Lekker de tuin in!

Vanmorgen na het sporten samen met manlief lekker de tuin in gedoken. Veel oude dode planten er uit gehaald. Ik laat altijd de potjes staan tot na de winter, ook van de éénjarigen. Als ik dan na de winter geen enkel groen puntje aan de takjes of bij de wortels zie dan gaan ze alsnog weg. Er is veel weggegaan dit jaar. Ook veel scheefgezakte rieten potjes. 

Deze manier van werken heeft me geleerd dat er veel planten die als éénarige worden verkocht, best een paar jaar méér mee kunnen. Zo heb ik intussen aardig wat Chrysanten in pot laten overleven. Hier zie je de eerste blaadjes al weer tevoorschijn gekomen. En ja, ze zijn wat later in bloei dan de exemplaren die je tegen die tijd weer overal kunt kopen. Maar je hebt wel de hele zomer voorpret van de plantjes die je ziet groeien.

Ook hebben we iets meer ruimte gemaakt voor het moestuingedeelte. We hebben het voederhuisje en een hortensia iets opgeschoven en 'n kleine meter meer ruimte voor de groenten.

Hier heb ik tuinboontjes gezaaid. Die heb ik gisteren al te weken gelegd in een bakje water. Tuinboontjes konden eigenlijk wel eerder de grond in, maar ik had er nog geen puf of tijd voor. Nu staan ze er! Zullen ze ook sneller groeien nu ze later, in een iets warmere periode gezaaid zijn?

Tuinbonen zijn klimmers. Straks, als het plexiglas niet zo hard meer nodig is komt het rekje van betonstaal links op de foto erbij waar de bonen tegenaan kunnen klimmen. 

Deze 3 plantjes is broccoli. Die had ik vorig jaar al gepoot. Kwamen uit de bak op mijn werk. Daar stonden ze met teveel tegelijk in een plastic kratje. Daar hebben we (nog) geen mogelijkheid om het in de grond te zetten. Ik heb dat toen een beetje uitgedund en deze pantjes in mijn eigen tuin gezet. Ze zijn in de nazomer en herfst niet echt veel gegroeid, maar hebben de winter goed overleefd. Misschien oogst ik er in t vroege voorjaar toch nog Broccoli van. 

Dit wordt het hoekje voor de kruiden. De Thijm had de hele winter in een potje ergens gestaan. Die hebben we nu in de volle grond gezet. Die groene sprietjes rechts is verse Bieslook. Dit komt elk jaar vanzelf weer op. 

Wel grappig om te merken hoe mijn hobby, ook gezinsleden aansteekt. Manlief stelde al meerdere keren voor het moestuinstukje groter te maken. Zoonlief vraagt of ik Peterselie en toch weer Rucola wil zaaien. Ik vrees alleen dat manlief vorig najaar een keertje te enthousiast heeft opgeruimd in de tuin; In een hoekje van de wortelen had ik een gekregen Selderijplantje neergezet. Ik wist zelf wel dat die Selderij daar stond, maar ja, ik denk dat hij t voor onkruid heeft aangezien omdat ik hem niet had afgescheiden door er een baksteen tussen te leggen.

Tot vorig jaar hebben aan de voet van deze appelboom aardbeienplantjes gestaan. Ik heb me laten vertellen dat je aardbeienplantjes niet jarenlang op dezelfde plaats kunt laten staan. Ik weet nog dat ik me vorig jaar verheugde op een leuke oogst omdat er wel veel bloemetjes aan zaten, maar aardbeien heb ik niet gezien. Kan natuurlijk ook door het weer gekomen zijn, maar toch. Komende zomer viooltjes op deze plek. 

Na het werken in de tuin was het heerlijk genieten op het bankje met een lekker vers broodje in de zon! Natuurlijk wel nog even aantekeningen gemaakt in mijn moestuin-aantekeningenboekje. Echt leuk om dan te lezen dat ik precies een jaar geleden rode bietjes heb gezaaid. Toen was het de hele week heel zonnig. Nu is het een heel wisselvallige week qua weer; Sneeuw, regen, en lente!

 

Welke boekje ik hiervoor gebruik? Deze;

Mijn MOestuinboekje, voor als je meer info wilt over het boekje. Via de link kun je 'm ook rechtstreeks  bestellen.

Schrijfmaatje, dank je wel! Nog steeds!

In het begin van de Corona uitbraak is er een tijd geweest dat veel mensen in isolatie zaten. Omdat ze bang waren om Corona te krijgen, omdat ze Corona hadden opgelopen of omdat het moest van de overheid. Als je hier aan terugdenkt komt er toch een verdrietig gevoel naar boven. Zó veel eenzaamheid en verdriet, onmacht en leed was er.

Het ouderenfonds had al snel een grandioos iniatief; Het schrijfmaatje. 

 

Vrijwilligers door het hele land schreven naar ouderen en zorginstellingen die hadden aangegeven hier wel interesse voor te hebben. Ik heb toen onze zorginstelling ook aangemeld. 

En wat hebben de vele kaartjes een hoop moois gebracht! We hebben ze rondgedeeld op de kamers, op de afdelingen, in de zusterposten, het restaurant.....

Wat kwamen er er een verhalen los.

Toen het ergste van Corona voorbij was is het project Schrijfmaatje een andere fase ingegaan. Kon je aangeven of je kaartjes wilde blijven ontvangen en de schrijvers konden aangeven of ze er mee door wilden gaan.

In de zorginstelling waar ik werk schrijft en tekent ons schrijfmaatje nog steeds door! Op elk kaartje zie je met hoeveel liefde en aandacht ze haar kaartjes maakt. Nog steeds worden haar kaartjes met heel veel plezier ontvangen! Nog steeds komen er mooie gesprekken los, emotie.

We hebben haar adres niet (meer) dus we kunnen haar niet rechtstreeks bedanken en laten weten hoe blij we nog steeds zijn met haar kaartjes!

 

Wie zou ons schrijfmaatje zijn? Is ze nog jong, of al wat ouder? We denken dat het een "zij" is, maar is dat ook zo? We weten wel dat ze uit Assen komt! Dat is al een begin.

 

We willen toch eens kijken of we de schrijfster kunnen vinden via de social media. Dit berichtje komt op verschillende plekken in het nieuws en we gaan eens kijken of we haar vinden, als ze gevonden wil worden. Wie weet wil ze gewoon lekker anoniem blijven schrijven en tekenen.

Dus deel dit bericht. Herken je jezelf of herken je het handschrift en weet je dat ze meedoet aan schrijfmaatje? Vraag of ze wil laten weten wie ze is. Dat kan zo bij de andere kaartjes in.

 

Of je je bekendmaakt, of anoniem blijft, bij deze willen we je laten weten dat je inzet nog steeds veel mensen blij maakt!

Zelf gerepareerd! De regenton.

Al weer een heleboel jaren geleden kon je bij de gemeente goedkoop (met subsiedie) een regenton kopen. Was een promotieactie, goed voor het milieu. Ik heb nog steeds veel plezier van de ton. 

Er zijn wel onderdelen die in de loop van de jaren broos en proeus zijn geworden. Vorig jaar zomer het kraantje onder aan de ton. Nu was de beurt aan het afvoerpijpje bovenaan de regenton. Was gewoon aan het verpulveren. Het kraantje heeft het meeste te lijden dus ook wel logisch dat die het eerste versleten was. 

Ik vind dit soort reparatieklusjes altijd een leuke uitdaging. Zo ineens krijg ik een bevlieging en ga ik dit soort klusjes oppakken. Echt leuk om te doen. Nog leuker als het dan ook goed lukt!

Vandaag is het ook gelukt!

Zo zaf het er uit voordat ik er aan begon. Je ziet het, het plastic breekt spontaan af. Ik hoef er niet eens kracht op te zetten.

Bij het losschroeven van de slang brak het nog verder af. Achter een grote tentenwinkel bij ons in de buurt zit een winkel waar ik de vorige keer goed geslaagd ben voor het kraantje, dus ben ik daar vandaag weer heen gefietst. Ik moest €10.55 betalen voor alle onderdelen.

Weer thuis ben ik aan het breken en schuren gegaan. Je moet t breken ook wel een beetje voorzichtig doen, want als je teveel afbreekt moet je al het andere er ook afvijlen. Het gat in de groene ton moest ik met een half ronde vijl iets groter maken. daarna moest ik het witte stuk plat schuren. Dat ging niet met een vijl. Met alleen een stukje grof schuurpapier om mijn vingers ging het ook niet zo lekker, dus gebruikte ik de bevestigingsring als schuurblok. Schuurpapiertje om de ring en draaiend schuren. Toen alle wit egaal plat was kon ik de onderdelen in elkaar schroeven, nieuwe tuinslang eraan en klaar is kees! Ehm, ikke dus.

 Wat voelt dat goed als je zo'n klusje klaart! (Veel leuker als een nieuwe ton kopen.)

Droom wordt werkelijkheid.

Voor mijn werk hebben we in de Coronatijd een pakketje kaartjes gekregen om tijdens een online teamuitje iets mee te doen. Losse kaartjes met de meest gekke vragen. 

Ik gebruik dezelfde kaartjes nu wel eens op mijn werk als begeleidster dagbegleiding ouderenzorg. Dat levert regelmatig leuke gesprekken of losse opmerkingen op. Soms zelfs een beetje meer;

Een van de vragen is "Wat is je droom?" Soms krijg je een reactie van ach, wat heb je nog te dromen als je al 90+ bent? Een ander keer hoor je een wens. Soms is die makkelijker te vervullen als de spreker denkt. 

Een bezoekster vertelde graag weer eens echt te willen fietsen. Dat kon ze niet meer. Ze had nog wel een senioren driewielfiets geprobeerd, maar daarmee zat ze al te snel tegen de stoeprand aan. Voelde niet veilig. In het zorgcentrum hebben wij een duofiets staan voor algemeen gebruik. Maar dat vond ze maar een eng idee. Op zo'n vreemde fiets, met een wildvreemde (vrijwilliger) mee, neuh, hoeft niet.

Om een lang verhaal kort te maken; Ik besprak met de dochter deze wens en de mogelijkheden die wij hebben. Blijkt de dochter de fiets te kennen van haar eigen werk! Dus toen was de afspraak snel gemaakt en zaten moeder en dochter een weekje later op de duofiets. Samen op de fiets naar het dorp, langs huis en door de stad. Moeder vond het in het begin wat griezelig, maar gaande de rit kwam er meer een glimlach tevoorschijn. En hoe fijn is het om vertrouwd met je dochter op stap te kunnen die ook de fiets al kent. 

Hoe simpel een droomwens soms werkelijkheid gemaakt kan worden! En het blijft voorlopig mooi weer dus kan er nog veel gefietst worden.

Voor mezelf geeft dit mijn werk weer extra glans. Zonder moeilijke begrippen als familieparticipatieproject stappen moeder en dochter nu spontaan vaker samen op de fiets. Moeder heeft extra mogelijkheden voor dagbesteding, geniet, is buiten en met dochter op stap. En zij zijn niet meer de enigen die dit ondernemen.

Limonade zelf maken. Makkie!

Ik heb zelf limonade gemaakt. 

Onverwachts lekker. Dus dit wil ik met je delen om ook te kunnen doen.

Bij de AH kocht ik een net vol met citrusvruchten voor €1,- Een flinke zak vol mandarijnen, sinaasappels, 1 grapefruit en 1 citroen. Met t warme weer van vorige week leek het me wel leuk om er eens limonade van te maken. Ik heb een heel makkelijk recept voor je. Ik heb er 1 sinaasappel en die ene citroen voor gebruikt.

Zelf limonade maken;

Neem het sap van 1 sinaasappel en 1 citroen. Dit zal ongeveer 200 ml of 1 kopje zijn. 

Smelt een even groot kopje suiker met een kopje water in een pannetje. Suiker goed oplossen. 

Voeg daarna het kopje sap van de sinaasappel met citroen toe.

Je hebt dus 3 gelijke delen; water suiker en fruitsap. 

Je kunt natuurlijk ook andere fruitsoorten proberen.

Ik heb de vezeltjes er niet uit gezeefd, maar dat kun je wel doen als je dat wilt. 

Nu heb je limonadesiroop. 

Dit kun je naar smaak aanlegen met lekker koud kraanwater of bruiswater. IJsblokje erbij en genieten maar.

Laat je me weten met welke soorten fruitsap jij het hebt geprobeerd en hoe je dit is bevallen? Ik ben ook benieuwd. 

 

Deze limonade is lekker puur. Er is niets anders dan suiker toegevoegd. En met suiker kun je zelf nog kiezen voor welke je gaat. De gewone kristalsuiker, rietsuiker of nog een andere.

Dagje kokkerellen

 Gisteren had ik mijn vrije dag van mijn werk. Van mijn zus had ik een beste stapel kookboeken en -boekjes gekregen. Geïnspireerd door al die boekjes ben ik lekker aan het kokkerellen geslagen.

Eerst ben ik 2x naar de supermarkt gegaan voor de boodschappen. Na de 1e keer moest ik terug omdat ik de karbonades voor in de erwtensoep was vergeten. Die zou ik eerst ergens anders halen waar ze in de aanbieding waren, maar dat is er niet meer van gekomen. En toen zat ik zonder. Tja.

In de Crockpot of slowkooker heb ik zelf erwtensoep gemaakt. Dat gaat fantastisch! Geen angst voor aanbranden! Ik deel je straks de recepten van wat ik gemaakt heb. 

Ook heb ik een ovenschotel met spitskool gemaakt. Voor eenvolgende keer wil ik dat recept toch iets aanpassen. In het oorspronkelijke recept hadden ze alles rauw gebruikt, maar het wilde in de oven maar niet gaar worden. Dat ga ik de volgende keer anders doen. Wel meer werk, maar zo vond ik het toch minder geslaagd. 

In dit boek vond ik een lekker recept met appel en blauwe bessen. Slow Cooked

In het boek staat het als toetje. Heb ik gisteren ook gedaan, en was ook lekker. 

Maar gebak als toetje vinden wij Nederlandse zuiveleters toch een beetje vreemd. Vanavond eten we een stukje bij de koffie. Lekker vooruitzicht.

Erwtensoep uit de Slowkooker.

Goed te doen voor beginners. Ik heb zelf ook nog maar zelden erwtensoep gekookt. Op deze manier gaat het gewoon goed. In de slowcooker bespaar je ook op gas.

500 gr spliterwten wassen en op de bodem leggen. Daarop 2 schouderkarbonades zonder bot en in stukken gesneden leggen. 2 preien, 1/2 knolselderij, 1 ui en 1 winderpeen kleindsnijden en hierbovenop leggen. 2 laurierblaadjes toevoegen. Dan 1,5 l. hete bouillon van 2 blokjes erop gieten. Slowkooker op laag zetten en 6 - 8 uur geduldig wachten. In het laatste uurtje de gesneden rookworst  toevoegen. Je moet echt geduldig wachten, want je moet niet te vaak in je pan kijken. Elke keer kijken verlengt je kooktijd. Het brandt echt niet aan! 

Ik heb het gisteren gemaakt en vandaag pas opgegeten. Erwtensoep is zo'n gerecht dat de volgende dag het lekkerst is. Wel heb ik  gisteren na afloop van het koken de soep overgegoten in een gewone pan. Ik had net gisteren een verhaal gehoord van een proffessionele kok wiens erwtensoepbedorven was door te langzaam afkoelen. En in zo'n aardewerk schaal van de slowkooker blijft het ook heel lang warm. Te lang misschien wel. Dus heb ik het even overgegoten in een gewone koude pan en vandaag op het fornuis warm gemaakt.

  

Ovenschotel spitskool 

 

Ik ga niet het recept opschrijven zoals ik het gisteren gemaakt heb, maar zoals ik het de volgende keer ga doen. Het is echt heel erg lekker. 

1 spitskool fijngesneden, beetgaar gekookt, of enkele minuten in de magnetron.                 

4 grote gekookte aardappelen in plakjes snijden.

1 grote ui in dunne ringen.

1 rookworst in plakjes.

2 eetlepels grove mosterd

2 eetlepels creme fraiche of een klein bakje haverfraiche (=Vegan) 

2 eetlepels olie 

1,5 dl bouillon.

De bodem van de schaal bedekken met plakjes aardappel. Bestrooien met peper. Hierop wat uienringen.

Bedekken met een laagje spitskool. Hierop leg je plakjes rookworst. 

Hierop weer een laagje aardappelschijven en eindigen met spitskool.

Maak dan een sausje van de mosterd, creme fraiche of een klein bakje haverfraiche (=Vegan), olie en bouillon. Giet dit over de ovenschotel. 

Ongeveer 30 - 45 minuten garen in de oven.

 

Eet Smakelijk!

 

 

 

Kerstsfeer in huis.

 

Het huis komt zo langzamerhand meer en meer in Kerst-sfeer. 

De Guirlandes met lichtjes liggen met brandende lampjes in de vensterbank bij het voorraam en achterraam, de boom is opgezet en hier en daar hangen wat kerstdecoraties. Ziet er gezellig zo uit met al die lampjes. Ledlampjes inmiddels. Eerst had ik van die traditionele kaarslampjes, maar naar verhouding verbruikten die toch wel erg veel stroom. Met ronduit de meeste spullen vervang ik alleen als er iets kapot is, maar hier heb ik er toch maar niet op gewacht. Ze zijn vorig jaar naar de kringloop gegaan.

Wel wil ik even terug naar de winkel, ik heb 2 snoeren lampjes die net een tikkeltje verschillen waardoor de onderste helft van de boom feller schijnt als de bovenste helft. Niet echt mooi. 

We hebben niet eens zo heel veel kerstversiering opgehangen, toch is het sfeertje al aardig binnengedruppeld. Er zit nog wel wat kerstversiering  in de dozen op zolder. Misschien haal ik er later nog wat uit, of laat ik dit dit jaar in de dozen zitten. Toch denk ik dat ik  ook nog wil kijken naar wat kransen en groene guirlandes, met of zonder lichtjes. Al zag ik in veel winkels lege schappen. Moeten we echt al ver vóór Sinterklaas al de kerstspullen kopen om niet mis te grijpen?

De eerste kerstkaartjes hebben we vanmiddag zitten schrijven. Dat is altijd weer een hele, maar wel leuke klus. Wie krijgt welk kaartje? We proberen altijd om een kaartje te vinden passend bij de ontvanger. Wat schrijven we er bij op het kaartje? Brengen we sommige kaartjes zelf rond? De postzegels zijn dit jaar al €0,91 per stuk! Soms duurder dan het kaartje op zich. We hebben ook al een paar kaartjes gekregen.

De grote stapel kaarten zal nog komen. Altijd weer leuk om kaartjes te krijgen.

Beide mannen in huis verzorgen het Kerstmenu van de 1e Kerstdag. Ik hoef alleen maar te zorgen dat hun boodschappenlijstje in huis komt. Dat is ook nog een heel gepuzzel. Bij de ene winkel betaal je de hoofdprijs, bij de ander is het soms wel voor de helft. Gisteravond waren we bij vrienden en vertelden we dat we aardig weten hoe om te gaan met het dieet van manlief. Maar hij t toch vervelend vind dat hij straks zijn zo geliefde Kerststol en oliebollen niet kan eten. Zie ik net in de folder dat de Aldi Vegan Kerststol heeft. Yess! Ik hoop dat die er dinsdagmiddag nog zijn, dan ga ik die halen. Dat vegan spul is over het algemeen goed te eten. Moet het wel lijken op onze vertrouwde kost. ;-)

 

Voor komende weken hebben we nog geen concrete plannen voor uitstapjes, vrienden of familiebezoek. Het loopt ook geen storm met het maken van afspraken. 

De kerstnachtdienst gaat ook dit jaar online vanuit de gezamenlijke kerken uit de stad. Op 1e Kerstdag zijn er 2 diensten omdat we anders geen ruimte hebben in de kerk met die 1,5 meter maatregel. Mijn man moet bij die 1e dienst aanwezig zijn als zaaldienst, een soort van kosterdienst.

Dat we niet zo veel inplannen komt denk ook doordat ik vrij veel moet werken, ivm het veranderen van mijn werk. In uren zal het misschien niet eens echt meer uren zijn, maar door de verandering moet ik t één afronden en het ander oppakken. Tijdens de kerstdagen ben ik vrij, ik werk op oudjaarsavond. We gaan dan een gezellige oudejaarsavond voor de bewoners bieden in het grand café van het verzorgingshuis. (Mits een Coronauitbraak geen roet in het eten gooit)  

Manlief is 2 weken vrij vanaf het kerstweekend. Lekker relaxen.

 

We gaan ook geen grote gezamenlijke familiebijeenkomsten plannen nu je maar 4 volwassen gasten per dag mag ontvangen.

Wat we niet plannen kan best nog wel gaan gebeuren hoor. Doordat we niet alles volplannen hebben we nog ruimte voor onverwachte dingen. Ook prettig, ruimte voor het onverwachte.

Hoe gaan voor jou de feestdagen er uit zien? Heb jij al vaste plannen? Weet jij al wie er bij je komen, of waar je naar toe gaat? Weet jij al wat je gaat eten? Aantrekt?

Zal het nog doorgaan?

 

Deze kaartjes hangen al een tijdje op onze koelkast. We hebben er lang naar uitgekeken. Naar Carmina Burana. Voor het eerst naar een klassiek concert. Hoe zou dat zijn? Hoe gaat zoiets? Gaat het er wat formeler aan toe? Wat moeten we aantrekken? 

Al deze vragen zijn misschien niet eens meer nodig door die ene alomvattende vraag; Gaat het nog wel door?

Vanmiddag appte ik mijn dochter in het buitenland dat we in ons land donderdag 16.364 besmettingen met Covid hebben geregistreerd. 

Sinds de start van de pandemie is het in Nederland nog niet zo hoog geweest. Er is een record verbroken. Nu zijn er ook wel weer berichten die uitleggen dat er vorig jaar veel minder werd getest en de cijfers van toen en nu dus een vertekend beeld geeft. 

 

Het is nog even de vraag of het hoge besmettingscijfer ook leidt tot nieuwe records in het aantal patiënten. 

Kort door de bocht gedacht is het misschien wel zo als je gevaccineerd bent er niet heel erg ziek van wordt en het dan niet veel erger meer is als een griep. Ben je een weekje thuis en gaat het weer voorbij. Dan veroorzaakt de kop in de krant van 16000 besmettingen misschien wel veel meer onrust dan nu nodig. 

Zoals ik al zei is dat wel kort door de bocht geredeneerd, want al die 16000 mensen hebben weer gezinsleden, familieleden, buren, collega's, misschien niet ingeënt die ook ziek kunnen worden. Ik merk nu hoe gevoelig het onderwerp in de loop der tijd geworden is. 

 

In mijn hoofd spelen zich nu heel veel discussies af die ik her en der heb opgepikt. Zal ik er iets over opschrijven? Doe ik dan niet mee met het vele schrijven over......

 

Kan ik wel schrijven over mijn hoop dat we gewoon naar Carmina Burana kunnen, terwijl er zoveel mensen ziek zijn en nog veel meer mensen ploeteren omdat er zoveel zieken zijn.

Vanavond horen we wat de nieuwe gedragsregels zijn voor de komende periode. 

Hopen dat het voldoende zal helpen zodat straks iedereen de kerstdagen en jaarwisseling met geliefden kan vieren.

Sinte sinte Maarten

Vanavond heb ik voor t eerst sinds jaren weer eens meegedaan aan Sint Maarten. Wat was t leuk! 

 

Lantaarntjes buiten gezet en een flinke voorraad snoepgoed ingekocht. Op enkele mandarijnen heb ik een gezichtje getekend voor de kinderen die iets niet mogen. Ik heb toch maar allemaal verpakte dingen gekocht, kunnen ze het iets langer bewaren en is het wat hygienischer. Alles leuk geschikt op een platte schaal, en wachten maar op de eerste kinders. 

T is toch wel weer eens leuk om mee te doen. De eerste groep kinderen waren ouder dan ik verwachtte. Maar ze zongen serieus en mooi en hadden hun lampions zelf gemaakt. Ze hadden er dus echt werk van gemaakt. Ik heb veel nieuwe liedjes gehoord. Hele leuke.

Bijna alle kinderen hadden een zelfgemaakte lampion of lampje van een biet. De liedjes werden ook echt zorgvuldig gezongen. Dat was in andere jaren wel eens anders. Dit jaar was het echt genieten. 

 

Ik vond het wel grappig om te merken dat sommige kinderen juist een mandarijntje uitkozen omdat er een smiley op getekend was.

Rond kwart voor 8 heb ik de lantaarntjes toch maar naar binnen gehaald, want ik had niets meer. Hier in de wijk is het een afspraak dat je je buitenlamp aandoet of lantaarntjes laat branden als je meedoet met Sint Maarten. 

Volgend jaar brand m'n lantaarntje weer op 11 november!

Heb jij meegedaan aan Sint Maarten? Of heb je meegelopen met je (klein-)kinderen? 

Het was er wel lekker weer voor, niet al te koud en droog weer.

Kleine cadeautjes, zomaar op de straat.

 

Er is een hele leuke actie gaande! 

Heb jij al een cadeautje voor jou gevonden op straat? 

Oké, ze liggen niet altijd op de straat/grond. Het steentje met het deurtje en raampje erop geschilderd lag bovenop de rode parkeermeter bij een parkeerplaats in Emmen. Dank je wel, maker uit Terschelling.

 

Maar het is een cadeautje. 

Voor jou. 

Van een wildvreemde. 

Die voor jou iets moois heeft gemaakt van een simpele steen. 

Achterop de steen zetten ze dan Happy Stones of Keitof en hun postcode. Misschien zijn er nog andere groepen, andere naam, dezelfde bedoeling.

In die facebookgroep kun je een foto van je gevonden steen zetten, misschien ziet de maker dat jij hem gevonden hebt. 

Je mag de steen houden om  er van te genieten, hem even bewaren en later weer ergens anders neerleggen, of hem laten liggen voor de volgende vinder. 

(Die steen van het roodborstje is wel een cadeautje voor mij, maar die heb ik niet gevonden. Die heb ik van een collega die afscheid moest nemen. Ik ben blij met haar cadeautje.)

Het egeltje op de paddenstoel gaat bij mijn verzameling. Ik spaar egeltjes. Mijn zoon heeft deze gevonden in het Dolfinarium in Harderwijk. Dank je wel, maker uit Appingedam!

Lijkt het jou leuk om zo'n hobby te starten? Als je eens rondkijkt bij die facebook groepen zie je er pareltjes van stenen tussen zitten! Echt heel mooi! 

 

Ik ben zelf nog niet aan het tekenen en schilderen geslagen, maar ik wilde je het wel vast vertellen. Laat je 't me weten als je ook een steentje gevonden hebt?

Midweekje in Borger, Drenthe

We zijn een midweekje in Borger met z'n tweeën. Niet zo ver van huis en toch eventjes er tussenuit. Gisteravond er al lekker uit eten geweest.

Ons huisje deze week.

Vandaag een fietsknooppunten tochtje gemaakt. Ik zal je een kleine foto-impressie geven. 

Af en toe dreigde het te gaan regenen maar we hebben het droog gehouden. Hier in het noorden hebben we de regen vannacht al gehad.Alle regen van deze week? Ik hoop het wel.

De dorpjes Borger, Gasselternijveen, Gieten hebben we gezien. Mooi hier hoor!

 

Ik zie dat ik nog wel de instellingen van de telefoon moet veranderen. Ik hoef niet op elke foto te (laten) zien dat ik een Samsung Quad camera op mijn telefoon heb. Over instellingen en camera op telefoon gesproken.... Ik had de Samsung A52 gekocht omdat deze zo'n goeie camera zou hebben. Dat kan best, maar voor foto's op afstand of bij close up foto's komt ie toch echt tekort. Kijk maar;

vanaf mijn mobieltje

vanaf mijn camera

Nog een keertje?

vanaf mobieltje

vanaf camera

Ik heb zo hier en daar nog wat foto's van dichtbij gemaakt.

Ik heb me tijdens het fietsen niet de tijd gegund om via de app Plantnet te kijken wat voor bloem dit is. Die heb ik op mijn telefoon gehad, er weer afgehaald en was nu wel handig geweest. Heeft wat weg van een orchideeënsoort. 

Misschien laat ik je nog deze week meegenieten van onze vakantie. Anders heb ik het te druk met vakantie vieren en komt t later misschien nog.

Alle ruimte, maar soms zijn we net als kippen.

Gisteren hebben we langs het Wolderwijd gewandeld. De laatste schaats- en winterdag.

Een heerlijke wandeling van ruim 1,5 uur. Nog even genieten van het ijs en de sneeuw. Nee, zelf heb ik niet geschaatst. Als kind heb ik het nooit goed geleerd, en later durfde ik het niet echt meer. Nee, ik pas wel op de tassen. Naar de natuur en de schaatsers kijken vind ik al leuk genoeg.

Aan het Wolderwijd heb je voor de bewoners verschillende kleine strandjes. Afwisselend een stukje strand, dan een stukje riet en dan weer strand. Na een jaar met Corona zou je denken dat afstand houden wel zo'n beetje ingeburgerd was en nu wel op de automatische piloot gebeurt. Nou echt niet! Door het ijs is de (schaats-)koorts uitgebroken en staat het denken over Corona-preventie op een laag pitje.

Bij het eerste strandje zag het er zó uit;

Geen schaatser te bekennen. Ook niemand die er op de tassen past. Heerlijk rustig!

Daarna kwamen we bij het volgende strandje;

En weer 100 meter verderop was het derde strandje;

Snap je wat ik bedoel? Toch niet voor te stellen; Bij de één veel te druk en verderop uitgestorven. En de Harderwijkers weten echt wel van het bestaan van de meerdere strandjes. Er is dus wel ruimte.

Ik heb eens kippenschuren gezien waarin kippen echt wel voldoende ruimte hebben om rond te scharrelen. En wat denk je, alle kippen kruipen bij elkaar. 2/3 van het terrein werd niet gebruikt. Daar gaan ze dan 'n andere keer weer naar toe. Daar lijken wij mensen soms wel wat op.

Ik denk dat wij toch gewoon een volgzaam kuddevolkje zijn. Wij sluiten gewoon aan waar er al zijn. Net als bij de kassa in de supermarkt. Sluiten we soms aan bij een langere rij. Of schuiven aan bij een vol terras, terwijl het ernaast gelegen terras alle ruimte heeft. 

Met die Corona nog steeds dichtbij moet dat soms toch net een beetje anders. 

Er zijn al heel wat Harderwijkers die op hun Facebook zelfgemaakte foto's hebben geplaatst van de IJsvogeltjes die hier wonen. Dat is mij nog niet gelukt. Ben er ook nog niet aan toe gekomen. 

Zondag heb ik het vogeltje wel op afstand gezien. Maar dit vogeltje moet je niet willen spotten op een drukke zondagmiddag, want dan krijg je dit effect;

Het vogeltje is vandaag gespot in het riet. Dat groepje mensen dicht bij het riet hebben allemaal de camera in de aanslag om het vogeltje op de gevoelige plaat vast te leggen. Als IJsvogeltje maak je dan wel dat je wegkomt! Vanuit het riet, onder de brug door vliegen en wegwezen!

Met deze plotseling ongewone kou zijn er veel bijzondere vogeltjes te zien; Putters, Koperwieken, en mijn collega had enkele exemplaren van de Keep in haar achtertuin. Prachtig toch! In deze Coronatijd hebben veel meer mensen de pracht van de natuur dichtbij ontdekt. Genieten!

Weer een haakwerkje af!

Er is weer een haakwerkje af!

Nou heb ik deze niet helemáál zelf gemaakt. Een vriendin  was er al mee begonnen maar kon niet goed tegen de gebruikte wol. Acryl met een zilverdraadje erin. Dus mocht ik 'm afmaken en aan iemand geven of gebruiken op de afdelingen. De omslagdoek is bij een oudere dame terechtgekomen die er heel blij mee is. 

 

Het is soms erg prettig om als een bewoner het koud heeft haar gewoon even een omslagdoek om te doen. Veel prettiger als het gehannes met een vest waar je moet hannesen en wurmen om de armen in de mouwen te krijgen. Helemaal als de dame in een rolstoel zit. Als ze er aan toe komt nog een paar omslagdoeken te haken. Zij vindt het leuk om ze te maken en zo heeft haar werk een goede bestemming.

Ik had van haar al eerder een hele partij bollen wol en andere spullen gekregen om voor mijn werk of voor mezelf te gebruiken, of om aan anderen door te geven. Zij ruimde het op. 

Veel wol ligt nu op de afdelingen waar bewoners lapjes van breien om er dekentjes van te haken. Bewoners wisten mij te vertellen dat hiervan dekentjes werden gemaakt die ze aan de moeders meegeven die zelf helemaal niks hebben voor dat babytje. Dáár wilden ze wel voor breien. Nu zoek ik nog iemand die deze lapjes aan elkaar kan en wil haken of naaien. De dame die het eerst deed kan dit niet meer. Dus als je wilt helpen dan hoor ik het graag.

 

Thuis ben ik inmiddels met een ander projectje begonnen.

Enig idee wat dit gaat worden?

Vertel ik nu nog niet. Dit wordt een combinatie van haken en breien. Hier heb ik geen patroon van, ik doe dit naar eigen inzicht vanaf een plaatje en een zelf getekend voorbeeld.

Ik laat het je wel zien zo gauw het af is.

Sokken breien zonder die moeilijke hak!

Ze zijn af! 

Ik heb sokken gebreid zonder dat ik er een hak in hoefde te breien. Lekker makkelijk! Door 'm in deze steek te breien wordt die heel rekbaar en heb je geen hak nodig. Ik zal ze je laten zien en vertellen hoe ik dat gedaan heb.

Ik leg het je uit voor sokken in de maat 38 tot 42. (ongeveer)

- Zet 56 (smalle, kleine voet) of 64 steken op en verdeel ze over je naalden.  Kijk zelf maar of je liever met 4 of 5 naalden breit.

Als je ze breit met meerdere naalden dan verdeel je de steken over de naalden. Als je met een rondbreinaald breit, dan zou ik het stekenaantal in twee verdelen. Neem wel de 56 of 64 steken, om niet pas na de boord te ontdekken dat je 2 steken te weinig hebt. Je aantal steken moet in blokjes van 8 steken te verdelen zijn.

- Je kunt er voor kiezen om eerst een paar cm in boordsteek te breien; 2 recht 2 averecht. Brei een boord zolang als je wilt. Het kan, maar het moet niet. Je kunt ook gelijk met de basissteek beginnen.

- Ga daarna in het basis breipatroon breien;  4 steken recht, 4 steken averecht. Na 4 toeren laat je het stekenpatroon 1 steek naar links verspringen. Zo brei je door.

xxxxooooxxxxoooo

xxxxooooxxxxoooo 

xxxxooooxxxxoooo  

xxxxooooxxxxoooo 

oxxxxooooxxxxooo 

oxxxxooooxxxxooo 

oxxxxooooxxxxooo 

oxxxxooooxxxxooo 

Daardoor draait de sok als een spiraal rond en wordt het heel rekbaar.

Let er tijdens het breien op dat je het begin van de toer goed in de gaten houdt. 

-Brei net zolang tot je je sok lang genoeg vindt. 

 

Dan begin je aan de teen. 

Ik brei altijd een ronde teen. Gewoon omdat ik nog niet geleerd heb hoe ik de teen moet breien. De ronde teen kan ik wel. 

- 1e minderingstoer; 5 steken recht breien, 2 steken samenbreien. Herhaal tot het einde van de toer. Brei 5 rondes zonder minderingen.

- 2e minderingstoer; 4 steken recht breien, 2 steken samenbreien. Herhaal tot het einde van de toer. Brei 4 rondes zonder minderingen.

 - 3e minderingstoer; 3 steken recht breien, 2 steken samenbreien. Herhaal tot het einde van de toer. Brei 3 rondes zonder minderingen.

- 4e minderingstoer;  2 steken recht breien, 2 steken samenbreien. Herhaal tot het einde van de toer. Brei 2 rondes zonder minderingen.

- 5e minderingstoer; 1 steek recht breien, 2 steken samenbreien. Herhaal tot het einde van de toer. Brei 1 rondes zonder minderingen.

- 6e minderingstoer; 2 steken samenbreien. Herhaal tot het einde van de toer. 

Haal de draad 2 x door de overgebleven steken, trek goed aan den werk aan de binnenkant af. 

Het voordeel van deze spiraalsok met ronde teen? Ze slijten veel minder snel, doordat je ze steeds weer anders aan hebt. Wat vandaag onder zit, zit morgen aan de zijkant en overmorgen aan de bovenkant. De onderkant slijt altijd het snelst. 

 

Deze sokken zijn ook heel lekker als bedsokken.

Laat je je sokken zien als ze gelukt zijn? 

Krijgen om door te geven

 Ik heb weer wat gekregen om door te geven. Doe ik graag!

Een vuilniszak vol met bolletjes wol. 

Ideaal voor allebei de plekken waar ik werk. Het zat eerst in  een vuilniszak, maar na de eerste selectie heb ik het overgedaan in verschillende andere tassen. De grootste tas zet ik op een locatie neer waar we een hele mooie plek hebben voor verschillende bolletjes wol. Vanuit verschillende kanten kan men dan de bolletjes gaan gebruiken. Zo zijn er bewoners die de wol gebruiken om lapjes te breien voor dekentjes. Een ander haakt de lapjes dan weer aan elkaar. Ook wordt er wel eens een greep uit gedaan door vrijwilligers voor andere creatieve activiteiten. En zo kunnen we ook alvast een beetje wol sparen voor als straks de wekelijkse vrijdagmiddag breigroep weer binnen mag komen. Door Corona kan dat nog steeds niet. 

En heb ik over een paar weken voor mezelf een bolletje nodig, dan vis ik die er met een gerust hart weer tussenuit om dan weer mee naar huis te nemen.  Er zit ook wat hele dunne glanskatoen tussen. Misschien ga ik die er tussenuit halen om er hele fijne kerst versierinkjes van te haken voor in de kerstboom. Mag ik wel gaan opschieten met het haken ervan.

Een kleinere tas geef ik weg aan een dame van 83 jaar die nog maar weinig de deur uitkomt. Zij gaat er poppenkleertjes van breien.  Ze breit die kleertjes voor poppen van eigen en andermans (achter-)kleinkinderen. Ze haalt hier veel voldoening uit en vult zo haar dagen. Zeker nu de winterkou er ook aankomt. 

Misschien weet ze de verschillende bolletjes wol wel zo te combineren dat ze er ook babykleertjes van gaat maken.  

 

Toch fijn als mensen je weten te vinden om deze acties te kunnen doen. 

 

 

Herfstpracht

Vorige week heb ik een paar foto's gemaakt. 

Ik wil je de foto's laten zien.

 

Iets verder weg tijdens een ommetje in het bos naast ons huis. 

En nog iets verder weg, langs de snelweg. 

Het mooie van meerijden met de vrachtwagen met manlief is dat ik dan over de vangrails kan kijken en kan genieten van al het onverwachte moois langs de snelweg. Manlief had een onverwachts zaterdag-ritje en ik ben mee gegaan.