genoeg kookt worden ze vanzelf roze. 

Meestal als ik een gerecht heb wat lang moet sudderen gebruik ik hiervoor een heus ouderwets petroleumstelletje. Staat zo gezellig op tafel! En het scheelt gas. Ik denk dat een petroleumstelletje zuiniger in gebruik is dan aardgas. (Mocht ik dat nou helemaal verkeerd hebben dan hoor ik dit graag van je!) In het petroleumstel gebruik ik lampenolie. Zelfs na een middagje sudderen is er maar een klein scheutje uit. En dit stinkt ook minder dan het vroegere petroleum. Aardgas is toch zo langzamerhand duurder geworden en gaat nog duurder worden. 

Nu had ik 2 pannen vol, dus toch maar samen op het fornuis.

Ik heb altijd een plank vol met lege jampotjes op voorraad staan die ik het hele jaar door opspaar. Blijken die toch wel te klein om de hele peertjes in te bewaren. In elk jampotje zou maar 2 of 3 peertjes kunnen. Da's niet echt veel. Mijn mannen plagen me vaak met mijn voorraad potjes en veel verschillende bakjes. Vandaag kwamen de bakjes dan toch goed van pas. Ik heb de peertjes af laten koelen nu netjes naast elkaar geschikt en er later wat kookvocht overheen gegoten.

Zelfgemaakte stoofpeertjes kun je op 2 manieren bewaren;

 

- Af laten koelen en met wat kookvocht in de vriezer. Dit doe ik nu voor het eerst op deze manier. Volgens de gever kan dit prima. Zo doet zij het ook altijd.

- Net als bij jam nog kokend heet in heel schone potjes doen. Vullen tot aan de deksel. Metalen deksel er op schroeven en de pot op de kop af laten koelen. Als je de deksel bij de afgekoelde inhoud niet meer kunt indrukken zitten ze goed. Als je ze kunt indrukken, kun je ze beter in de koelkast zetten en snel opmaken. Dan is het niet helemaal goed gegaan en kun je ze minder lang bewaren. Alle andere postje zijn wel heel lang houdbaar.

Doe jij dat ook wel eens, een grote hoeveelheid fruit in één keer verwerken? Hoe vind jij dat het leukste om te doen?

Krijgen om door te geven

 Ik heb weer wat gekregen om door te geven. Doe ik graag!

Een vuilniszak vol met bolletjes wol. 

Ideaal voor allebei de plekken waar ik werk. Het zat eerst in  een vuilniszak, maar na de eerste selectie heb ik het overgedaan in verschillende andere tassen. De grootste tas zet ik op een locatie neer waar we een hele mooie plek hebben voor verschillende bolletjes wol. Vanuit verschillende kanten kan men dan de bolletjes gaan gebruiken. Zo zijn er bewoners die de wol gebruiken om lapjes te breien voor dekentjes. Een ander haakt de lapjes dan weer aan elkaar. Ook wordt er wel eens een greep uit gedaan door vrijwilligers voor andere creatieve activiteiten. En zo kunnen we ook alvast een beetje wol sparen voor als straks de wekelijkse vrijdagmiddag breigroep weer binnen mag komen. Door Corona kan dat nog steeds niet. 

En heb ik over een paar weken voor mezelf een bolletje nodig, dan vis ik die er met een gerust hart weer tussenuit om dan weer mee naar huis te nemen.  Er zit ook wat hele dunne glanskatoen tussen. Misschien ga ik die er tussenuit halen om er hele fijne kerst versierinkjes van te haken voor in de kerstboom. Mag ik wel gaan opschieten met het haken ervan.

Een kleinere tas geef ik weg aan een dame van 83 jaar die nog maar weinig de deur uitkomt. Zij gaat er poppenkleertjes van breien.  Ze breit die kleertjes voor poppen van eigen en andermans (achter-)kleinkinderen. Ze haalt hier veel voldoening uit en vult zo haar dagen. Zeker nu de winterkou er ook aankomt. 

Misschien weet ze de verschillende bolletjes wol wel zo te combineren dat ze er ook babykleertjes van gaat maken.  

 

Toch fijn als mensen je weten te vinden om deze acties te kunnen doen. 

 

 

Complimentjes op een briefje.

 

Van onze werkgever heeft elk team een zakje complimentjes gekregen. Om er elke dag een complimentje uit te nemen, samen te lezen en van te genieten. Een leuk gebaar. 

Op verschillende afdelingen heb ik al hele prikborden vòl met briefjes voorbij zien komen. Zo leuk om te zien hoe verschillend collega's er mee om gaan. 

 

In de teams waar ik werk zijn we van die nuchtere types. Om  heel eerlijk te zijn, zijn de briefjes zijn nog eens niet allemaal uitgepakt. Het lezen van de briefjes was voor mij en mijn collega's geen echt complimentje, meer een gewoon papiertje. Want wat is een zinnetje op papier als de schrijver ervan jou niet eens kent?

 

Enkele dagen geleden pakte ik mijn eerste briefje er uit. Haalde er een briefje uit en las 'm voor.

Maar als je nog voordat je zelf kunt reageren een bewoner hartgrondig zegt; Ja dat is zo! Dat doe je! .... Ja dán krijg je een complimentje. Wat zeg ik? Compliment! 

Dat zijn de échte. 

Blij mee, en met 'n dankbaar gevoel aanvaard.

En zo doen die briefjes ook in onze teams toch nog waar ze voor zijn gemaakt. 

Een compliment aanbieden.

 

Corona. De besmettingscijfers dalen. Is dat zo?

Sinds enkele dagen dalen de besmettingscijfers spec-ta-cu-lair! Krantenkoppen buitelen over elkaar heen om ons dat te laten weten.

Is dat wel zo?

Eind oktober hadden we over de 10.000 besmettingen per dag. Daar schrokken we met z'n allen best wel van. Maatregelen werden eerst niet verscherpt, toen weer wel. Voor 2 weken. 

En nu?

 

Volgend de krantenkoppen dalen de cijfers! 

Dat geeft hoop. 

Als je niet verder leest.

Wie wel verder leest en even mee rekent kan toch wel wat aan het twijfelen gebracht worden. Reken maar even met me mee. Eind oktober, da's 2 weken geleden. Toen hadden we ruim 10.000 besmettingen per dag. Op 6 november nog bijna 7000. Pas verderop in het artikel lees je dat er eind oktober bijna 77.000 tests méér gedaan zijn in die week dan in de week van 6 november.

Tja, met minder  GGD-testen heb je ook minder besmettingen. 

 

Misschien wordt er nog wel evenveel getest en zitten er toch veel mensen thuis, maar de uitslagen van de commerciële testen worden niet meegenomen in de tellingscijfers van de GGD.

Werkgevers zijn wel enthousiast over de sneltestmethodes, omdat werknemers minder lang in afwachting zijn. Een werknemer één dag thuis is duurder dan de kosten voor een commerciële sneltest. Soms duurde het even voor je terechtkon in een teststraat. Daarna kon het wel dagenlang duren voor je de uitslag hebt. 

Vroeger, das pas vorig jaar, ging je met keelpijn of een hoestje gewoon werken. Nu niet. 

Voor jezelf, je naaste of voor je werk laat je je toch testen. De meesten dan. 

 

Ik heb me ook een keer moeten laten testen. Dat deed ik, met het oog op snelheid, via mijn werkgever. Die had hiervoor een eigen teststraat ingericht. Kun je op afspraak van 8.00- 9.00 uur terecht. Dan vaak de volgende dag de uitslag. Via je manager. Schijnt dat ook weer niet te mogen, met het oog op de privacywet. Ik heb het goed gevonden, anders had ik op de GGD moeten wachten. We zijn niet verplicht ons via de werkgever te laten testen. Al vraag ik me als schrijvend af hoe de werkgever het zou vinden als ik toch liever naar de GGD gegaan zou zijn. Dat zou langer duren.

Heb jij al eens een coronatest gehad? Ik hoop dat er niks aan de hand was! 

Maak jij je zorgen om de mensen om je heen?

Maak jij je zorgen om de cijfers?

Goeiemorgen

 Dit zag ik toen ik de gordijnen open deed. Prachtig toch!

Bedacht ik ter plekke een nieuwe challenge; wat zie jij als eerste als jij je gordijnen open doet?

Laat t zien in je reactie.