Midjaar

1 Juli is geweest. Dit was het middelpunt van het jaar. We zijn al over de helft!
Een mooi moment om eens te kijken hoe het er voor staat op verschillende fronten;
- Hoe staat het met de goeie voornemens die we in het begin van het jaar maakten? Zijn die gehaald? Moeten we ergens bijsturen?
- Zijn er in het jaar dingen veranderd waardoor we dit aan instanties moeten laten weten? Onlangs hoorde ik  van iemand die een andere baan had gekregen. Ging hierdoor flink meer verdienen. Wist niet dat het slimmer was om dit aan de belastingdienst en bij de toeslagenaanvraag door te geven. Hij moest een jaar later flink terugbetalen. Geef je veranderingen aan bij de belastingdienst, dan worden je toeslagen om hierop aangepast. Hoef je volgend jaar niet terug te betalen. Een verhuizing, geboorte of overlijden wordt automatisch doorgegeven via de burgerlijke stand. Eventuele toeslagen worden ook automatisch aangepast, weet ik uit ervaring.
- Wat staat er op je lijstje wat je dit jaar nog wilt doen? Welke plannen, taken, wensen, moeten er nog?

Wat wil ik eigenlijk zelf nog dit jaar?
Het is misschien wel een leuk idee om voor mezelf ook een soort bucketlist te maken. Gewoon eentje voor komend half jaar.
- Ga ik solliciteren als de vacature open komt als dagbestedingscoach?
- Ik wil nog kaartjes reserveren voor het Schots muziekfestival vlak voor de Kerst. Ik hoop daar met manlief heen te gaan.
- Die 10 kilo eraf.......ooit?
- De boel binnenshuis schilderen of geschilderd hebben. Eindelijk van het donkerbruin af van de vorige bewoners. Misschien het toch maar laten doen? Dan komt het er misschien toch nog  wat eerder van?
- Binnenshuis verhuizen van kamers. De ketelkamer is nu het kamertje van manlief. Dochter is op zoek naar woonruimte in Assen. Als haar kamer echt vrijkomt dan wordt dat de kamer van manlief. De zolderkamer vóór wordt dan de logeerkamer. De ketelkamer wordt dan de was- en strijkkamer.
- Het geplande jaarlijkse bedrag voor aflossing is de deur al uit! We hoefden niet te sparen tot het eind van het jaar. Komend half jaar kunnen we hierop dus besparen in plaats van sparen. Dat is dus nog leuker. Dus hier kan eigenlijk een vinkje voor in plaats van het streepje.
- Opruimen en wegdoen. Dat is een moeilijke. Vooral dat wegdoen. Want veel bewaar ik nu nog voor de jongste twee die nog op zichzelf zullen gaan wonen. Op kamers of in een studiootje. Al heel vaak heb ik van alles en nog wat in de handen gehad om weg te doen, om het weer op dezelfde plek terug te zetten want wie weet....
- Dagje en dineetje Amsterdam bij dochter. En dochter staks opzoeken als ze weer een half jaar in het buitenland zit. Deze keer niet zo heel ver; Brussel. Wel een mooie stad om een weekje te vertoeven.
- Zou zoon ook op kamers gaan? In Zwolle?
- Er zijn wat grote planten die ik uit de tuin wil hebben.
- Wat meer structuur in de moestuin? Nu groeit er nog van alles tussendoor omdat ik het eerst op laat komen om te kijken wat het is. Daarna beoordeel ik of het de groencontainer ingaat of verpoot wordt. Dat geeft nu wel een wat rommelig beeld in de tuin.
- De boeken van Hendrik Groen nog lezen. En al die andere die er nog liggen. Enkele gelezen boeken wil ik wegbrengen naar de minibieb hier in de stad. Hier lees je er alles over. Het artikel is al wat ouder, maar dezelfde minibieb staat er nog steeds!

Zieke Merels?

Vorig jaar hadden we ze ook in de tuin; Ik noemde ze frommelmerels. Omdat ze er helemaal verfrommeld uit zien. Vaal, kaal hier en daar, en ze ogen ook niet echt fit. Zeker deze niet,  hier op de foto van vandaag. Nam ook een rare houding aan. Maar dat kan ook mijn interpretatie zijn. Als de vogel heldere kleuren had, zou ik gedacht hebben dat hij zich opwarmt aan de zon.

Zijn ze ziek?
Zijn ze oververmoeid van het zorgen voor de jongen?
Of zijn ze gewoon in de rui?

Ik heb even gegoogeld. Er schijnt inderdaad een virus te heersen onder Merels. De artikelen die ik vond zijn al wel bijna een jaar oud.
http://nos.nl/artikel/2133645-dodelijke-merelziekte-treft-nu-ook-nederland.html

 Bij mensen hebben we in de winter altijd last van virussen. Zou dit voor vogels nu zo ongeveer zijn, zo tot eind zomer?
Erg florisant zien deze er niet uit.

Zondagmiddag

Het is nu zondagmiddag. Aan de grote tafel bij ons thuis zit een groep mannen van de zaaldienst om samen dingen door te spreken. Zo eens in de zoveel tijd doen ze dit na een dienst in het kantoortje van de kerk. Manlief is nog niet mobiel genoeg om daar heen te gaan. Dus nu overleggen de mannen hier.

Manlief heeft nog veel pijn. De zwelling in zijn pols neemt al wel flink af. Zijn ribben zijn nog wel pijnlijk, maar ja, er is ook nog geen week voorbij sinds de val.
In afgelopen week is er nog veel meer gebeurd. We hadden lekkage op zolder, bij de dakkapel. De lekkage op zolder is nog niet verholpen, maar daar komt het bedrijf morgen voor. Er is wel een noodreparatie om ergere schade te voorkomen. De boel was flink nat.

Schoonvader was in zorgelijke conditie opgenomen in het ziekenhuis. Maar is inmiddels weer thuis. Hij hoopt op 24 juli zijn 86e verjaardag te vieren. Zijn algehele conditie is zwak.

Komende week zouden we vakantie hebben. Officieel heb ik nu nog wel gewoon vakantie, want zelf ben ik niet ziek. Manlief zijn vakantie zal wel doorschuiven neem ik aan.
Ik heb nog geen concrete plannen wat we / ik komende weken ga doen.
Waarschijnlijk heb ik wel wat meer tijd om wat vaker hier te schrijven.
Misschien ook wel niet, want we zijn nu natuurlijk de hele dag samen.

Fijne zondag en 'n goeie week gewenst!

Omstandigheden veranderen soms wel erg snel

Zou ik gisteravond tijd hebben gehad, dan zou ik hierover allemaal hebben geschreven;
- De wastafel valpartij bleek onder de inboedel/opstalverzekering te vallen. Wist je dat? Wij niet. Hadden er zelfs niet aan gedacht om deze schade te claimen. Vrienden van ons attendeerde ons er op dat het misschien vergoed kon worden. Dat bleek ook zo. We hebben de vervangingswaarde van de spullen vergoed gekregen. Het was eerst nog wachten op de monteur die dus niet bleek te komen. Dus ook niet betaald en vergoed hoefde te worden. Toen dit allemaal duidelijk was, werd er ook vlot uitbetaald.
- Manlief werd op zijn werk meerdere keren door zijn leidinggevenden gebeld met de vraag hoe laat hij terug zou zijn van zijn rit. Ze hebben hem gefeliciteerd met de miljoen kilometers met zijn vrachtwagen. Hij werd verrast met een enorme bos bloemen, een soort certificaat en een miniatuurmodel van hoe de vrachtwagens en opleggers er straks uit gaan zien in de nieuwe huisstijl. Het was echt een feestje!

(Die vrachtwagentjes op de achtergrond staan niet zomaar op de foto. Het zijn enkele modellen van zijn huidige werkgever. Sommige zelfgemaakt, ook enkele gekregen.)
- En werd ook het dossier afgewikkeld en afgerond van de valpartij en knieblessure in januari 2015. Na wat verwarring over de schadevergoeding is dit nu afgerond. En boven verwachting. Wij hadden alleen gevraagd om vergoeding van de feitelijke schade. Dit boek kan dus ook dicht. Morgen een mailtje naar de personeelsfunctionaris om haar te bedanken.

........

Vandaag heb ik weer een heel ander verhaal te typen;
Zo ongeveer op het tijdstip dat ik de mail naar de personeelsfunctionaris typte om haar te bedanken voor haar hulp, is hij weer uit de oplegger gevallen! Nu moest hij opgehaald worden in Surhuysterveen. Hij was daar helemaal alleen. Kon niet meer in de auto komen. Had gelukkig een mobieltje op zak zodat hij kon bellen. Eenmaal weer thuis gelijk naar de huisarts. Afspraak had ik ondertussen al gemaakt. Nu zijn zijn pols, schouder en enkele ribben gekneusd. Hij heeft veel pijn en kan zich amper bewegen. Als de pijn zo heftig blijft moet hij zich donderdag weer melden en worden er alsnog rontchenfoto's gemaakt.

En dat vlak voor onze vakantie.
Gelukkig hadden we geen reis geboekt, anders hadden we die moeten annuleren. Wel zullen het hele rustige weken worden. Nu maar hopen op mooi weer, dan kunnen we in de tuin nog een beetje zonnebaden.

Genietmomentje rond acht uur

Een genietmomentje op de avond.
Elke avond rond een uur of acht. Een bakje koffie voor allebei. Sinds vaderdag met dit lekkers er bij.
Iets wat nu zo heel gewoon is dat je er niet bij nadenkt.
Maar zo bijzonder wordt als je het ineens om welke reden dan ook niet meer hebt.

Welke gewone gewoonte zou jij niet willen missen?

Vervolgverhaal wastafel

Vandaag gingen mijn man en nog een man een poging doen onze oude wastafel er uit te halen en de nieuwe er in. Spannend!
Er zou een monteur komen....

Maar die kwam niet.

Ons was in de winkel verteld dat we de monteur thuis moesten betalen. Ook met het oog op meerwerk. Na 3 weken wachten werd ons verteld dat we in de winkel hadden moeten betalen.
Weer ergens anders een monteur vinden, en wachten tot hij kan, duurt weer een paar weken vrezen we.

Dus zijn man en vriend zelf aan de gang gegaan. We konden goed merken dat hij veel vaker met deze materialen heeft gewerkt. Het was voor het middageten al klaar! Wat fijn dat hij ons zo heeft kunnen helpen!

Zo was het;

Hier ligt de spiegelkast al wel op de grond.

Zo is het geworden;

In die wachtweken hebben we al wel de kleur muren veranderd. Die terra cotta kleur was toch wel wat fel uitgevallen.  Nu is het warm wit. Is het je wel eens opgevallen hoe veel kleuren wit je hebt?
En we hebben de nep-klimop langs de verwarmingsbuizen weggehaald. Hierdoor zijn die buizen wel wat meer in het zicht gekomen, maar geeft toch een rustiger totaalplaatje.
Voor het oude wastafelkastje hebben zich al liefhebbers gemeld. De oude kraan hebben we ook nog liggen. Nou ja oud? Amper 2 jaar oud. Iemand interesse?
Volgende week nog even kijken naar zo'n handdoekenstang voor 2 handdoeken, en verlichting  boven het kastje monteren, en dan is het echt af!

Moestuinpogingen

Mijn moestuintje levert kleine genietmomentjes op.
Een handje vol met de eerste spercieboontjes. De eerste rode besjes.
Maar de opbrengst is nog zo gering, dat er nog zeker geen sprake is van besparen vanuit de moestuin. Da's wel een beetje jammer. Al was t maar 1 maaltje....
Nou moet ik ook weer niet gaan piepen. Er komen straks best veel rode besjes van af. Ik moet gewoon nog even wachten op de groente.

Ik merk toch dat ik te weinig weet en te weinig tijd steek in het tuintje. 

Te weinig weten merk ik nog steeds. Dan heb ik ineens weer een dikke spinnenweb in de appelboom wat een rupsenweb blijkt te zijn. Dan ontdek ik dat ik de bordjes die ik zo leuk bij mijn zaaigoed heb gezet niet meer zie als het zaaigoed groot geworden is. 

Kijk, dit bedoel ik;

Ergens ver achter de planten staan hier en daar nog een klein bordje.

Ik was druk met te groot geworden onkruid. Toen voelde er ineens een blad aan als een blad van de komkommerplant die ik net op een andere plek had vastgehad. Bleek daar ook  komkommerplantjes te staan, onder de tomaat.
Die had ik er net met het onkruid en al uitgetrokken.
Dus leer met mij mee; Zet je bordjes van je zaaigoed vóór je rijtjes, niet erachter. Anders zie je ze niet meer als je zaaigoed groot wordt. Maar ja, een beetje moestuinierder wist dat misschien al lang!

Wat zijn jouw moestuin toppers of floppers?

Zita, een asielhond.

Je bent in maart al 14 geworden. Je ligt nu te slapen in je bench. Onze oude dame van 14.
Toen je zo'n 10 weken was mochten we je ophalen uit het asiel. Je bent geboren op 20-3-2003 en wij haalden je op 28-5-2013. Op dat moment waren er twee pups in het asiel; Zita, een kruising Husky en een Labradorpup. Helaas hebben we geen foto van Zita meer toen je nog pup was. Anders had ik 'm hier zeker bij gezet.

De mensen van dierenasiel De Ark in Harderwijk hadden je de naam Zita gegeven. Wij vonden dat een mooie naam en hebben dit zo gelaten.
Zita heeft alles in ons leven meegemaakt; Een echtscheiding, 'n maand uit logeren, enkele maanden in n caravan wonen, weer verhuizen, een gezin erbij in, kinderen die erbij komen en weer uitvliegen, en nog veel meer.
  
Zelf rende je n keer achter de konijnen aan het prikkeldraad in toen je tijdens onze vakantie ergens logeerde. Je oor bleef in het prikkeldraad steken. Het is gehecht, goed verbonden, maar bleef je toch een heel klein puntje missen van je oor.
Een paar jaar later werd je aangevallen door een Airdale Terrier, die zijn voortuin uitrende om jou aan te vliegen. Hij greep jou bij je kop en had je andere oor te pakken. Dit leverde je een knikoor op.
Zelf ben je eigenlijk helemaal nooit ziek geweest!

Een asieldier.

Heel lief. Nooit ziek. Oersterk. En nog steeds bij ons!
We zijn nog steeds heel blij met je. Ook al krijg je nu ouderdomskwaaltjes en wordt je mager en verhaar je nóg meer dan dat je altijd gedaan hebt. We blijven van je houden, zelfs als je ooit, eens niet meer bij ons zult zijn.

 

Het boodschappenbriefje

 Je kunt ze kopen, boodschappenblokjes met een magneetje achterop voor op de koelkast. Kost vaak ook bijna niks. Maar ik had nog een heleboel kleine blokjes liggen. Eigenlijk lagen ze daar maar gewoon te niksen.

Ik deed er niks mee.
Vaak zijn de blokjes net te zwaar om volledig op eigen kleefkracht op de koelkast te blijven zitten. Nu plak  ik er zelf een stukje magneettape achterop. Werkt goed.
Ik schrijf er door de week heen de boodschappen op die bijna of helemaal op zijn. Dit is een van de blokjes met een lichtklevend strookje aan de bovenkant. Als ik boodschappen ga doen haal ik het blaadje van het blokje, vouw de kleefstrip op elkaar tot ik bij het winkelwagentje ben. Dan vouw ik het weer open en plak het op het karretje. Op  het karretje zit soms wel een systeem om je briefje onder te schuiven, zeg maar wurmen, want meestal werkt het niet. Die kleeflaag wel.
Het is geen wereldtip hoor, maar kan handig zijn.

Gevaarlijke mails.

Dieven worden steeds vaardiger in het stelen van onze spullen. Het maakt niet uit of het nu om onze fietsen, auto's, huizen of computergegevens gaat.

Dieven worden steeds vaardiger, onze sloten steeds steviger.

Maar de zwakste schakel hierin blijven wij toch zelf. Met ons gedrag. Of onze onwetendheid. Of onze nalatigheid.
Dieven zijn daar op uit.
Soms maken wij hen het wel heel makkelijk;
Ze voelen even of wij de poortdeur wel op slot hebben.
Lopen langs het fietsrek op zoek naar fietsen die niet op slot staan. S 'avonds of op rustige momenten en plekken nemen ze je fiets ook wel mee als die wel op slot staat. Gaat zo mee het busje in.
Je autoportier, of autoraam niet helemaal afgesloten? Dan zijn ze ook zo je auto binnen.

Op de computer of loptop hopen ze op onze onwetendheid of onachtzaamheid; éven niet opletten en bám! Hebben ze je gegevens.
Want zeg nou zelf; deze mailtjes lijken toch aardig echt?

Vooral op een mobieltje vind ik het extra gevaarlijk. Als ik mijn mails lees op de laptop, zit ik er speciaal voor om mijn mails te lezen. Op mijn mobieltje is het nog wel eens dat ik gauw even mijn mail lees en ondertussen nóg iets aan het doen ben. Hoe gevaarlijk is dat! Het andere wat ik aan het doen ben kan misgaan doordat ik met mijn mobieltje bezig ben. Ook het mailtjes lezen en gauw beantwoorden kan misgaan. Te snel kun je dan op een foute link klikken.

Is het jou wel eens overkomen?
Wat gebeurde er toen?
Hoe is dat opgelost?

Wil je stoppen met haarkleuringen? n Tip.

Al eerder heb ik je verteld dat ik ben gestopt met mijn haren te kleuren. Ik schreef daar over op 3 augustus vorig jaar.
Toen zag het er op de dag van de (prijzige) mini-highlights er zo uit;

 

Nu  ben ik 10 maanden verder. Ik heb het kleuren nog steeds niet weer opgepakt.
Ik was heel erg bang voor het witte badmutseffect.
Een plaatje welke ik van internet laat zien wat ik bedoel;

Ik heb het idee dat dit mij wel aardig bespaard is gebleven. Ik heb het idee dat het mee is gevallen door deze  tip;

Mocht je ook willen stoppen met het kleuren van je haar dan zou je je haar kunnen gaan wassen met head en shoulders shampo. Van deze shampo zeggen kappers dat deze nogal agressief is.
Als je het gebruikt bij je pas gekleurde haar dan is het heel snel weer verbleekt of vervaagd. Maar dat is nou juist wat ik wilde bereiken! Nu de kleur steeds meer vervaagd heb ik toch iets minder nadrukkelijk last van uitgroeiverschijnselen.
Nu lijkt het toch nog wat natuurlijker. (Hoop ik.)
Mijn eigen kleur komt er meer en meer doorheen.
 Nu ziet het er zo uit;

 

 Het bruin is nog een rest haarverf. Ik wilde het niet bij de kapper volledig laten ontkleuren. Dat schijnt ook nogal agressief te zijn voor je haar. Bovendien ben je dan van de één op de andere dag grijs. Heb jij dit gedaan? Hoe is jou dit bevallen? Hoe duur is zoiets?

Kleur jij je haar nog? Heb jij wel eens overwogen hiermee te stoppen? Hoe ga jij dat aanpakken?

Besparen? Op de kleintjes letten? Koop groot in.

Omdat een foto meer zegt dan 1000 woorden...

Kijk eens goed naar de prijzen...
Een klein tafelbusje van 125 gram kost je 0,34
Een grotere bus met 500 gram kost je 0,57
Een hele kilo zout kost je maar 0,33!

Begrijp me goed, het gaat mij niet om het merk of de winkelketen. Het gaat mij puur om de hoeveelheid en de prijzen.
Zeker als je alleen woont grijp je waarschijnlijk het eerste en als vanzelfsprekend naar het kleinste potje zout. Een klein tafelbusje. Maar voor dit kleine busje zout betaal je zelfs meer dan voor een hele kilo!
Dat kleine busje kost je omgerekend naar een kilo maar liefst 8x 0,34= 2,72!Terwijl de kilozak er naast staat voor 0,33. Van hetzelfde merk en dezelfde kwaliteit.

Ja tuurlijk weet ik ook dat het nu om een zoutvaatje gaat en om heel kleine bedragen. Hier kun je geen armoe door lijden. Maar ik wilde je  dit  laten zien om je wel even bewuster of wakker te maken. Wat je nu ziet met dit zoutvaatje is vaak met veel meer dingen zo. Grotere hoeveelheden zijn in verhouding veel goedkoper. En die grotere voorraad? Je hoeft je voorraad geen brood voor te zetten zeg ik wel eens. Dus kost het je niets om te bewaren.
En als je er wat meer op let kan het je wél veel gaan schelen in je huishoudportemonee.

Nu je dit gezien hebt zullen je vast veel meer van dit soort prijstrucjes  opvallen in de supermarkt. Deel je ze hier met ons?

Genieten van het Gewone!

Gewoon.
Elke dag te zien.
Zo gewoon dat het meestal niet eens opvalt. Dat we er met z'n allen zó aan voorbij lopen. We zien het elke dag. En omdat we het elke dag zien, zien we het niet.
Ik ook vaak niet hoor.
Toch wil ik me wat meer openzetten voor het genieten van het gewone. En hierin anderen mee nemen.
Ik hoop je binnenkort wat vaker een fotootje te laten zien van een heel gewoon alledaags iets. Een klein genietmomentje.
Geniet gerust mee.

Mijn genietmoment van vanmiddag, eerste pinksterdag;

Wat was jouw genietmoment van die dag?

Fijne zondag!

Fijne zondag!
Genieten.
Van de zon en de rust.
Van elkaar, samenzijn met familie.
Van alle zegeningen die we toch maar weer gekregen hebben.
Kijken naar een gaai die steeds weer in onze tuin terugkomt om stukjes mislukt brood te halen is er eentje van!

Schade!

 Zitten we 's avonds rustig aan de koffie, puzzelboekje erbij, is het ineens een herrie boven!  Gek genoeg gilt er geen van de kinderen. Ze waren allebei boven, dus je verwacht bij zo'n herrie dat er in ieder geval één iemand flink tekeer gaat. Misschien omdat die met stoel en al omvalt, of tegen een kast oploopt en die omvalt. Vanavond bleef het na de herrie akelig stil.....

Op onze slaapkamer hebben we een extra wastafel. Bleek de spiegelkast spontaan naar beneden gevallen. Bovenop de wastafel en het plankje. Alles kapot en over de vloer! De kinderen? Niks mee aan de hand. Kwamen niet eens op de herrie af.
We snappen er niks van. Het heeft jaren zo gehangen. Al die tijd gewoon gebruikt. Het kastje, de wastafel, alles is enkele jaren geleden nieuw geplaatst. Spul van goede kwaliteit. Moet het allemaal wéér vervangen worden.

Spiegelkast op de grond. Hier is de losse rommel en scherven al opgeruimd.

Wastafel door en door gebarsten. Lekt en is niet meer te gebruiken.

Zo ziet het er voor nu even uit. 

We vermoeden dat het toch niet helemaal goed in het haakje heeft gehangen en in de loop der tijd is gaan verschuiven. Juist omdat het zo'n stevige sterke kast was heeft t zoveel schade veroorzaakt.

Nu twijfelen we of we naar de zweed gaan voor een nieuwe badmeubel, het helemaal weghalen of de aannemer uit de straat vragen om het te vervangen.
Voor alles is wel iets te zeggen.
We gaan eerst maar naar de Zweed in Amersfoort en kijken wat ze daar hebben.
Wat een hoop gedoe weer. En wat zal dat allemaal gaan kosten? Dat zal een aanslag worden op ons vakantiegeld.

Enkele dagen in de Ooijpolder.

Man en ik zijn een paar dagen in Ooij geweest. Ooij ligt,  hoe verrassend, in de Ooijpolder. Dat ligt tussen waar de Rijn het land in komt, splitst in Rijn en Waal bij Nijmegen. We hebben vooral langs de uiterwaarden met zijn rivierarmen gefietst. Wat is het daar mooi!

In Ooij.

Koeien vinden verkoeling in de Waal

Ooievaar met 2 jongen

Dinsdagmorgen zijn wij op tijd van huis weggegaan om zo nog een dagje daar te kunnen genieten.  Het was voor ons voor het eerst in een hotel samen. We hadden daarom maar niet de fietsen meegenomen omdat we niet wisten hoe dat zou gaan met de fietsendrager op de auto en of we daar ook de fietsen zouden kunnen stallen. We hebben er fietsen gehuurd. Dinsdagmiddag hebben we er al lekker gefietst en 's avonds in het hotel gegeten.

Woensdag was de dag dat het wel 30 graden werd. Toch hadden wij daar geen last van. Heerlijk gefietst langs Nijmegen, Bemmel,Doornenburg, Erlecom.

De grenspaal van Lent

 Twee keer met de pont overgevaren. De pont bij Doornenburg bleek niet te varen. Moesten we een heel stuk verder fietsen dan de al geplande 35 km.  Bewoners lieten al doorschemeren dat de pontbaas heel onregelmatig vaarde.

In Doornenburg staat een prachtig kasteel. Wij troffen het want er was een workshop gaande, zodat wij konden meekijken naar middeleeuwse gebruiken, boogschieten, smeden en zo meer. Leuk.

Zo fietsend door de dorpen waar mijn moeder haar jeugd doorbracht werd het gemis ineens heftiger. Ik kan haar niet meer vertellen dat ik hier gefietst heb.

Donderdagmorgen zijn wij even bij haar zus, mijn tante geweest in Nijmegen. Na de koffie maakten we via Berg en Dal, Groesbeek, de zeven heuvelenweg een toertochtje richting huis. Gebieden die de vaste vierdaagselopers vast herkennen.

We zijn maar 2 nachtjes weggeweest. Maar van dinsdagmorgen tot donderdagavond voelt toch als een hele midweek weg. Heerlijk!
En zo 1 of 2 nachtjes hotel is ons ook goed bevallen. Gaan we vaker doen.
Met een beetje goed zoeken hoeft dat niet duur te zijn. Al maak je t wel snel duurder door vaker buitenshuis iets te eten of te drinken.
(We hadden wel n klein waterkokertje en instant cappuccino mee voor 's avonds op de kamer)

Wat een genieten, dat we dit soort dingen kunnen doen!

Jonge koolmeesjes!

We hebben het geluk dat we nog Koolmeesjes mochten zien in onze tuin voor ze definitief weg vlogen. Gelukkig had ik de camera bij de hand!

Jonge Koolmees

Jonge Koolmees

Jonge Koolmees

 Het zijn geen topfoto's.
Maar toch leuk om ze te zien dat ze uitgevlogen zijn. En dat de zwarte kat van de buren verderop ze niet uit het nest heeft kunnen vissen. :-)

Maak snel een tuinschort van je afgedankte jeans!

Manlief dankte een oude werkbroek af. Eentje waar de gaten al invielen. Doe je een ander dus ook niet echt een plezier meer mee. Want gaten in een broek...Ja wel een jeans met nepgaten, daarvoor tellen jongeren grif €80,- voor neer, maar gaten door echte slijtage?
Echt een broek waar ik de schaar in kon zetten.
Heerlijk om iets ouds om te kunnen zetten in iets nieuws en bruikbaars!
Liefst zonder al te veel moeite natuurlijk.

Werkwijze om een tuinschort te maken;

Leg de broek voor je op tafel.

 Knip de riembanden van de broek los tot aan de zijnaden. Knip om de riemlussen heen zodat deze een gesloten lus blijft.

Knip dan langs de zijnaden naar beneden. Zorg dat de stiknaad aan de schort vast blijft zitten. Dit geeft de schort meer stevigheid. Bij deze broek zaten er zijzakken op met kleppen. Ik heb gewoon doorgeknipt en later de klep eraf geknipt.

 Knip een stukje onder de broekzakken langs. Van de ene naar de andere kant.
Blijf vrij dicht bij de onderrand van de broekzakken, want als je te dicht bij het kruis gaat knippen krijg je een raar puntje in je schort. Je kunt de onderrand omzomen of zigzaggen als je dat wilt. Ik heb het nu nog niet gedaan. Merk ik tijdens het werk dat de stof gaat rafelen, dan doe ik dat alsnog.

Hier knip ik de kleppen van de zakken af die aan de zijkant van de broek hebben gezeten. Die zitten niet op elke broek.

De knoop die je normaal op je buik dichtknoopt doe je nu op je rug. Nu heb je een ideale schort om je tuinschep, handschoenen en snoeischaar even gauw kwijt kunt en toch bij je houdt.

En o ja, die kat en mussen zijn containerstickers die ik op mijn spiegel heb geplakt.

Ik hoop dat mijn foto's en uitleg duidelijk genoeg zijn. Als je iets niet snapt moet je t me maar even vragen.

Nu heb ik nog twee broekspijpen over. Mèt reflectieband...Wat ga ik daar mee doen?

Veel plezier met je nieuwe schort van je oude broek!

Wordt het lied van nu, ooit het lied van toen?

 Regelmatig zingen we op het werk de liederen van vroeger en nu van de kerk.
Heel vaak zie ik dan bewoners met vergevorderde dementie de liederen gewoon meezingen. Van het begin tot het eind. Helemaal. En dat zonder tekstboek.

Tegenwoordig is het een complete markt; de kerkliederen van nu. Ik bedoel dan vooral de opwekkingsliederen. Elk jaar komen er zo'n 20 - 25 nieuwe liederen uit.
Je kunt er een cd van kopen om ze te luisteren of te leren. Dat hoeft niet natuurlijk.
In de kerk worden ze vroeg of later in het jaar gezongen. Niet allemaal en niet allemaal even vaak.

Dus voor ik me die nieuwe liederen en liedjes heb eigen gemaakt zijn er al weer nieuwe uit. De liederen hebben vaak geen tijd gekregen om goed te landen en te beklijven. Ze na een tijdje uit het hoofd meezingen gaat vaak moeizaam. En als het al wel lukt, dan blijven ze niet zo heel lang hangen. Of we vergeten de precieze woorden, óf de juiste melodie.
Daarnaast zingen we heel veel liederen van praise muzikanten. Hun liederen zingen we in het Engels of vertaald in het Nederlands.
Vaak heel mooi en de cd van die artiest kun je zo kopen bij een christelijke boekwinkel of bij het seculiere bol.com bestellen. Dat kan allemaal. Maar zingen in een taal die niet je moedertaal is...Hoe diep raakt zal dit lied je hart raken? Of raken slechts enkele zinnen je hart?

Tijdens de kerkdienst kun je voor veel liederen meekijken in je eigen bundel of op de beamer kijken. De vertaling van het Engelse lied staat vaak onder de originele tekst.
Het meezingen met een beamer maakt ons hoofd denk ik ook wel wat luier en onthouden we het minder snel.

Het meezingen met een beamer én het overvloedige aanbod, elk jaar opnieuw....
Hoe kunnen we dat allemaal onthouden en straks nog zingen als we tachtig of ouder zijn? Wat zullen we dan zingen?

Of ietsjes eerder...Als we overmorgen op de fiets zitten. Wat zingen we dan?

Binnenkort eerste oogst!

De eerste Radijsjes!

Binnenkort gaan we de eerste groente van dit seizoen oogsten! De eerste radijsjes. Eindelijk zijn ze gelukt!
Twee jaar geleden zaaide ik ze vóór en verpootte ze. dat werkt niet bij radijsjes. Vorig jaar ging het om de een of andere mij onbekende reden ook niet goed. Nu zien ze er prachtig uit en gaan ze heel binnenkort de grond uit. Manlief is er gek op.

De stamslabonen zijn verpoot en kunnen straks opklimmen tegen de pergola. De eerste peultjes kunnen opklimmen tegen de lei-appelboom. Het begint er dus een beetje op te lijken in de moestuin. Het wordt nog wel eens een look-a-like moestuin....ooit.

De appelboom in de pot, Boskoop's Glorie heeft heel erg mooi en vol gebloeid. Mooi om te zien. Ik verwacht er dit jaar veel van. Het lei-appelboompje deed t weer niet echt goed. Bloei op maar 4 plekken.

In de bloementuin heeft de Hortensia flink wat vorstschade opgelopen. Veel toppen zijn bevroren. Maar ik denk dat dit zich nog wel voor een flink deel zal herstellen. Ik kijk er naar uit.