Het belastingtarief op elektriciteit is nu zo'n 11,4 cent per Kwh stroom. Die gaat volgend jaar omlaag naar een kleine 3 cent. Deze tijdelijke maatregelen gelden voor 2022.
Appels en peren |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Het belastingtarief op elektriciteit is nu zo'n 11,4 cent per Kwh stroom. Die gaat volgend jaar omlaag naar een kleine 3 cent. Deze tijdelijke maatregelen gelden voor 2022.
Appels en peren |
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
We zijn een midweekje in Borger met z'n tweeën. Niet zo ver van huis en toch eventjes er tussenuit. Gisteravond er al lekker uit eten geweest.
Ons huisje deze week. |
Ik zie dat ik nog wel de instellingen van de telefoon moet veranderen. Ik hoef niet op elke foto te (laten) zien dat ik een Samsung Quad camera op mijn telefoon heb. Over instellingen en camera op telefoon gesproken.... Ik had de Samsung A52 gekocht omdat deze zo'n goeie camera zou hebben. Dat kan best, maar voor foto's op afstand of bij close up foto's komt ie toch echt tekort. Kijk maar;
vanaf mijn mobieltje |
vanaf mijn camera |
Nog een keertje?
vanaf mobieltje |
vanaf camera |
De oude bankjes |
Ik zit er klaar voor; Vanmiddag ergens tussen 14.00 en 17.00 uur komen ze het nieuwe bankstel brengen. Het oude bankstel is toch nog niet verkocht en staat op marktplaats.
Omdat de nieuwe spullen vanmiddag al komen moet ik de woonkamer een beetje creatief inrichten en plaats maken.Dat is gelukt. Ik heb het zo uitgedacht dat we straks met een dubbel bankstel toch nog een beetje uit de voeten kunnen.
Natuurlijk kan ik de kringloop bellen om het op te halen. Daar zal ook nog wel een paar dagen overheen gaan voor ze er kunnen zijn. Wat de kringloop er aan kan verdienen wil ik eigenlijk gewoon zelf verdienen. De opbrengst zal misschien minder zijn als in de kringloopwinkel, maar een beetje is altijd meer dan niets. Twee leren tweezits, kan nog wel iets opleveren. Ik hoef niet de hoofdprijs.
In afwachting op de nieuwe meubels. |
Ik heb haar weer in mijn armen kunnen sluiten! En nog mooier, ze blijft ook nog heel even logeren!
Begin februari 2020 hebben we elkaar nog gezien toen we bij haar in Liberia waren. Daarna barstte Corona in alle hevigheid uit en konden we elkaar alleen nog maar online zien. In die 1,5 jaar verhuisde zij naar Ethiopie en is zij verloofd. Om het nog internationaler te maken, ze is verloofd met iemand uit Libanon die zij in Liberia heeft leren kennen. Hoezo globalisering?
In die 2 weken dat ze hier zal zijn moeten we wel allebei gewoon werken. Ik hoop toch nog wat diensten te kunnen ruilen met collega's.
Daarnaast hebben we allebei nog andere afspraken staan die niet verzet kunnen worden. Het zijn dus volle weken, waarin we toch zoveel mogelijk genieten van het samen zijn. Op dit moment dat ik dit stukje typ is zij in het zolderkamertje hiernaast aan het kijken wat zij wil bewaren van haar spullen die hier nog liggen en wat eigenlijk wel weg kan. Vooral boeken en kleding. Hierbij maakt ze nog een selectie tussen verkopen, kringloop, Leger des Heils, oud papier en vuilnisbak. Ik laat haar maar rustig haar gang gaan, want als ik er ook nog eens omheen ga lopen drentelen in die kleine opslagruimte maken we elkaar kriebelig denk ik. Ik blijf gewoon binnen gehoorsafstand en kunnen we toch zo af en toe wat tegen elkaar zeggen. Zijn we toch samen.
Want 2 weken is dan eigenlijk zo veel te kort.
Een andere collega had al haar 3e tijdelijke contract en deze moest dan nu omgezet in een vast contract. Dat is niet gebeurd. Eind vorige maand ging ze weg. Van haar namen we als eerste afscheid. Komende maandag nemen we afscheid van een andere collega die ook met pensioen gaat.
Nu is het eens niet dat onze manier van werken moet veranderen door een andere visie of werkwijze, maar ik straks zo ongeveer een heel nieuw team krijg. Sinds begin dit jaar hadden we in welzijn ook al een nieuwe collega, en is er dit jaar een nieuwe bijgekomen vanuit een andere plaats. Bij de dagbegeleidingsgroep ga ik nu samenwerken met 2 anderen.
Ik weet niet of ik dit stukje ga plaatsen, ik wil niet negatief worden. Maar nu ik dit echt opschrijf merk ik dat het gevoel van balen toch een beetje de overhand krijgt. Ben al die veranderingen een beetje beu. Ben ik in deze locatie straks de oudste. Niet alleen in leeftijd, maar ook in dienstjaren. Ik wil er wel voor waken dat ik niet die ouwe zeur wordt van "Hebben we al gedaan, werkt niet, Of hebben we al gedaan, moet je anders doen." Aan de andere kant zie ik ook dingen die ik graag wil veranderen, dus wil ik mezelf toch ook niet bestempelen als vastgeroest. ( Hoe kan dat nou, vastroesten als je werk steeds veranderd?)
Zoals je weet had ik af en toe zo'n bevlieging dat ik wat beter de etiketten las op de levensmiddelen. Mijn bevindingen deelde ik dan met jullie.
Nou ja, hoe dan ook, inmiddels is hij er wel geweest. Komende maanden geen koemelk, geen smaakversterkers (glutamaten, Ve-tsin, of E-nrs 621-625) en geen producten met de zoetstoffen aspartaam en acesulfaam. Die koemelk is voor hem vooral om het koemelkeiwit, dus niet zoals meestal de lactose. Etiketten lezen dus. Bij zowat elk product. We zijn nu veel langer bezig met boodschappen doen.
En na het lezen van zoveel etiketten viel mij op dat er minder verzadigde vetten en calorieën in veel vegan producten zitten. Wisten we wel, maar als je het niet regelmatig leest dan laat je t ook zo, vind je t wel best. Maar nu hij er dan toch aan moet geloven is dit toch mooi meegenomen. Het zou mooi zijn als straks in oktober, bij zijn jaarlijkse medische APK het cholesterol zo gedaald is dat hij van zijn medicijnen af mag. Verzadigde vetten zijn voor niemand goed, dus voor mij ook niet. Nu we ontdekt hebben dat de melkvrije zuivel zo goed smaakt stappen we allebei over hierop. Eerst de toetjes opmaken die er nog staan.
Die smaakversterkers, da's een wat lastigere om te omzeilen. Het lijkt wel of juist de grotere bekende merken als Maggi en Honig deze gebruiken. En dit is ook wat lastiger dat ik die nog opmaak voor mezelf en manlief zonder. Dan zou ik soms dubbel moeten koken. Ik moet maar eens een duik in de eigenlijk veel te volle voorraadkast gaan nemen om mijn voorraad te controleren en te kijken wat er wel of niet voldoet aan onze nieuwe eisen. Wat er dan uit moet, dan moet ik maar eens kijken aan wie ik dat geef. Er is niks mis mee, maar voor ons nu even wel.
En ondertussen blijven we etiketten lezen in de supermarkt....
Hoe is dat voor jou? Moet jij ergens op letten? Of wil jij ergens op letten?