Nieuwe spullen

De oude bankjes

Ik zit er klaar voor; Vanmiddag ergens tussen 14.00 en 17.00 uur komen ze het nieuwe bankstel brengen. Het oude bankstel is toch nog niet verkocht en staat op marktplaats. 

Omdat de nieuwe spullen vanmiddag al komen moet ik de woonkamer een beetje creatief inrichten en plaats maken.Dat is gelukt. Ik heb het zo uitgedacht dat we straks met een dubbel bankstel toch nog een beetje uit de voeten kunnen. 

Natuurlijk kan ik de kringloop bellen om het op te halen. Daar zal ook nog wel een paar dagen overheen gaan voor ze er kunnen zijn. Wat de kringloop er aan kan verdienen wil ik eigenlijk gewoon zelf verdienen. De opbrengst zal misschien minder zijn als in de kringloopwinkel, maar een beetje is altijd meer dan niets. Twee leren tweezits, kan nog wel iets opleveren. Ik hoef niet de hoofdprijs.

In afwachting op de nieuwe meubels.

Ook gaat er nu wat veranderen in de voortuin. We wonen hier nu bijna 11 jaar. Enkele planten zijn er uit gegaan of bijgekomen, maar in essentie was er nog niets veranderd. Dat gaat nu gebeuren. De grindtegels gaan er uit en er komt een iets strakker en breder pad naar de voordeur. Ook komt er onder het voorraam een ieniminie terrasje, zodat we in het avondzonnetje voor het huis kunnen zitten.Dat gaat komende zaterdag allemaal gebeuren.

Dit wordt een stukje breder zodat we hier straks ook lekker kunnen zitten. Later gaan we dan op zoek naar een niet al te groot bankje om hier op het terrasje te kunnen zitten. Ik kijk er al naar uit. Eerst nog een boel werk te verzetten.

Dochter weer in m'n armen na ruim 1,5 jaar!

Zondagmorgen stond ik hier ook. Bij aankomsthal 4 op Schiphol. Wachtend op mijn dochter die om 9.48 ging landen vanuit Addis Abbeba, met tussenstop Istanbul Turkije. Ik heb haar opgehaald, na een hele nacht vliegen wil je niet ook nog eens een uur met flinke bagage moeten treinen.

Ik heb haar weer in mijn armen kunnen sluiten! En nog mooier, ze blijft ook nog heel even logeren! 

Begin februari 2020 hebben we elkaar nog gezien toen we bij haar in Liberia waren. Daarna barstte Corona in alle hevigheid uit en konden we elkaar alleen nog maar online zien. In die 1,5 jaar verhuisde zij naar Ethiopie en is zij verloofd. Om het nog internationaler te maken, ze is verloofd met iemand uit Libanon die zij in Liberia heeft leren kennen. Hoezo globalisering?

In die 2 weken dat ze hier zal zijn moeten we wel allebei gewoon werken. Ik hoop toch nog wat diensten te kunnen ruilen met collega's. 

Daarnaast hebben we allebei nog andere afspraken staan die niet verzet kunnen worden. Het zijn dus volle weken, waarin we toch zoveel mogelijk genieten van het samen zijn. Op dit moment dat ik dit stukje typ is zij in het zolderkamertje hiernaast aan het kijken wat zij wil bewaren van haar spullen die hier nog liggen en wat eigenlijk wel weg kan. Vooral boeken en kleding. Hierbij maakt ze nog een selectie tussen verkopen, kringloop, Leger des Heils, oud papier en vuilnisbak. Ik laat haar maar rustig haar gang gaan, want als ik er ook nog eens omheen ga lopen drentelen in die kleine opslagruimte maken we elkaar kriebelig denk ik. Ik blijf gewoon binnen gehoorsafstand en kunnen we toch zo af en toe wat tegen elkaar zeggen. Zijn we toch samen.

Want 2 weken is dan eigenlijk zo veel te kort.

Afscheid nemen van collega's, wel 4!

Zo ineens moet ik binnen 1 maand afscheid nemen van 4 collega's. Ik werk in 2 kleine teams; Dagbegeleiding en welzijn. 

2 Dagbegeleidingsgroepen ouderen zijn samengevoegd tot 1. Dit is veroorzaakt door wat we nu sinds een maandje weten; Dat de gemeente begin dit jaar een rekenfout heeft gemaakt. Hierdoor heeft mijn werkgever besloten niet aan te besteden. Hierdoor krijgen ze geen geld meer voor het bieden van dagbegeleiding. Daarnaast is er wat onduidelijkheid over de nieuwe bestemming van een gehuurd pand waarin de dagbesteding zat. Nu zit die dagbestedingsgroep dus dicht. Samengevoegd met een andere groep. Hieruit ontstond een personeelsoverschot.

Op deze groep werkten we met z'n drieën. 1 gaat deze maand met pensioen, de ander vertrekt naar een andere plaats. Dat zijn al 2 mensen waar ik afscheid van moet gaan nemen.

Een andere collega had al haar 3e tijdelijke contract en deze moest dan nu omgezet in een vast contract. Dat is niet gebeurd. Eind vorige maand ging ze weg. Van haar namen we als eerste afscheid. Komende maandag nemen we afscheid van een andere collega die ook met pensioen gaat. 

Pensioen? Niks Geraniums!

Nu is het eens niet dat onze manier van werken moet veranderen door een andere visie of werkwijze, maar ik straks zo ongeveer een heel nieuw team krijg. Sinds begin dit jaar hadden we in welzijn ook al een nieuwe collega, en is er dit jaar een nieuwe bijgekomen vanuit een andere plaats. Bij de dagbegeleidingsgroep ga ik nu samenwerken met 2 anderen.

Ik weet niet of ik dit stukje ga plaatsen, ik wil niet negatief worden. Maar nu ik dit echt opschrijf merk ik dat het gevoel van balen toch een beetje de overhand krijgt. Ben al die veranderingen een beetje beu. Ben ik in deze locatie straks de oudste. Niet alleen in leeftijd, maar ook in dienstjaren. Ik wil er wel voor waken dat ik niet die ouwe zeur wordt van "Hebben we al gedaan, werkt niet, Of hebben we al gedaan, moet je anders doen." Aan de andere kant zie ik ook dingen die ik graag wil veranderen, dus wil ik mezelf toch ook niet bestempelen als vastgeroest. ( Hoe kan dat nou, vastroesten als je werk steeds veranderd?)

Ik moet  me echt weer even herpakken en kijken waar ik mijn pijlen straks op wil gaan richten. 

Waar ga ik me op focussen in mijn werk, in mijn taken. Welke taken pak ik op en welke niet? Op zich heb ik dat allemaal wel helder in mijn hoofd. Ik denk dat ik het aan het einde van deze maand al veel beter op de rit heb. Zit nu gewoon even in een dipje.

 

Morgenmiddag is het alweer genieten op mijn werk. Hebben we een stroopwafelconcert. Jongeren met een klassieke muziekopleiding willen ervaring opdoen in optreden. Die doen ze dus ook bij ons op, en ze trakteren alle bewoners op stroopwafels! Je kunt ze vinden onder www.stroopwafelconcerten.nl 

Ja ik maak er reclame voor, gewoon omdat ik het een heel leuk idee vind. Niet omdat ik er zelf iets aan verdien. Misschien is het ook leuk voor op jouw werk. 

Helemaal feestelijk wordt het doordat het zulk mooi weer lijkt te worden dat we dit lekker buiten kunnen doen!

Etiketten lezen. Ineens is het een must.

 Zoals je weet had ik af en toe zo'n bevlieging dat ik wat beter de etiketten las op de levensmiddelen. Mijn bevindingen deelde ik dan met jullie. 

Ineens is het etiketten lezen een must geworden na  opnieuw een doktersbezoek met manlief. Eerder was er wegens herhaalde darmklachten een inwendig onderzoek geweest met een camera. Hier is gelukkig niets uitgekomen. Enge ziektes konden we hiermee uitsluiten. 

Door Corona hebben werden alle onderzoeken ook wel even uitgesteld. Door Corona heeft manlief ook lang gewacht om terug te gaan naar de huisarts terwijl de klachten regelmatig terugkwamen. Echt door Corona? 

Nou ja, hoe dan ook, inmiddels is hij er wel geweest. Komende maanden geen koemelk, geen smaakversterkers (glutamaten, Ve-tsin, of E-nrs 621-625) en geen producten met de zoetstoffen aspartaam en acesulfaam. Die koemelk is voor hem vooral om het koemelkeiwit, dus niet zoals meestal de lactose. Etiketten lezen dus. Bij zowat elk product. We zijn nu veel langer bezig met boodschappen doen. 

 Inmiddels is manlief een maand bezig met dit dieet. En het gaat goed. Geen klachten meer! 

Welke van de 3 bronnen nu echt de boosdoener is weten we nog niet, we moesten dit zo'n 2 maanden uitproberen en dan terugkomen bij de huisarts. Man, man wat is er véél vervangende zuivel! 

De Goudse is met smaak vervangen door plakken geitenkaas. De melk vervangen door één van de varianten; geitenmelk, havermelk, sojamelk, amandelmelk... Hij begon met het drinken van geitenmelk. Alsof ik de geitenstal in de melk terug ruik zei hij bij de eerste slok. Aan het einde van het pak begon hij de smaak toch meer te waarderen. Nu ook de andere melkvarianten geprobeerd. Valt niet tegen! En de toetjes en ijs zijn helemaal geen straf. We hebben al pannenkoeken gebakken met havermelk en spitskool gegeten met spekjes en haver-fraiche. Lekker. De pannenkoeken zijn iets gevoeliger voor scheuren tijdens het bakken, maar verder gaat t goed en smaakt t goed. 

Op bezoek gaan is wel een dingetje. Hebben ze speciaal voor onze komst lekker gebak bij de koffie gehaald....Mag Henk het niet. En dan vinden ze het zo sneu voor manlief dat hij dan niks bij de koffie heeft. Brengen we onze gastvrouw toch wel wat in verlegenheid. Voortaan nemen we een plak ontbijtkoek mee voor zulke situaties. Als we er zelf aan denken om dat mee te nemen.

En na het lezen van zoveel etiketten viel mij op dat er minder verzadigde vetten en calorieën in veel vegan producten zitten. Wisten we wel, maar als je het niet regelmatig leest dan laat je t ook zo, vind je t wel best. Maar nu hij er dan toch aan moet geloven is dit toch mooi meegenomen. Het zou mooi zijn als straks in oktober, bij zijn jaarlijkse medische APK het cholesterol zo gedaald is dat hij van zijn medicijnen af mag. Verzadigde vetten zijn voor niemand goed, dus voor mij ook niet. Nu we ontdekt hebben dat de melkvrije zuivel zo goed smaakt stappen we allebei over hierop. Eerst de toetjes opmaken die er nog staan.

Van de light frisdranken zijn er veel met 1 van de verkeerde zoetstoffen. De frisdrankenvoorraad met deze zoetstoffen maak ik nu op en daarna stappen we over. We gaan er niet meerder soorten naast elkaar op na houden, da's alleen maar koelkastvulling. Frisdranken met stevia of steviol zijn er (nog) niet zoveel. 

Die smaakversterkers, da's een wat lastigere om te omzeilen. Het lijkt wel of juist de grotere bekende merken als Maggi en Honig deze gebruiken. En dit is ook wat lastiger dat ik die nog opmaak voor mezelf en manlief zonder. Dan zou ik soms dubbel moeten koken. Ik moet maar eens een duik in de eigenlijk veel te volle voorraadkast  gaan nemen om mijn voorraad te controleren en te kijken wat er wel of niet voldoet aan onze nieuwe eisen. Wat er dan uit moet, dan moet ik maar eens kijken aan wie ik dat geef. Er is niks mis mee, maar voor ons nu even wel. 

En ondertussen blijven we etiketten lezen in de supermarkt....

Hoe is dat voor jou? Moet jij ergens op letten? Of wil jij ergens op letten?

Noem me gerust een onregelmatige blogger

Zo lees je wel 3x in de week iets van me, en zo wel 3 maanden bijna niets. 

En dat is niet omdat ik niets te delen heb, integendeel. Maar ik kom er veel minder aan toe. Ik moet toch maar eens gaan kijken waar 'm dat in zit. 

 

Het kan zijn dat ik andere prioriteiten ben gaan stellen aan mijn vrije tijdsbesteding. 

Mijn tijd is afgelopen tijd ook wel wat opgeslokt door allerlei die ook moesten gebeuren, zo hebben we mijn schoonmoeder verhuisd, zijn we druk met het uitzoeken wat te doen met de hypotheek en hebben we de rolgordijnen opgehangen.

Ik ben meer gaan werken waardoor ik ook wat minder vrije tijd over hou. En in mijn werk zijn er weer heel veel veranderingen. Houdt het nou nooit eens op? Gewoon even in rustig vaarwater, mag dat ook?

Of is er gewoon meer vrije tijd weggelekt? Dat is een "deftig" begrip voor  mijn tijd verlummeld hebben. 

Nou is terugkijken op iets wat je toch niet kunt terughalen (tijd) niet erg zinnig. Het is dan beter om te kijken hoe ik tijd wil gaan gebruiken, en dan wetende dat ontspannend lummelen ook zinvol is. 

Augustus is al weer volop bezig. 

Voor komende maand staat er weer van alles in de planning. 

Een kleinzoon die 5 wordt. Wat zullen we hem gaan geven? Eigenlijk wil ik geen extra vulling geven in de grote verzamelbak van een bekend merk speelgoed. Maar ja, wat dan wel?

Er zijn 4 (!) collega's die eind augustus of in september afscheid gaan nemen. Daarvoor moet ook nog van alles geregeld en gemaakt worden.

Eind van de maand weer naar de cardioloog voor een periodieke controle. 

De planten en de post van de buren verzorgen. Die zijn 'n maandje weg.

 

En tussendoor hoop ik wat meer te gaan genieten van een stralend zonnetje... Als die er is. Nu is die er maar af en toe, tussen de hoosbuien door. De moestuin is dit jaar dan ook geen succesverhaal. 

We hebben er inmiddels een keertje bietjes van gegeten en er staat nog t een en ander. Veel is geroofd door de slakken. 

Vorige week wel de rode besjes geoogst.

 

 

Zo af en toe sta ik genietend te kijken naar de ene appel en perenboom die vrucht geven. Misschien maar 5 appels en 6 peren dit jaar, zo langzamerhand wordt die oogst een beetje groter. Die andere appelboom doet nog steeds niets anders dan blad geven. Daarvan komt dus nog steeds geen oogst.

 

Ik heb nog geen lekkere recepten voorbij zien komen met appelboomblad ;-)

Einde renteperiode hypotheek in zicht. Hoe nu verder?

 Bijna 11 jaar geleden sloten wij een hypotheek af. Deels banksparen en deels aflossingsvrij. We kochten het huis in de duren jaren rondom 2010. Kort erna zakte de huizenprijs en stonden we een tijdlang onder water. We waren niet de enigen en je las veel drama in de media. Natuurlijk is het een drama voor je als je je huis ver onder je hypotheekbedrag moest verkopen. Dat begrijp ik. Maar wat ik hier bedoel te zeggen is dat er veel werd opgeblazen in de media en er veel angst gezaaid werd onder huizenbezitters. Want je huis stond onder water en wat als....

Op zich is dat onder water staan eigenlijk geen drama, zolang je niet hoeft te verkopen. Wij hebben een huis onder water gehad zonder drama. Zoals je weet is nu de markt weer heel anders! Staat de media weer vol over de huizenmarkt. 

Nu vliegen de huizenprijzen omhoog alsof alle particuliere kopers  gisteren de goudpot onder de regenboog gevonden hebben. Toen we 10 jaar geleden dit huis kochten kon je nog wat van de prijs af krijgen. Ging je wel 30.000 onder de vraagprijs zitten, in de hoop dat er dan tot wel zo'n 20.000 afging van de vraagprijs voor een rijtjeshuis. Beter was dat je dit de makelaar liet doen, die was daar nog weer beter in. Nu wordt er soms wel zo'n 100.000 meer geboden dan de vraagprijs. Soms zelfs zonder dat de kopers het in het echt gezien hebben. Ze hebben dan niet eens gevoeld of het huis wel aanvoelt als een warme jas. 

Afdingen op de koopprijs kun je nu wel vergeten.

 

We willen hier ook nog lang niet weg. We wonen in een prachtig ruim opgezette wijk. In een prachtig ruim huis. De hypotheekrente is nog wel steeds hoog. 4,9 %. Bij het kopen van dit huis zijn we eerst naar de bekendste bank voor hypotheken gegaan, maar daar werden we min of meer weggestuurd. Met ons inkomen en zonder geldboompje ging het niet lukken om een huis te kopen. 

Via een financieel adviseur kregen we toen wel een goeie hypotheek. (Waarbij we overigens bij dezelfde bank terechtkwamen.) Toen daalde de rente spectaculair en zochten we weer contact met de financieel adviseur. Die gaf meerdere malen niet thuis. 

Toen toch maar, ondanks onze eerdere ervaring, naar de bank, om onze mogelijkheden te bekijken. Om een lang verhaal samen te vatten gingen we weer met lege handen naar huis. En een flinke kater. Overal las je dat het oversluiten een goed idee was en het goed te doen. Wij hebben het niet voor elkaar gekregen. Voor ons zou het onvoordelig zijn. Nu betalen we dus nog steeds 4,9 %. Dit ontvangen we overigens ook over het geld wat we al op de bankspaarrekening hebben staan. 

 

In februari is er dus de einde renteperiode. Wat nu te doen? Die financieel adviseur, ik verwacht dat hij ook nu geen tijd voor ons heeft. Wil ik wel naar hem terug? Hoe goed hij ons ook de 1e keer hielp, daarna had hij geen tijd meer. 

We beginnen ons maar vast te oriënteren en alles uit te pluizen. En toch maar te beginnen bij de bank. 

 

We hebben wel wat vragen;

- Als we gewoon op deze voet doorgaan, met een lagere rente, hoe worden dan de kosten? Bij een veel lagere rente moet je veel meer inleggen op het banksparen om aan het einde van de 30 jaar het bedrag op te hoesten. Hoeveel meer zal dat zijn? Van betaalde rente krijg je via de belasting wel iets terug, van de betaalde inleg niets.

- Kan het inmiddels lagere gedeelte aflossingsvrij weer opgehoogd worden naar de helft van het hypotheekbedrag? Moet er hiervoor veel gebeuren? Wat zijn dan de kosten? 

- Wat zullen onze maandlasten straks zijn? Is het dan zoveel minder dat een van ons minder zou kunnen gaan werken? En stel dat, dan levert dat weer een nieuw iets op om uit te zoeken; Hoe kunnen we minder gaan werken zonder dat we gelijk inleveren op ons pensioen?

Ik vind het leuk om dit soort vragen uit te zoeken, maar merk wel dat ik er minder de tijd voor heb als voorheen. Gelukkig heb ik nog even om mijn kennis op te hogen voor het einde van het jaar.

De voedingsindustrie belazert de boel soms, je kleine lettertjes van de etiketten.

 Heftige kop, ik weet het. Nu ik dit typ kan het ook zijn dat ik die straks nog verander. 

We kennen het allemaal; van die vlagen waarin je een beetje meer op je voeding wil letten. 

De ene keer wil je wat afvallen en let je op de calorieën. 

De andere keer op de hoeveelheid suiker en wil je producten met minder of geen suiker. 

Weer een andere keer wil je meer vezels in je voeding en ga je voor volkoren. 

Herken je al iets?

 

Zo was ik een tijdje terug eens op zoek naar ontbijtkoek. Deed ik een vergelijkend warenonderzoek. Nam ik eens de tijd om de etiketten te lezen.     

Ik nam dit merk omdat ik veel koop van dit huismerk. En ik keek toen voor mezelf. Ik heb geen intenties om iets aan te prijzen of af te kraken, weet je dat.

 

  Stel dat ik volkorenkoek kies omdat ik denk zo meer vezels binnen te krijgen. Ik zou blindelings de volkorenkoek kiezen. Dan ben je dan eigenlijk al bela....d. Dan krijg ik per plak van 25 gram maar 1,7 gram vezels. De variant met minder suiker geeft dan per plak van 25 gram 2,9 gram vezels. (De gewone naturel biedt 1 gram vezels.) Snap jij dat? 

Ik had t niet geweten als ik de etiketten niet gelezen had.
De volkoren ontbijtkoek geeft 9,1 gram suiker per plak.  De gewone 9,6 gram. Die met minder suiker 6,1. Dus dat scheelt wel iets. 

 

Ontbijtkoek wordt vaak gegeven of gegeten omdat het goed zou zijn voor de stoelgang. Zullen we dat eens vergelijken qua vezels?

Een plak gewoon witbrood is 35 gram is 0.5 gram vezels.

Een plak fijn volkoren brood is 35 gram is 2,7 gram vezels. 

Een plak gewoon ontbijtkoek is 25 gram is 1 gram vezels. 

Dus ja, zeg het maar. zou het veel helpen voor de stoelgang? 

 

Waar let jij op bij het kopen van je eten? Lees jij wel eens de etiketten? Ben je er bewust mee bezig of ben je vooral lekker snel de winkel weer uit? Wat viel jou als eerste op toen je meer etiketten ging lezen? 

Dit stukje over ontbijtkoek is ook maar een klein voorbeeldje uit de praktijk.  Nog een paar?

-Zo is er mayonaise met olijfolie. Lijkt gezonder. Lees maar eens in de kleine lettertjes hoeveel olijfolie er nu echt in zit.  

-Of zijn er lolly's zonder vet. Ja, duh! Het is puur suiker. Je lichaam maakt er zelf wel vet van zodra het in je lijf zit.  

-Of de kinderdrinkpakjes met gezonde fruitplaatjes erop. Zit vaak niet eens fruit in, water met suiker en fruitsmaakstof.                    

 

Deze foto van de ontbijtkoek had ik al eens eerder gemaakt om er eens een stukje over te schrijven. Toen wist ik nog niet dat we al heel snel moesten beginnen met alle etiketten lezen omdat er dingen uit de voeding geschrapt moesten worden. Maar daarover schrijf ik een andere keer.